Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression anaco among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 29
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (1), Sobreira (1792-1797) (1), Reguera (1840-1858) (1), Anónimo, (1845c) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (5), AO (1962) (1), Franco (1972) (1), AO (1976-1977) (1), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1), Rivas (2001) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
anáco anéco

Significa un pedazo de pan, de paño, de carne, etc. En castellano añicos en plural. CatálogoVF 1745-1755

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
anaco s. m.

y pedazo Ribadavia. Trozo de alguna cosa esnacada. Melandro* en Orense. [Parece arreglo de Mecandro]. Papeletas

Eugenio Reguera y Pardiñas (1840-1858): Traducción de algunas voces, frases y locucionesgallegas, especialmente de agricultura, al castellano, ed. de J. L. Pensado (Cadernos de Lingua, RAG, 1995)
anaco de pan

Pedazo de pan.

Anónimo, (1845c): Vozes gallegas, ed. de J. Leitede Vasconcellos, RL vol VII fasc 3, p. 198-229 (ms 7208 BN)
anacos.

Pedazo. A anacos, a pedazos. Voz prov. galleg.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
anaco

Pedazo ó parte de cualquiera cosa.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
anaco

Pedazo o parte considerable de una cosa.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Anaco

Pedazo ó parte considerable de una cosa.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
anaco, aneco

Pedazo, bocado.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
ANACO

Pedazo ó parte de una cosa.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ANACO

Pedazo, ó porcion de alguna cosa que es, ó se supone, sólida: así se dice anaco de pan, d'a vida, d'o corazon etc. Pedazo de pan, de la vida, del corazon, etc.

Adios, anaco d'a alma,
caravel d'os meus amores,
consòlo d'os meus dolores,
pèdra iman d'o meu gozar...!
F. M. de la Iglesia

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
anaco m.

Pedazo. Porción o parte de una cosa.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ANÁCO s. m.

Pedazo, trozo, porción de alguna cosa. Bocado.- "It oyto anaquos de sauaas vellas." (Iten, ocho pedazos de sabanas viejas.) El ajuar de un menestral composlelano a principios del siglo XV publicado por López Ferreiro en la G. H., página 343.

¡Adios!, montes e prados, igrexas e campanas,
¡Adios! Sar e Sarela, cubertos d'enramada,
¡Adios!, Vidán alegre, moiños e hondanadas,
Conxo, o d' o craustro triste y as soedades prácidas,
San Lourenzo o escondido, cal un niño entr'as ramas,
Balvís, para min sempre e o d'as fondas lembranzas,
Santo Domingo, en onde cant'eu quixen descansa,
Vidas da miña vida, anacos d'as entrañas!
ROSALÍA CASTRO. Follas Novas, p. 57, 2a edic.
Un bon anaco
caberon quedos;
pasou un pouco...
Xan, medio cego
e papexando
com'un tatexo...
Levaba n'a miña alforxa
un lacón cuaseque enteiro,
unha bola de pan trigo,
un bo anaco de queixo
e unha cabaza con viño,
un bon viño, viño vello.
BENITO LOSADA. Poesías, p. 174 y 179.
De teus recordos vivo ¡Galicia encantadora!
por teus anacos morro, idolatrado chan...

En ningures s'encontra n'o mundo
un anaco de terra mais lindo...
AÑÓN. Poesías, p. 45 y 50.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
ANACO sm.

Fragmento, pedazo.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
anacos. m.

Pedazo. Trozo, porción de alguna cosa.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
anaco s. m.

Pedazo. Trozo, porción de alguna cosa.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
anacos. m.

Pedazo, trozo. Pedazo pequeño: rafa; insignificante: percíngula. Hacer pedazos: escachar, esnaquizar.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
anaco s. m.

Pedazo. Trozo, porción de alguna cosa.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ANACO s. m.

Pedazo, trozo, porción de alguna cosa material: un anaco de terra.

________

Dícese también de las cosas inmateriales: un anaco de leria .

________

Dícese con frecuencia de las cosas comestibles: un anaco de pan; un anaco de queixo.

________

Espacio de tiempo más o menos largo: estivémoste agardando un bo anaco.

________

Un anaco de pan, lo más indispensable para alimentarse y vivir, y se emplea precedido de algún verbo: contar cún anaco de pan; dispor de un anaco de pan; ter un anaco de pan.

Aníbal Otero Álvarez (1962): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG LIII, pp. 329-347
anaco

Prov. minh. O mesmo que naco. CF. DE LA RAÍZ ÁR. "N'-Q-L" 'TRANSPORTAR'. (HE15)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
anaco s. m.

Pedazo, trozo, porción de alguna cosa material.

Aníbal Otero Álvarez (1976-1977): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XXX/90-91-92, pp. 137-155
anaco,anequín

Niño o animal pequeño. Pena de Cabras. DEL AR. "NAQOR". (HE25)

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
anaco m

Pedazo. Lo registran los diccs. Tiene usos figurados y expresivos (Fondo de Vila) que no se registran. Así a un niño u otra persona quisquillosa, se le dice: Vaiche comer un anaco, vanche comer un anaco, qué daño te hace o hacen... También puede referirse a un espacio de tiempo: Aínda hai un anaco de sol, de noite.... V. naco. Cf. en el gaélico: cnag (rotura), niac (partícula ). (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Anaco s. m.

Pedazo. Trozo porción de alguna cosa.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
anaco m.

(Cur. Raz. Lax. Tob. Sco. San. Com. Sob. Cod. Gro. Gun. Mon.) pedazo.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
anaco s. m.

Trozo de algo. Bierzo occ.(FrampasIII)