Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression bo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 83
- Distribution by dictionaries: Sobreira (1792-1797) (3), Anónimo (1833C) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (2), Valladares (1884) (5), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Ibañez (1950) (2), Eladio (1958-1961) (60), Franco (1972) (3), CGarcía (1985) (3), Rivas (2001) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
andar

V. . Fr. Ribadavia. Papeletas

animal

Ribadavia y bo ou valente animal. El muy crecido. Papeletas

animalbo

Ribadavia. Met. ou bo ou valente animal. Persona muy grande o muy necia. Papeletas

Anónimo (1833C): Dialecto de Galicia, ed. de J. L. Pensado, Homaxe a R. Otero Pedrayo, Galaxia, Vigo ,1958, pp. 275-286 (ms 11-5-1/947-1 BAH)
bo ,-boa

Bueno, buena.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
bo adv. de negacion o desaprobacion

Quita alla, disparate.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,

Especie de negacion, desaprobacion como quita, quita y disparate.

Boo ó bo

Bueno, sano, adjetivo que da al sustantivo una calificación opuesta á lo malo. En port. y franc. bon, en ital. buono, lat. bono, del cual es síncopa. Sarm. id. En ast. bono. En cat. id. .

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
BO

Bueno, sano. FRAS. O qu'è bo pra o fígado e malo pra o bazo. N'a casa d'o bo amo, ali mòrre o bo criado. O bo pleiteante, dijo Tomè, boca cerrada, bulsa abèrta e listo d'o pè. Vale mais ruin compostura, que bo pleito.

BO PASAR

Buen pasar; bienestar.

VAI BO

Frase equivalente á cuanto hace que sucedió eso

________

Va lleno, ó harto, de... Va servido

________

Va borracho como un templo etc.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
BO

V. BON.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
BO adx.

Bueno, sano.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
,-boaadj.

Bueno. Que está sano. (1) Bó debe pórse despois do sustantivo, e bon dinantes: Se bó que bon mestre tés. Home bó, bon home].

,-boaadj.

Bueno. Que tiene bondad. Que está sano. Que agrada. Que sirve.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
BO,-BOAadj. y s.

Bueno, buena, que reune todas las cualidades de su especie.

________

Equivale también al adj. buen, buena cuando precede a un substantivo masculino o a un verbo en forma de infinitivo: bo andar; bo papel; boa moeda.

________

Que es demasiado cándido, sencillo, confiado o simple: un bo home; unha boa persoa.

________

Que es propio, capaz y adecuado para alguna cosa: Fulano é bo pra ese emprego.

________

Agradable, gustoso: temos un bo día; unha boa resposta.

________

Grande, considerable: ese é un bo pan; levou unha boa tolena.

________

Sano, que goza de perfecta salud: está bo; xa se puxo boa.

________

En buen estado de conservación: este traxe aínda está bo.

________

Bello, hermoso, seductor: ¡qué boa muller! Acep. del DRAG.

________

Dícese de lo que se considera feliz o favorable: bo agoiro; boa siñal.

________

Dícese también de las buenas disposiciones, del parecer, de las maneras, etc.: tèn moi bos modos, moi boas maneiras, moi bo parecer.

________

Distinguido, noble, honorable: de boa familia; de bos sentimentos.

________

Honrado, virtuoso, justo, recto, sensato: unha boa alma; un bo corazón.

________

Que tiene bondad: un bo fillo; unha boa nai.

________

Sirve a veces para dar más fuerza a la expresión de lo legal y de lo exacto: bo peso; boa medida.

________

Fácil, suave, llevadero: de bo andar; bo camiño.

________

Hablando del tiempo, benigno, agradable, sereno: está bo día; boa noite.

________

Tiene con frecuencia como adjetivo y como substantivo, la significación de cualitativo y cuantitativo a la vez, en el sentido de bueno y al mismo tiempo grande, mucho, abundante, copioso; p. ej.: houbo boa esmola, que tiene el significado de buena limosna, e indica además mucha y abundante limosna; unha boa légoa, que en gallego quiere decir más, mucho más de la legua.

____adv.

Bastante, suficiente: leva boa cantidá de diñeiro.

________

BON y BOO.

________

Boa casa, la grande, espaciosa, la sólida construcción y con todas las comodidades apetecibles.

________

Boa fada, el hada buena que da la suerte, la felicidad y todo lo que se puede ambicionar de una protección ilimitada e invisible; BOAFADA.

________

Boa moeda, la de curso legal y de toda ley.

________

Boa nova, llaman así en algunas comarcas a la avelaíña branca.

________

Bo compañeiro, buen camarada, el que hace buena compañía.

________

Bo lonxe, lo que ofrece mejor aspecto visto de lejos que de cerca.

________

Bo pasar, tener lo suficiente para vivir bien y sin privaciones.

________

Bo barón, el hombre bueno, probo, hidalgo, generoso, honorable.

________

Á boa fe, a la buena fe, sin malicia, sin la menor desconfianza.

________

Á bo recado, bien seguro, en prisión.

________

Ás boas, por bien, de un modo amistoso, sin reñir. Empléase también precedida del verbo virse.

________

Boa aquela me dá, dícese del que se queja sin razón ni motivo, del que anda llorándose sin causa justificada.

________

Boa aquela tèn, expresa despreocupación de la persona a quien se reprocha que utilice una cosa cuyo aspecto repugna y asquea.

________

Boa dúbida tèn, denota que un manjar se puede comer, y se come, aunque no sea todo lo agradable y sabroso que se quisiera. Indica también ¡no haya cuidado!, y equivale además a la frase O que mata é o escrúpulo.

________

Boa pía, cariño, simpatía, afecto. Suele usarse más con negación, precedida del verbo ter : non lle teño boa pía, que significa le detesto, casi le odio.

________

Bo coma o pantrigo, dícese de la persona sumamente buena y servicial, que está siempre dispuesta a remediar las necesidades del prójimo.

________

Bo está, que non lle doi nada, da a entender que está muerto.

________

Con bo por qué, bien retribuído, pagándolo o recompensándolo bien.

________

Dar por bo, conformarse con lo que otro hizo o dijo, aunque no merezca una aquiescencia absoluta.

________

De bo a bo, avenirse dos en algo espontáneamente.

________

De boa casa, de buen linaje, de casa noble y rica.

________

De boa me librei, se librou, te librache, evadirse a tiempo de un grave daño o peligro.

________

De boa memoria, de feliz recordación, dicho de las personas fallecidas.

________

De bo ano, de buen ver.

________

De boas a boas, sin pensarlo, buenamente y sin repugnancia.

________

É bo coma o bo pan, o é bo coma o molete, dícese del que es sumamente bueno para con todos.

________

¡Era boa!, dícesele a aquel que nos propone la realización de algo que él considera fácil y nosotros reputamos fantástico e irrealizable. También significa que no damos asenso a lo que otro nos dice, ni creemos verosímil lo que nos cuenta.

________

¡Érache boa!, equivale a ¡sería lo que habría que ver!, ¡estaríamos bien!

________

É tan bo, que de bo fede, dícese de la persona de mala índole.

________

É tan bo, que de bo se perde, aplícase irónicamente al que se dedica a negocios lucrativos y poco lícitos o poco claros.

________

¡Fixémola boa!, expresa arrepentimiento de alguna mala acción, e indica fracaso rotundo de algo que juzgábamos de éxito seguro y para el cual habíamos arriesgado dinero y tiempo.

________

Ter boa lingoa, tener una lengua mordaz o maldiciente, tener el vicio de hablar mal de todo el mundo.

________

Ter boas pernas, andar mucho sin fatiga, resistir sin molestia una larga caminata a pie.

________

Ter boa vista, además de su sentido recto, denota perspicacia, penetración.

________

Todo é bo, dando por buenas unas y otras cosas, sin pararse a examinarlas mucho.

________

¡Vaiche boa!, échale un galgo, dicho de lo que puede considerarse perdido. Significa además ¡qué tiempo hace que fué eso!

________

Vir a bo fin, llegar a feliz término alguna cosa o asunto.

________

Virse ás boas, transigir, conformarse.

________

FRAS. A bos e malos mantén a cidade. Achégate ós bos e serás un deles. Antes cos bos a furtar, que cos ruís a rezar. Aquel que de bos vèn, por bo se tèn. Bo es, bo es, con tal que tras do lar n-esteas. Bos e malos manteñen á cidade. Da boa nai busca a filla, e da boa cepa pranta a viña. De bo, boa prenda, e de malo non fíes nada. De ser boa non teño gana; de ser mala damo a i-alma; non se me teñen os pès na cama. Do bo, canto máis, millor; do malo, canto máis, pior. Do bo, con pouco hai abondo. Na casa do amo, alí morre o bo criado. Nin bo coxo, nin bo noxo. Nin bo Pedro, nin bo burro negro; nin bo lameiro por riba do rego. Nin bo Xan nin bo Pedro, nin boi marelo enriba do rego. Non abonda con ser bo, senón que hai que parecelo. Non hai bo que non poida ser millor, nin malo que non poida ser pior. O bo aborrece, i o malo apetece. O bo, a todos contenta. O bo ben parece. O bo cansa, i o malo farta. O bo dura pouco. O bo fai como bó. O bo logo se acaba, i o malo nunca se dana. O bo nunca é caro. O bo nunca enfada e sempre agrada. O bo, o diaño o leva, i o malo, acá se queda. Ó bo, por amor; e ó malo, por temor. O bo porque te honre, i o malo porque te non deshonre. O bo preiteante, dixo Tomé, boca pechada, faltriqueira aberta e listo do pè. O bo todo o quer bo. O bo vai caro, i o malo fai dano. Onde hai bo hai malo. Onde hai bo hai millor, e onde hai malo hai pior. Onde hai bos nunca falta un Xudas. Onde hai bo, tamén hai malo. O que é bo é sempre bo. O que é bo pró fígado é malo pró bazo. O que tèn bo olfato, logo conece o prato. Polo bo conécese o malo. Quen non é bo pra sí, ¿cómo ha ser bo pra min? Ser bo entros malos é moito traballo. Tan bo é Pedro como Xan, e tan bo é Xan como Pedro, que os dous son dous bos parceiros.

s. m.

VOO. [A entrada non está no lugar alfabético que lle corresponde]

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
bo ,-boa adj. y s.

Bueno, buena.

________

Equivale también al adj. buen, buena cuando precede a un sustantivo masculino o a un verbo en forma de infinitivo: bo andar; bo papel, boa moeda.

s. m.

voo.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
bo adj.

(Raz. Dum. Com. Oir. Gro.), bon (Are. Lax. Inc.) bueno;

________

moi bo (Gro.) excelente;

________

V. dar por bo, ome bo y (bo) peixe..

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
bo, ,-boa adx.

Mucho. Ten bo tempo de fagelo. Fondo de Vila, Our.(FrampasIII)