Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression FOUCIÑO among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 24
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (1), Sarmiento (1746-1770) (1), Payzal (1800c) (1), Reguera (1840-1858) (2), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Eladio (1958-1961) (3), Franco (1972) (3), Rivas (1978) (1), CGarcía (1985) (3), Rivas (2001) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
fouciña fouciño poda podon

[Tipos de fouce, sen definir]. CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[fouce][fouciño]

Fouciñas. De falx, cis (hoz) fouce , y diminutivo fouciña. Es la que tiene dientes. El fouciño no tiene dientes. Es como una podadera puesta en una vara larga y se usa para rozar zarzas etc. Colección 1746-1770

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
fouciño

para cojer ierba, trigo, zenteno etc.: dalle En realidade un "dalle" é unha 'gadaña'

Eugenio Reguera y Pardiñas (1840-1858): Traducción de algunas voces, frases y locucionesgallegas, especialmente de agricultura, al castellano, ed. de J. L. Pensado (Cadernos de Lingua, RAG, 1995)
fouciño

Hocino.

fouciña fouciño

Hoz segadera. Hoz.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
fouciño

Hoz sin dientes (vide fouciña). En port. lo mismo. En alg. pp., gadaño. En Betanzos lampo.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
fouciño ne

Fouciña (V.).

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Fouciño

Otra especie de hoz, pero sin dientes, para cortar las mieses, yerba, etc. En port. fouciña, franc. faucille, ital. y lat. falce.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
fouciño

Otra clase de segadera.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
FOUCIÑO

Otra especie de hoz, pero sin dientes, para cortar las mieses, yerba, etc.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
FOUCIÑO

Hocino, instrumento igual al dalle, con solo la diferencia de ser algo mayor y carecer de dientes. Sirve para cortar la hierba y tambien las mieses.

Ont'á tarde dend'a herbèira
aceneiche c'o fouciño.
Se me viche e non vinèche,
mal comprendo o teu cariño
Cant. pop.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
fouciño m.

Hoz pequeña para cortar hierba y mieses.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
FOUCIÑO sm.

Hocino, instrumento parecido al dalle pero un poco mayor y sin dientes.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
FOUCIÑO s. m.

Hocino, instrumento parecido al dalle, con la diferencia de ser algo mayor y carecer de dientes en la parte cóncava que forma el hierro.

________

Empléase para cortar ramas, zarzas, maleza, etc.; ENCIÑO.

________

Fouciño de anca, es en algunos sitios lo que en otros llaman GAVILO.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
fouciño s. m.

Hocino, instrumento parecido al dalle.

________

enciño.

________

Fouciño de anca, es en algunos sitios lo que otros llaman gavilo.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
anca (fouciñode) f

Hoz de cortar el tojo, recia y que forma codo junto al mango (Arzúa). Cf. dicc. anco, codo, recodo, cosa encorvada; anga, asa del caldero, etc. (FrampasI)

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
fouciño m.

1. (v.c.), foucín (Ced. Bur. Ped.), fouciña (Caa. Cab. Fea. Cur. Mel. Sob. Gro. Goi. Gui. Fri. Inc. Pan.), fouzo (Sua.) hoz, generalmente pequeña, para diferentes usos según las diversas localidades;

________

2. var. de fuciño 1;

________

fouciño de anca (Com.) hoz de mango largo.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
fouciño s. m.

Lámina de hierro en herradura, con que se refuerzan las ruedas del carro lateralmente. Loureiro de Irigo, Our.(FrampasIII)