Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression alleo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 54
- Distribution by dictionaries: Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (2), RAG (1913-1928) (9), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (3), Carré (1933) (3), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (3), Eladio (1958-1961) (14), Franco (1972) (7), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (3), CGarcía (1985) (1)

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
alleo

Ajeno, lo que pertenece á otro. En portugues se pronuncia igualmente. En latin, alienus. Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
alleo adj.

Ajeno, lo perteneciente a otro. Port. id. Viene del latin alienus, a, um.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Alleo

Ageno lo que pertenece á otro. Sarm. id. en port. id. Lat. alieno.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
alleo

Ageno.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
ALLEO

Ajeno.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ALLEO

Ajeno. FRAS. Fun â casa allea e avergonceime; vin â miña e remedieime.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
alleo,-a adj.

Lo que pertenece a otro, lo que no es de uno.

________

Extraño, extranjero, lejano de.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ALLEO,-Aadj.

Ajeno. Lo que es de otro, que pertenece a otro.- "Dos dineiros alleos que teen os homes aas vegadas conpran para si erdamentos ou outras cousas que an mester." (De los dineros ajenos que a veces tienen los hombres, compran para si heredamientos u otras cosas que han menester). - "Allea cousa vendendo hun ome a outro..." (Ajena cosa vendiendo un hombre a otro... ). Fragmento de una versión gallega del Código de las Partidas de Alfonso el Sabio, pub. por Oviedo Arce en la C. D. G. H., p. 117 y 119.

Uns sinten os seus pesares,
Outros sinten os alleos:
Eu sinto de todo un algo
Porque a todo me afixeron.
C. pop.
San Antonio garde as cabras
E San Ramón as ovellas;
Tamén garde as costureiras
Que andan por portas alleas.
C. pop.

________

Extraño, extranjero; que pertenece a otro país, a otras tierras.

Lonxe caiche, pobre Jhon, d'a tomba
onde c'os teus en descansar pensaras.
En terr'allea ind'os teus restos dormen
y os que t'amaron e recordan inda,
mirand'as ondas d'o velad' Oceano,
doridos din, desd'as nativas prayas...
ROSALÍA CASTRO. Follas Novas, p. 148, 2a edic.
Ajudádeme a cantar
Rapazas da miña aldea;
Ajudádeme a cantar
Que me atopo en terra allea.
C. pop.

________

fig. Lo que es impropio o no correspondiente, como alleo ao asunto, etc.

________

Extraño; que no se mezcla en una cosa, que no participa de ella.

________

Apartado, muy distante, remoto.

________

Ignorante; que no tiene noticia de una cosa, que no sabe de ella.

________

Indiferente, absorto, distraído.

________

Exento, libre de.

____s. m.

"de Ribadavia. Las simientes extrañas que trae el grano de pan consigo, como avea, fabaca, etc." P. SOBREIRA. Loc. Meterse na vida allea: mezclarse en los asuntos de otro.- Amigo do alleo: aficionado a apoderarse de lo que no le pertenece, a defraudar, a robar.- Facer fillos en muller allea (hacer hijos en mujer ajena): indica la inutilidad de hacer mejoras en propiedades de otro. FRAS. Home alleo, nunca é cheo.- Cando fores ao consello, acorda no teu e deixa o alleo.- Os que de alleo se visten, na rua os dispen.- O que a can alleo da pan, perde o pan e perde o can .

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ALLEO adx.

Ajeno.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
alleo,-aadj.

Ajeno. Que es de otro.

________

Distante, remoto, extraño.

________

Fig. Impropio.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
alleo ,-a

Fig. Impropio.

________

Distante, remoto, extraño.

____adj.

Ajeno. Que es de otro.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
alleo,-aadj.

Ajeno, extraño.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
alleo ,-a

Fig. Impropio.

________

Distante, remoto, extraño.

____adj.

Ajeno. Que es de otro.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ALLEO,-LLEAadj.

Ajeno, que pertenece a otro.

________

Libre de alguna cosa.

________

Extraño, extranjero, que pertenece a otro país o a otras tierras.

________

Impropio o no correspondiente.

________

Que no se mezcla en una cosa, que no participa de ella.

________

Apartado, muy distante, remoto.

________

Ignorante, desconocedor, que no tiene noticia de una cosa, que no sabe de ella.

________

Indiferente, absorto, distraído.

____s. m.

Simientes extrañas que trae consigo el grano de PAN, como AVEA, etc.

________

Amigo do alleo, aficionado a apoderarse de lo que no le pertenece, a defraudar, a robar.

________

Ben alleo estaba eu a eso, dícelo el que no sabía nada de aquello de que se le habla.

________

Meterse na vida allea, mezclarse en los asuntos de otro, en lo que no le importa.

________

Ser alleo a unha cousa, no intervenir ni tomar parte en ella, no tener noticia ni conocimiento de ella.

________

FRAS. Algo alleo non fai herdeiro. Cando fores ó concello, acorda no teu e deixa o alleo. Do alleo, falchoco cheo. Do alleo, o que quixer seu dono. En terra allea a vaca ós bois cornea, o turrea. En terra allea, o que ben está, ben se estea. Fun á casa allea e avergonceime; vin á miña e goberneime. Home alleo, nunca é cheo. Mal alleo, tal mo din, tal o creo; mais o meu, síntoo eu de seu. O que a can alleo da pan, perde o pan e perde o can. O que de alleo se viste, na rúa o ispen. O que da pan a can alleo, perde o can e perde o codelo, y también: perde o pan e perde o cadelo. O que do seu fai alleo, mete pallas no seo.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
alleo ,-llea adj.

Ajeno.

________

Extraño, extranjero.

________

Que no se mezcla en una cosa, que no participa de ella.

________

Apartado, muy distante, remoto.

________

Ignorante, desconocedor, que no tiene noticia de una cosa, que no sabe de ella.

________

Indiferente, absorto, distraído.

____s. m.

Simientes extrañas que trae consigo el grano de pan, como avea, etc.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
alleo adj

Ajeno, de otro (Frades). Rguez. nos ofrece el refrán: FRAS. O que do seu fai alleo, mete pallas no seo; aquí: O que deixa o seu polo alleo, colle un corno e méteo no seo. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Alleo,-aadj.

Ajeno. Que es de otro.

________

Distante, remoto, extraño.

________

Fig. Impropio.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
alleo adj.

(Com. Cod. Inc. Gud.) foráneo; V. camiño alleo.