Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression Cando among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 48
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (1), Anónimo, (1845c) (3), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (3), Valladares (1896-1902) (2), Porto (1900c) (2), RAG (1913-1928) (4), Filgueira (1926) (2), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), AO (1954) (1), Eladio (1958-1961) (10), Franco (1972) (1), AO (1977) (2), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (2), Rivas (2001) (2)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[cando]

Cando for por cuando fuere a la villa. Colección 1746-1770

Anónimo, (1845c): Vozes gallegas, ed. de J. Leitede Vasconcellos, RL vol VII fasc 3, p. 198-229 (ms 7208 BN)
cando

Cando corren as nubes para Santiago, pon a sella e o cabalo. Porque entonces suelen reinar los vientos que alejan que alejan las nubes, y no llueve; lo cual no sé yo cuando sucede en Galicia.

________

Cando o trigo vai louro, o muxil val ouro. Refr.- El muxil o mugil es un pez. Cornide dice: "Es común este pez en toda la costa de Galicia, a donde le dan el nombre de muge ... en la Ría de Sada a los mújiles grandes les llaman curvos, para cuyo no hallo otro motivo que el de que, al cocerlos, se encorvan, formando una especie de media luna. La sazón de comer el mújil son los meses de julio y agosto, siendo vulgar el refrán que vale el múgil ouro (oro) cando o pan vay louro (dorado), y en efecto, en este tiempo es cuando el múgil está más craso y sustancioso; siendo su carne en el resto del año seca".

________

Cando un mes medea outro o semella [Posiblemente hai algún erro na transcrición do refrán, que debe querer dicir 'cando un mes vai mediado xa se asemella ó que lle segue'; tal vez a segunda parte debería lerse "...ó outro asemella".]

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
cando

Cuando ó luego que, &.Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
cando

Cuando.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Cando

Síncopa de la partícula cuando, Sarm.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
cando

Cuando.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
CANDO

Cuando.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
CANDO

Cuando. FRAS. Cando Dios non quère, os santos n'ajudan.

CANDO MAIS

Cuando mas.

CANDO QUE

Siempre que. Sempre que o faga, perdo a vida. Pierdo la vida, siempre que lo hago.[O exemplo non se corresponde coa entrada].

Marcial Valladares Núñez (1896-1902): Nuevo suplemento al Diccionario gallego-castellano publicado en 1884 por D. M. Valladares Núñez, ed. de Mª Carme García Ares (Cadernos de Lingua, RAG, 2000)
Cad'e cando

Cuando se quiera, cuanto antes, ahora mismo &.

De cando acá

De cuando acá.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
cando adv. t.

Cuando. En el tiempo que, en el punto, en la ocasión en que.

________

Geog. (San Tirso de) Feligresía en la provincia y a 89 kilómetros de la Coruña, en el partido judicial de Muros.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
CANDO adv. t.

Cuando. En el tiempo en qué.

________

En el punto u ocasión qué.

________

Úsase para distribuir los miembros de una oración y equivale a algunas veces; p. e.: sempre anda reñindo, cando co-os de fora, cando co-os da casa.

________

¿Cándo? ¿En qué tiempo?, ¿en qué ocasión? Loc. Cando mais: a lo más, a lo sumo. -Cando menos: a lo menos, por lo menos. Úsase también para ponderar o exajerar alguna cosa. -Cando quixo morrer: en el momento de dar el último suspiro. -¿De cándo acó?: empléase para expresar extrañeza. -De cando en cando: algunas veces, de tiempo en tiempo. -¿Hasta cando?: explica el deseo de que alguno que se ausenta vuelva pronto, y se le pregunta, como para saber el término: también se usa a modo de exclamación, para expresar la pena de no saber la duración de los trabajos o fatigas.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CANDO adv.

Cuando.

CANDO QUE loc.

Siempre que.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
candoadv. t.

Cuando. Determina y señala el tiempo. Úsase también preguntando y equivale a ¿en que tiempo?

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
cando adv. t.

Cuando. Determina y señala el tiempo. Úsase también preguntando y equivale a ¿en qué tiempo?

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
candoadv. t.

Cuando.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
cando adv. t.

Cuando. Determina y señala el tiempo. Úsase también preguntando y equivale a ¿en qué tiempo?

____s. m.

Retoño grande del castaño.

Aníbal Otero Álvarez (1954): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XVII, pp. 273-292
cando, candro, cândaro

Prov. trasm. Pernada seca de árvore. CF. Meyer Lübke, en REW, 1585, deriva estas formas de un prerrománico candaros. DEL LAT. "CANDELA". (HE04)

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CANDO adv. t.

Cuando, en el tiempo, en el punto, en la ocasión que: cando pasóu eso inda tí non naceras; cando sean as nove voute buscar.

________

Toma a veces carácter de conjunción continuativa, equivaliendo a puesto que: cando tí dis eso, xa estarás ben seguro.

________

Cando máis, a lo más, a lo sumo.

________

Cando menos, por lo menos, a lo menos. Úsase también para exagerar alguna cosa.

________

Cando moito, cuando mucho, todo lo más.

________

Cando non, de otra suerte, en caso contrario.

________

Cando que, en caso de que, siendo así que: e cando que él non queira, temos outro recurso, y aun dado el caso que él no quiera, tenemos otro recurso Saco y Arce, Gramática gallega.

________

Cando queira o queiras, cuando quiera o quieras, en cualquier tiempo, a cualquier hora, en cualquier momento, siempre que.

________

Cando quer, cuando quiere, cuando se le antoja, siempre que se le ocurre.

________

De cando en cando, alguna vez que otra, de tiempo en tiempo.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
cando adv. t.

Cuando.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
candoadv.

Cuando; sust. Ocasión, tiempo: Aínda non teño cando. ¡Aínda cando!, menos mal. (VSP)

cando

v. candelo de sol. (VSP)

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
cando logo fr. adv

Muy pronto, cuando menos te descuides (Fondo de Vila). Su uso se registra en frases como: Cando logho medras e non che sirve a roupa; cando logho xa é a tardiña; cando logho xa nos temos qu'ir prá casa. Pero estaría mal decir: Vou cando logho, por Voy enseguida. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Cando adv. t*.

Cuando. Determina y señala el tiempo. Usase también preguntando y equivale a ¿en qué tiempo? [*No orixinal adv. f.].

____ s. m.

Retoño grande del castaño.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
cando adv. y conj.

(v.c.), acando (Caa. Cur.), cuando (Com.) cuando;

________

de cando en bez (Cur. Lax. Com. Ram.) de vez en cuando.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
cando s. m.

Rama seca y menuda (guizo) para el fuego, A Manchica da Merca, Our.(FrampasIII)

cando tal adv.

Cuando uno menos lo piensa. Fondo de Vila, Our.(FrampasIII)