Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression BARBALLOEIRO among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 16
- Distribution by dictionaries: Rodríguez (1863) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (2), Franco (1972) (2), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Berballoeiro ó barballoeiro

Verboso, locuaz, charlatan, etc.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
BARBALLOEIRO

Verboso, locuaz, pero sin fundamento ni conciencia de lo que habla.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
BARBALLOEIRO

Verboso, locuaz charlatan etc.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
barballoeiro,-ra adj.

Charlatán, demasiado hablador. Se llama así a la persona que habla mucho y en resumen no dice nada.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
BARBALLOEIRO

V. BARBALLOAS.

Calen hoje as malas linguas,
deixen de sacar o creto
a quen de cencia vai dar
testimonio a o mundo enteiro.
Rabéen os envidiosos,
trinen os barballoeiros,
que burla das nosas cousas
están de cote facendo.
VICENTE DE TURNES. Â inauguración do Liceo Artístico e Literario da Cruña.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
BARBALLOAS, BARBALLOEIRO sm. e adx.

Charlatán, hablador.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
barballoeiro,-raadj. y s.

Locuaz. Charlatán, hablador. Variantes barballán y barballoas.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
barballoeiro ,-ra adj. y s.

Locuaz. Charlatán, hablador. Variantes Barballán y barballoas.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
barballoeiro,-raadj. y s.

Locuaz. Charlatán, hablador.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
barballoeiro ,-ra adj. y s.

Locuaz. Charlatán, hablador. Variantes Barballán y barballoas.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
BARBALLOEIRO,-RAadj. y s.

BARBALLOAS, en esta var. también se aplica a las mujeres.

________

BARBALLEIRO, BARBALLOQUEIRO, BARBALLOTEIRO.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
barballoeiro ,-ra adj. y s.

barballoas, en esta var. también se aplica a las mujeres.

________

barballeiro, barballoqueiro, barballoteiro.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Barballoeiro,-ra adj. y s.

Locuaz. Charlatán, hablador. Despotricador. Var. Barballán y barballoas.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
barballeiro barballoas barballoeiro,barballoso adj.

vars. de barballas.