Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression alcume among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 27
- Distribution by dictionaries: Sobreira (1792-1797) (2), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (3), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (3), Eladio (1958-1961) (3), Franco (1972) (1), Carré (1979) (3), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
alcume s. m.

Ribadeo. Apodo, mote. Papeletas

alcúme s. m.

Mariñas. Mote. Papeletas

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
alcume

Mote ó apodo que se pone á alguno, comunmente por irrision, aunque sea fundado en alguna causa. En portugues se pronuncia " alcuña ".

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
alcume ne

Apodo, mote o sobrenombre burlesco que se pone por irrision aunque sea bien apropiado.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Alcume

Apodo, mote, sobrenombre burlesco que se pone regularmente por irrision, aunque sea bien apropiado.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
ALCUME

Apodo ó mote.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ALCUME

Mote, apodo.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
alcume m.

Sobrenombre ridículo sacado de algún defecto del al que se aplica. Mote, apodo, alcuña, alcuño.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ALCUME s. m.

Apodo, mote, mal nombre, aliás.

"Cara de pote fendido"
ten d'alcume;
mellor que descolorido
queroo tostado de lume.
ROSALÍA CASTRO. Cantares gallegos, p. 62, 3a edic.
...Vou coidar da miña casa
pois non quero andar en contos,
nin que me chamen farsante,
chafulleiro, codicioso,
nin outros feos alcumes,
nin que me teñan por tolo.
VICENTE DE TURNES. Diego e Cristobo.
Eu sinto melancónico consolo
cando despertan os recordos meus,
vendo a Pena do Paso e o alto Bolo
de Domingo de Deus;
Pedra da Vela, Sala do Perello,
así chamada, porqu'en tempo antigo
contan que d'ese alcume un xastre vello,
para coser, alí buscaba abrigo.
VICTORINO ABENTE. Lembranzas.
Var: ALCUÑA, en su primera acepcion y ALCUÑO. V. APODO.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ALCUME sm.

Apodo, mote.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
alcumes. m.

Apodo, mote, aliás.

________

Insulto. Véase alcuño.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
alcume

V. Alcuño.

________

Insulto.

____s. m.

Apodo, mote, alias.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
alcumes. m.

Apodo, mote, alias. Insulto.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
alcume

V. Alcuño.

____s. m.

Apodo, mote, alias.

________

Insulto.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ALCUME s. m.

Apodo, mote, alias, mal nombre, nombre ridículo que suele dar a algunas personas, generalmente por algún defecto; ALCUÑA, ALCUÑO, ESTRIPOTE y NOMEADA.

________

Es curioso hacer observar que los ALCUMES se ponen o se aplican en Galicia más comúnmente a los hombres que a las mujeres.

________

FRAS. Nin alcume que escoza, nin bulra que doia.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
alcume s. m.

Apodo, mote, alias, mal nombre; alcuña, alcuño, estripote y nomeada.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Alcume s. m.

Apodo, mote, alias.

________

Insulto.

________

V. Alcuño.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
alcume m.

(Cab. Fea. Raz. Lax. Com. Mel.), alcuma (Com.), alcumio (San.), alcuño (Cod. Val.), areuño (Bur.) mote, apodo.