Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression amo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 33
- Distribution by dictionaries: Sobreira (1792-1797) (7), Pintos (1865c) (1), Valladares (1884) (1), RAG (1913-1928) (7), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (13), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
amo s. m.

de Lugo y Orense. Ancelo. Amucelo. Ancel. Papeletas

amo ,-ma s. m. y f.

Cabeza o señor de la casa o familia. Papeletas

amo ,-ma

El dueño o señor de alguna cosa. Papeletas

amo ,-ma

El dueño de la casa que da posada a alguno, como a estudiantes, pasajeros, etc. Papeletas

amo ,-ma

La persona para quien alguno o algunos trabajan por dias o de otro modo, o como criados. Papeletas

amo

Ant. de Orense. Mayordorno de una casa. Papeletas

[honrado] [amo]

Honrado por honrado sea nos'amo. Papeletas

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
amo

Amo.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
NÒSO AMO

El Santísimo Sacramento que está de manifiesto, ó sale para los enfermos.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
AMO,-MAs. m. y f.

Amo. El dueño y señor de alguna cosa.

________

Cabeza o señor de la casa o familia.

________

"La persona por quien alguno o algunos trabajan por días o de otro modo o como criados." P. SOBREIRA.

________

"El dueño de la casa que da posada a alguno, como a estudiantes, pasajeros, etc." P. SOBREIRA.

________

"ant. de Orense. Mayordomo de una casa." P. SOBREIRA.

________

En lo antiguo, ayo, preceptor: el encargado de la educación de un príncipe. FRAS. O ollo do amo engorda o cabalo. Facenda, teu amo te veja.- Tal amo, tal criado.

____s. m.

"de Lugo y Orense. Ancelo, amucelo, ancel." P. SOBREIRA. V. AMOCELO.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
amo s. m.

Amo.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
AMO s. m.

Amo, dueño o poseedor de alguna cosa.

________

El que tiene uno o más criados respecto de ellos.

________

Cabeza o señor de la familia.

________

Dueño de la casa que da posada, como a estudiantes, viajeros, etc.

________

La persona por quien alguno o algunos trabajan por día o de otro modo.

________

En lo antiguo, ayo, preceptor

________

Mayordomo de una casa.

________

Armador, el dueño de uno o más barcos pesqueros, con relación a los tripulantes de éstos.

________

El dueño de un aparejo de pesca.

________

En algunas partes, también llaman así al AMOCELO.

________

En la pesca que se hacía en nuestras costas, por medio de la SECADA, la mitad de lo que se cogía se adjudicaba al AMO, y éste daba al patrón una o dos partes iguales a las que ya recibía, y a los compañeros una parte más de la que les correspondiera, sin perjuicio de otra cuarta parte más que voluntariamente daba a los que a su juicio la habían merecido durante la quincena. En la pesca con la RAPETA, el AMO percibe también la mitad del producto, después de deducidos los gastos, pero en cambio da voluntariamente de su parte o PORQUÉ para los COMPAÑEIROS, según el mérito y el comportamiento de cada uno. En la pesca con el XEITO, la mitad del producto se adjudica al aparejo, tenga uno o más AMOS o armadores y ya éstos sean o no sean a la vez patronos o COMPAÑEIROS.

________

Ser o amo do nabal, equivale al castellano ser el amo del cotarro, ser el principal en un negocio.

________

FRAS. A presencia do amo arrecrece o traballo. A vista do amo engorda o cabalo. Bo amo, millor criado. Cal o amo, tal o criado. Co teu amo non partas peras, nin en chanzas, nin en veras. Dios conserve o meu amo, por medo de outro máis malo. Facenda, teu amo te vexa. Fai o que teu amo che mande, e sentaraste co él á mesa. Na casa do amo morre o bo criado. Ó amo, comerlle e non temerlle. O bo amo fai o bo criado. Ós amos i ós enemigos, comelos e roelos. Quen a moitos amos sirve, poida dar que algún lle sobre. Quen muda de amo, muda de fado. Sirve a teu amo a sabor, se queres, de servidor, vir a ser señor. Tal amo, tal criado.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
amo m

Amo, señor que tiene criado. También en el dicc. En Fondo de Vila se dice: FRAS. Vale máis ser amo dun fento, ca criado de convento. En Rguez.: Bo amo fai bo criado. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Amo s. m.

Amo. V. Dono.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
amo m.

(Caa. Cab. Raz. Lax. Sco. Com. Sob. Oir. Ced. Gun. Ped. Inc. Por.) el que da las tierras en renta.