Empregada desde antano para combater as infeccións, a equinácea axuda a reducir os síntomas e a duración dos procesos gripais e do arrefriado e constitúe unha alternativa ao uso dos antibióticos.
O seu nome provén do grego echinos que significa ‘ourizo’, en referencia á forma do froito. O xénero das equináceas comprende unha serie de plantas da familia das compostas, moi parecidas ás margaridas. Dentro deste xénero hai nove especies, pero tan só tres delas se utilizan especificamente para usos medicinais: a Echinacea angustifolia, a Echinacea purpurea e a Echinacea pallida.
Os indios de Nebraska e Missouri, en Estados Unidos, considerábana sagrada, debido ás súas propiedades curandeiras. Empregábana como antiséptico para curar feridas de frecha, no caso de mordeduras de serpe polas súas excelentes propiedades funxicidas e bactericidas e tamén noutras aplicacións como dores de moas e males de gorxa.
Pouco a pouco as propiedades da equinácea fóronse coñecendo. A finais do século XIX incluíuse como planta medicinal na farmacopea occidental, como remedio para curar a sífilis ou a gonorrea e a comezos do século XX a tintura de equinácea era un dos produtos máis vendidos en América. En homeopatía a equinácea emprégase para combater infeccións.
Reforzo do sistema inmunolóxico
A equinácea foi obxecto de numerosos estudos, mercé do interese que espertan as súas propiedades antivíricas e á súa capacidade de reforzar o sistema inmunolóxico contra axentes externos como microbios, fungos e virus. Tamén inflúe na produción de interferón, unha proteína que produce o organismo para neutralizar a estes últimos.
Por estas propiedades antivirais emprégase no tratamento de enfermidades respiratorias, desde simples arrefriados ou problemas de gorxa ata bronquites, sinusites ou gripes. A diferenza dos medicamentos anticatarrais que se toman habitualmente, a equinácea emprega un mecanismo de inmunoestimulación para actuar contra as infeccións, con menos efectos secundarios.
Tamén posúe unha acción antiséptica e antiinflamatoria xa que, grazas á inhibición dunha encima chamada hialuromidasa, aumenta a resistencia á pel contra o ataque de bacterias, virus e fungos.
A equinácea favorece a proliferación de fibroblastos, as células da pel que contribúen á cicatrización desta e protexe o coláxeno da acción dos radicais libres, actuando como un potente antioxidante.
Hoxe en día, devanditas propiedades foron recoñecidas por organismos oficiais europeos como a European Scientific Cooperative on Phytotherapy (ESCOP) e a Comisión E de Alemaña, organismo encargado da aprobación dos fármacos, que autorizou o seu uso para o tratamento de apoio nas infeccións recorrentes do tracto respiratorio superior e do tracto urinario inferior, así como nas infeccións víricas como a gripe. Neste último caso resulta especialmente eficaz porque ademais de estimular as defensas, diminúe a sintomatoloxía.
En lugar dos antibióticos
O consumo cada vez maior de equinácea entre a poboación española é paralela a unha concienciación cada vez maior sobre o uso racional dos antibióticos. Os especialistas advirten que se segue a facer un uso indiscriminado e irracional dos antibióticos - especialmente en casos de gripe - a pesar de que estes só combaten bacterias e non virus como é o caso da gripe, co que aumenta a resistencia a estes fármacos.
Estes produtos deben adquirirse nas farmacias. Para asegurarse de que se trata dunha especialidade considerada medicamento, debe contar co correspondente rexistro sanitario da Asociación Española de Medicamentos e Produtos Sanitarios. É unha garantía de que se trata dun produto que superou todos os controis de seguridade e eficacia.
Aínda que se pode tomar en forma de planta seca, o máis habitual é inxerila en comprimidos ou cápsulas. A combinación da Equinácea Purpúrea e a Angustifolia resulta moi eficaz no tratamento por vía externa de infeccións cutáneas, furúnculos e frieiras, xa que axuda a reconstituír o tecido lesionado. Aplícase varias veces ao día en forma de tintura, diluíndo media cullerada en auga e estendéndoa sobre a zona afectada. Disolta en leite ou en infusións, a tintura de equinácea axuda a previr os catarros e arrefriados. Por outra parte, as enxaugaduras bucais con esta planta axudan a cicatrizar chagas na boca e a tratar inflamacións das enxivas, farinxites e larinxites.
Artigos relacionados:
- Armas naturais contra o estrés
- Aloe Vera, a planta curativa
O máis lido
Nota informativa: Tradución do orixinal en castelán. No caso de calquera discrepancia, prevalecerá a versión en castelán.