Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression afrontar among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 43
- Distribution by dictionaries: Sobreira (1792-1797) (5), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), RAG (1913-1928) (8), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (3), Carré (1933) (3), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (3), Eladio (1958-1961) (7), AO (1967) (1), Franco (1972) (4), AO (1977) (1), Carré (1979) (3), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
afrontar v. a.

El hacer peso grave. Met. dañar, ofender alguna cosa a algún sentido o parte del cuerpo. Causar fatiga, molestesia* . Dícese también empachar. [Sic, no sabemos si es errata o voz gallega sinónima de molestia]. Papeletas

afrontar v. a.

Quitar la respiración causando flaqueza de estómago, en Ribadavia. Papeletas

afrontar

Ribadavia. No hacer la comida buen estómago; no asentar bien. Papeletas

afrontar v. a.

Dar, causar, motivar, ocasionar disgusto, enfado, asco, vergüenza o daño una cosa. Ser ofensiva de algún modo. Papeletas

afrontar v. a.

Dar en cara con algún delito o defecto. Afrentar, avergonzar, deshonrar. Afontar . Papeletas

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
AFRONTAR

ant. Afrentar; echar en cara algun defecto, o delito.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
afrontar

[Entrada sen definición].

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
AFRONTAR v. a.

Afrentar. Causar afrenta.- Requerir, amonestar, reprender en público.- Dar en cara con algún delito o defecto.- Dar, causar, motivar, ocasionar disgusto, enfado, asco, vergüenza o daño una cosa, ser ofensiva de algún modo. Avergonzar, deshonrar, etc.

E, mia senhor, quer'eu punhar
se me posso salvar, se non.
E direi-lhes a quantos son
que mi o non poderan provar.
Mais eles sei eu que faran:
log'ante vos mi afrontaran,
que vus amo de coraçon.
PAYO SUÁREZ DE TABEIRÓS, Canc. A., vol. I, p. 79.
Hum escudeiro vi oj'arrufado
por tomar penhor a Mayor Garcia,
por dinheyros poucos que lhi devia;
e diss'ella, poil'o viu denodado:
senhor, vós, non m'affrontedes assy,
e será gora hun judeu aqui
con que barate dar-vos-ey recado.
JUAN BAVECA. Canc. V., núm. 1.064.

________

Estrechar, poner en aprieto, en peligro, en apuro, exponer.- "Et rreceberon del tan gran daño gregos que ouuo ende aquela uegada moý gran prez, pero troýãos non poderon fazer tanto que os gregos por força non os leuassen. et os non ençarrassen tralas barreýras. Et afrontaronse moý brauament por los desbaratar. et tan brauament os aficaron que por força os feçeron estonçe entrar dentro tralos muros. ben dez mill caualeýros deles ou maýs." (Y los griegos recibieron de él tanto daño, que ganó allí aquella vez muy gran prez. Pero los troyanos no pudieron hacer tanto que los griegos, por fuerza, no los llevasen y encerrasen detrás de las barreras, Y se expusieron muy valientemente por desbaratarlos; tan bravamente los acosaron, que por fuerza hicieron entrar tras los muros a diez mil caballeros de ellos o a más). C. T., vol. I, p. 235.

________

"En Ribadavia, no hacer la comida buen estómago: no asentar bien." P. SOBREIRA.

________

"En Ribadavia, juntar la respiración causando flaqueza de estómago." P. SOBREIRA.

________

"Hacer peso grave." P. SOBREIRA.

________

"met.: dañar, ofender alguna cosa en algún sentido o parte del cuerpo." P. SOBREIRA.

________

"Causar fatiga, enfado, molestia. Dícese también empachar" P. SOBREIRA.

____v. n.

Afrontar. Hacer frente, ponerse cara a cara, arrostrar.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
AFRONTAR v.

Afrentar.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
afrontarv. a.

Afrentar. Causar afrenta.

________

Estrechar, poner en peligro, en apuro, exponer.

________

Dañar, causar molestia.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
afrontar

Dañar, causar molestia.

________

*Estrechar, poner en peligro, en apuro, exponer.

____v. a.

Afrentar. Causar afrenta.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
afrontarv. a.

Afrentar. Causar afrenta. Dañar, causar molestia.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
afrontar

Dañar, causar molestia.

________

*Estrechar, poner en peligro, en apuro, exponer.

____v. a.

Afrentar. Causar afrenta.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
AFRONTAR v. a.

Afrentar, causar afrenta.

________

Reprender, amonestar en público.

________

Causar, producir, ocasionar disgusto, repugnancia, asco, vergüenza o daño una cosa, ser ofensiva o molesta de algún modo.

________

Avergonzar, deshonrar, etc.

________

Estrechar, poner en aprieto, en peligro, en apuro o riesgo.

________

No asentar bien la comida, no hacer buen estómago.

____v. n.

Hacer frente, ponerse cara a cara.

Aníbal Otero Álvarez (1967): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XXII/67, pp. 165-182
afrontar

Apurar, 7 acep. Dice la yegua, según el pueblo: costa arriba, non me afrontes; costa abaijo, non me montes, e pol-o chau, non me aforres. Afrentar, 3 acep. : afrontároncha ben, que tuvo que pidir os cartos. Barcia. DEL GERM. "HAUNITA". (HE21)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
afrontar v.

Afrentar, causar afrenta.

________

Reprender.

________

No asentar bien la comida, no hacer buen estómago.

________

Hacer frente, ponerse cara a cara.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
afrontartr.

Apurar, 7 acep.: Afrontároncha ben que tuvo que pedilos (os cartos) Dice la yegua: Costa rriba, non me afrontes, costa abaijo, non me montes, e polo chau non me aforres. v. adj. cast. ant. afrontado. (VSP)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Afrontar v. a.

Afrentar. Causar afrenta.

________

Estrechar, poner en peligro, en apuro, exponer.

________

Dañar, causar molestia.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
afrontar v.

(Caa. Fea. Com. Mel. Sob. Cre. Gui.) jadear.