Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression caber among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 47
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (1), RAG (1913-1928) (7), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (4), Carré (1933) (4), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (4), Eladio (1958-1961) (17), AO (1977) (2), Carré (1979) (4), CGarcía (1985) (1)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[caber]

Non couvo, por cupo, nos lagos. Colección 1746-1770

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
CABER v. a.

Tomar, recibir.

____v. n.

Caber. Poder contenerse una cosa dentro de otra.

________

Tener lugar o entrada.

________

Tocarle a alguno o pertenecerle alguna cosa. Caer en quiñón, en suerte.

________

Admitir, consentir. -"e el respondeo e disso que esses omes bóós comprissen e fezessen aquelas cousas queles mandaua el Reý e macar que ael muýto pessaua, non podia ý fazer outra cousa senon cabelo e octorgalo." (Y él respondió y dijo que esos hombres buenos cumpliesen e hiciesen aquellas cosas que les mandaba el Rey, y aunque a él mucho pesaba, no podía hacer otra cosa sinó consentirlo y otorgarlo). Documentos gallegos de los siglos XIII al XVI, pub. por Martínez Salazar, p. 40.

________

Comprender, entender.

________

Ser vez, venir por turno. Loc. Non caber en si: estar lleno de gozo, de satisfacción. -Non caber o corazón no peito: estar muy contento y alegre. -Non cabe mais: indica que alguna cosa ha llegado en su línea al último punto. -Parece que non cabe no mundo: dícese del que es muy soberbio, despota o arrogante. -Todo cabe: todo es posible, todo puede suceder.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CABER v.

Contener, caber, admitir, consentir, comprender.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
caberv. n.

Caber.

____v. a.

Tomar, recibir.

________

Admitir, consentir.

________

Tocar en suerte.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
caber

Tocar en suerte.

________

Admitir, consentir.

____*v. a.

Tomar, recibir.

____v. n.

Caber.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
caberv. n.

Caber.

____v. a.

Tomar, recibir, admitir.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
caber v. n.

Caber.

____*v. a.

Tomar, recibir.

________

Admitir, consentir.

________

Tocar en suerte.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CABER v. n.

Caber, poder contenerse una cosa dentro de otra.

________

Tener lugar o entrada.

________

Tocarle a alguno o pertenecerle alguna cosa.

________

Ser capaz uno de lo que se le achaca o imputa.

________

Admitir.

____v. n.

Caber, coger, tener capacidad.

________

Comprender, entender.

________

La conjugación de este verbo es la siguiente: Modo indicativo. Presente: Cabe* o queipo, cabes, cabe; cabemos, cabedes, caben. Pret. imperf: Cabía, cabías, cabía; cabíamos, cabíades, cabían. Pret. perf.: couben o coupen, coubeche, coubeches, coupeche o coupeches; coubo o coupo; coubemos o coupemos; coubéchedes, coubéstedes, coubestes, coupéchedes, coupéstedes o coupestes; couberon o couperon. Pluscuamperft.: coubera o coupera; couberas o couperas; coubera o coupera; coubéramos o coupéramos; coubérades o coupérades; couberan o couperan. Fut. imperf.: caberei, caberás, caberá; caberemos, caberedes, caberán. Modo imperat.: cabe, cábea o queipa; cabede, cábean o queipan. Modo subjunt. Presente: cábea o caiba, cábeas o caibas, cábea o caiba; cabeamos o caibamos, cabeades o caibades, cábean o caiban. Pret. imperft.: coubera o coupera, cabería, coubese o coupese; couberas o couperas, caberías, coubeses o coupeses; coubera o coupera, cabería, coubese o coupese; coubéramos o coupéramos, caberíamos, coubésemos o coupésemos; coubérades o coupérades, caberíades, coubésedes o coupésedes, couberan o couperan, caberían, coubesen o coupesen. Fut. imperft.: couber o couper, couberes o couperes, couber o couper; coubéremos o coupéremos, coubéredes o coupéredes, couberen o couperen. Modo infinit. personal: caber, caberes, cabere; cabermos, caberdes, caberen. Ger.: cabendo. Participio: cabido. [*Erro por cábeo?.]

________

En canto cabe, en todo lo que es posible.

________

Non cabe máis, no se puede pedir ni desear más. También significa que un recipiente no puede admitir más que lo que ya tiene dentro.

________

Non caber máis, llegar en su línea al último punto; estar completamente atestado.

________

Non caber o pan no corpo, reventar por contar un secreto, no poder guardarlo oculto.

________

Non lle cabe o pan na boca, dícese de aquella persona que cuenta y divulga todo lo que sabe, por muy reservado que sea.

________

No que cabe, en lo que cabe, en cuanto es dable o se puede exigir.

________

Todo cabe, todo es posible, todo puede suceder.

________

Todo cabe en fulano, da a entender que alguno es capaz de cualquiera mala acción.

________

FRAS. Onde cabe un carro cargado, ben cabe un home ó seu cabo.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
caberintr.

Caber, 1 acep. Ser cabido, ser sensato, razonable: Se son cabidos en razón non pasa nada.

________

Dar cabido, entender, darse cuenta: Non daba cabido quén era a jente, en Pena de Cabras. (VSP)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Caber v. n.

Caber.

____ v. a.

Tomar, recibir.

________

Admitir, consentir.

________

Tocar en suerte.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
caber v.

(Com.) caber.