instant
subst. m.
instante
FR Je la regardai même un instant sous le nez, et la trouvai de près encore plus méchante et encore plus belle.
GL Mesmo a mirei un instante por diante dos fociños, e atopeina, de cerca, aínda máis malvada e aínda máis fermosa.
Fonte: VEN (255)
momento
FR Au bout d'un instant, le lit cria comme s'il était chargé d'un poids énorme.
GL Ó cabo dun momento, o leito renxeu coma se o cargasen cun peso enorme.
Fonte: VEN (624)
..... à l'instant
ao momento
frase preposicional |
FR Celui-ci présente la main, l'embrasse et lui témoigne combien il est enchanté d'une si heureuse rencontre ; à l'instant ils passent derrière une grange, mettent l'épée à la main, l'un en redingote, l'autre en domino ; le cloueur, ou le camarade de mon capitaine, est encore jeté sur le carreau.
GL Este dálle a man, abrázao e dálle testemuño de que está encantado dun reencontro tan feliz; ó momento pasan a detrás dun alpendre, botan man á espada, un en levita o outro en dominó; o cravador, ou o compañeiro do meu capitán, cae de novo.
Fonte: JAC (2166)
..... pour l'instant
polo momento
frase preposicional |
FR Pour l'instant, en la comblant de présents, en lui rendant des services, il pouvait se reposer sur des avantages extérieurs à sa personne, à son intelligence, du soin épuisant de lui plaire par lui-même.
GL Polo momento, colmándoa de presentes, prestándolle servicios, podía descansar nas vantaxes exteriores á súa persoa, á súa intelixencia, da esgotadora preocupación de gustarlle por el mesmo.
Fonte: BUS (3000)
|