· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression cabeza among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973) | ||
---|---|---|
Es el madero en que descansa el hierro o la reja. | ||
Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). | ||
Ribadavia. La que recibió golpes. | ||
Ribadavia. Darle golpes. | ||
Lo mismo que aboubado. | ||
Ribadavia. Loco furioso o locamente enfurecido. | ||
Fras. Ribadavia. Hacerse juicioso, cuerdo, etc. | ||
Es diverso de tembrarlles; y vale en Ribadavia padecer vahidos en ella. | ||
Met. Obedecer. | ||
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Cabeza. | ||
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Cabreza de culebra, Aristoloquia, voz genérica, comprensiva en | ||
Hablar con cordura, ó cuerdamente. | ||
Cabeza de viento, volandero, sin fijeza. | ||
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
f. | Parte del cuerpo animal unida a éste por el cuello, en que están los principales órganos de los sentidos y en donde se encierra el cráneo. | |
____ | ____ | Las dos estremidades de una cosa, como as cabezas da viga, as cabezas d'o ponte. |
____ | ____ | La parte del clavo en donde se dan los golpes para clavarlo. |
____ | ____ | La parte anterior o superior de una cosa. |
____ | ____ | |
____ | ____ | (de cholrito) Cabeza destornillada, sin juicio, sin formalidad. |
____ | ____ | (de familia) El que ordena o dirige a la familia, padre o madre. |
Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano | ||
s. f. | Cabeza. La parte superior del cuerpo que empieza desde el cuello. | |
____ | ____ | La parte superior de ella que empieza desde la frente y abraza todo el casco. |
____ | ____ | El principio de alguna cosa o sus extremidades, como as cabezas da viga, as cabezas da ponte, etc. |
____ | ____ | La parte superior del clavo en donde se dan los golpes para clavarle. |
____ | ____ | En las iglesias dábase este nombre al ábside. -"Desfizo una eigreje mui pobreciña, que estaba ende feita na ribeira de Sar, ende poseron o corpo de Sanctiago cando o deceran da nave, e por honra de tan grande hospede con grande industria reparou e fizo una mui boa eigreje con tres cabezas e tres altares: o do medio a honra do Apostol Santiago porque cando o deceran da nave ende fora recebudo o suo corpo, un a honra de Sancta Maria Salomé, y outro de San Joan apostol y evangelista." |
____ | ____ | La cumbre de un monte; la parte más alta o elevada de una finca en declive; el lugar más próximo al nacimiento de un río o de una fuente, etc. -"...ende áá cabeça de Monte Meao. ende pela cabeça de Frijx. ende pela cabeça da Açoreýra áá Corueýra." |
____ | ____ | El superior que gobierna o preside en cualquier cuerpo o comunidad. |
____ | ____ | El jefe de la familia o cabo de casa. |
____ | ____ | Jefe, caudillo. Lo mismo que CABECEIRA en su séptima acep. |
____ | ____ | Talento, capacidad, juicio, claro entendimiento. |
____ | ____ | Indivíduo, persona. |
____ | ____ | Res. |
____ | ____ | Capital de un reino, de una provincia, de un partido, de una comarca, etc. |
____ | ____ | |
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sf. | Cabeza. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
s. f. | ||
____ | ____ | Cabeza de cobra, aristoloquia, planta viborera. |
José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52) | ||
Non sei cómo cabeza erguen. No sé cómo levantan cabeza. Se dice de un matrimonio que tiene mucha familia, o de una persona que sufre numerosos contratiempos o desgracias. Verín. | ||
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. f. | Cabeza, parte superior del cuerpo humano y superior o anterior del de muchos animales, que contiene el encéfalo y los principales órganos de los sentidos. | |
____ | ____ | Cabeza, parte superior de ella que empieza desde la frente y ocupa todo el casco. |
____ | ____ | Jefe principal de una familia que vive reunida. |
____ | ____ | Cumbre de un monte o sierra; CUME. |
____ | ____ | Jefe que gobierna o preside cualquier cuerpo o comunidad. |
____ | ____ | Parte superior de un clavo. |
____ | ____ | El principio de una cosa o sus extremidades: as cabezas da viga. |
____ | ____ | Juicio, talento, capacidad. |
____ | ____ | Persona, individuo de la especie humana. |
____ | ____ | Res, cualquier animal cuadrúpedo. |
____ | ____ | Capital de un reino, estado, provincia o distrito. |
____ | ____ | Nombre que se daba al ábside de las iglesias. |
____ | ____ | Extremo anterior de las ataduras o ENVERGAS que lleva en su parte superior la vela de la DORNA. |
____ | ____ | Cada una de las partes laterales de las piezas de red de la CASEA, CERCO o XEITO. Nuestros pescadores llámanla también CABEZÓN. |
____ | ____ | Uno de los costados de la red denominada cartel da man. |
____ | ____ | En algunas partes de |
____ | ____ | Cabeza aberta, cabeza rota por consecuencia de herida o accidente. |
____ | ____ | Cabeza de cobra o de cóbrega, aristoloquia macho, planta vivaz de raíz carnosa, tallos sencillos o ramosos y hojas alternas. Es común entre el cascajo, en los terrenos incultos, al pie de los muros, en algunos prados secos, en las huertas y entre los viñedos, y especialmente en el litoral de |
____ | ____ | Cabeza de un documento, el principio de él. |
____ | ____ | Cabeza de vento, cabeza de chorlito, persona informal y de poco juicio. |
____ | ____ | Cabeza tola, persona alocada y de escaso juicio. |
____ | ____ | Abaixala cabeza, obedecer sin réplica, conformarse, resignarse, tener paciencia. |
____ | ____ | Abaneala cabeza, hacer con ella movimientos de aprobación o desaprobación. |
____ | ____ | Abrirlle a un a cabeza, descalabrarlo, herirlo en ella. |
____ | ____ | Andar de cabeza, estar mal de intereses; hacer gestiones varias y sin éxito para salir de algún apuro o compromiso. |
____ | ____ | Aprender en cabeza allea, aprender a costa de otro. |
____ | ____ | Arriscala cabeza, jugarse la vida. |
____ | ____ | Aventurala cabeza, ponerla en riesgo o peligro. |
____ | ____ | Botar de cabeza, arruinar a uno. |
____ | ____ | Botarse de cabeza, lanzarse temerariamente a una empresa de dudoso éxito. |
____ | ____ | Cargárselle a un a cabeza, sentir en ella pesadez o entorpecimiento. |
____ | ____ | Coa cabeza aberta, con herida o heridas en ella, ya sea por agresión o por caída. |
____ | ____ | Crebala cabeza, importunar, fastidiar, molestar. |
____ | ____ | Crebarlle a un a cabeza, cansarlo, atormentarlo, aturdirlo. |
____ | ____ | Crebarse un a cabeza, hacer o solicitar una cosa con gran cuidado, diligencia o empeño, buscarla con mucha solicitud, especialmente cuando es de difícil logro. |
____ | ____ | Chimparse de cabeza, arrojarse de cabeza al agua desde un sitio más alto que la superficie líquida. |
____ | ____ | Dar a algún na cabeza, frustrar sus designios, vengarse de él. |
____ | ____ | Dar coa cabeza nas paredes, desesperarse, precipitarse con daño en un negocio. |
____ | ____ | Dar de cabeza, caer alguno de su fortuna, posición o autoridad. |
____ | ____ | Dar na cabeza a un, llevarle la contraria, hacerle algún daño, causarle algún perjuicio. |
____ | ____ | De cabeza, con la cabeza para abajo. |
____ | ____ | De pés a cabeza, de arriba abajo. |
____ | ____ | Descompórselle a un a cabeza, turbársele la razón o perder el juicio. |
____ | ____ | Encherlle a un a cabeza de vento, adularle, lisonjearle, llenarle de vanidad. |
____ | ____ | Enchérselle a un a cabeza de vento, engreírse, envanecerse de un modo excesivo y sin fundamento para ello. |
____ | ____ | Erguer cabeza, ir prosperando, ir mejorando en salud o intereses. |
____ | ____ | Estar levado da cabeza, estar como chiflado. |
____ | ____ | Ir de cabeza, irse arruinando poco a poco. También se dice ir un de cabeza abaixo. |
____ | ____ | Írselle a un a cabeza, perturbársele el sentido. |
____ | ____ | Levar as mans a cabeza, mostrarse indignado, admirado, muy afligido, desesperado, etc. |
____ | ____ | Levar un na cabeza, recibir daño o perjuicio en vez de lo beneficioso que pretendía. |
____ | ____ | Metela cabeza dentro de un pucheiro, padecer equivocación en una materia y obstinarse en su dictamen con terquedad. |
____ | ____ | Metela cabeza nalgunha parte, tener entrada o ser admitido en punto donde se pueda medrar. |
____ | ____ | Meter na cabeza, persuadir, convencer. |
____ | ____ | Meterse de cabeza, entrar de lleno en un negocio. |
____ | ____ | Non erguer cabeza, no poder salir de la pobreza o miseria; no acabar de convalecer de una enfermedad; estar muy atareado, especialmente en leer o escribir, sin fijarse en nada de lo que pasa a su alrededor. |
____ | ____ | Non saber un onde tèn a cabeza, preocuparse, aturdirse, no coordinar ideas, no saber uno lo que hace. |
____ | ____ | Non ter cabeza, ser incapaz o inepto. |
____ | ____ | Pesarlle a un a cabeza máis que os pès, estar borracho. |
____ | ____ | Poñer na cabeza de un, poner a nombre de uno, alguna propiedad, hacerlo dueño de ella. |
____ | ____ | Quentarse a cabeza, dedicarse afanosamente a algún trabajo mental. |
____ | ____ | Quitar o sol da cabeza, curarse de una insolación colocando un lienzo en la cabeza con un vaso boca abajo y lleno de agua fría. |
____ | ____ | Sacala cabeza, dejarse ver una persona o cosa que no se había visto en algún tiempo; gallear, atreverse a hablar o hacer alguna cosa el que antes estaba abatido o tímido. |
____ | ____ | Ser un cabeza de ameneiro, ser un ignorante. |
____ | ____ | Teño a cabeza roxa, dícelo aquel a quien le duele mucho la cabeza. Es frase de los |
____ | ____ | Ter a cabeza chea de vento, tener poco juicio, ser muy vanidoso. |
____ | ____ | Vestirse pola cabeza, ser del sexo femenino o pertenecer al estado eclesiástico. |
____ | ____ | Virar a cabeza, desaprobar alguna cosa. |
____ | ____ | Voar a cabeza, quitarla, cortarla. También se dice en sentido figurado cuando duele mucho: vóame a cabeza. |
____ | ____ | FRAS. A cabeza branca, i o siso por vir. A cabeza da muller é o home. A cabeza do budión diante de tí a pon; i a da boga diante de tua sogra. A cabeza é a arca do sentido. A cabeza manda ós pés. Á cabeza, o comer e o beber a endereita. A cada cabeza seu siso. Cabeza calva, peiteado antes da i-alba. Cabeza louca non gusta de touca. Cada cabeza, a sua sentencia. Cada cabeza quer siso. Cando a cabeza anda o rivés, ¿qué farán os pés? Dando na cabeza dase en todo o corpo. Máis val ser cabeza de rato, que rabo de gato. O que non tén cabeza non precisa monteira. Tal cabeza traio cal siso teño. |
Aníbal Otero Álvarez (1959): Contribución al léxico gallego y asturiano, Archivum (Oviedo) IX, pp. 72-90 | ||
Tonto. Barcia. | ||
Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7) | ||
f. | Cerebro. | |
M. do Carme Ríos Panisse (1977): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. I. Invertebrados y peces, Universidade de Santiago, Verba anexo 7 | ||
'Cabeza del pulpo': | ||
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
s. f. | ||
____ | ____ | Cabeza de cobra, aristoloquia, planta viborera. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
f. | 1. | |
____ | ____ | 2. |
____ | ____ | 3. |
____ | ____ | 4. |
____ | ____ | 5. |
____ | ____ | 6. |
____ | ____ | 7. |
____ | ____ | 8. |
____ | ____ | 9. |
____ | ____ | 10. |
____ | ____ | 11. |
____ | pl. | |
____ | ____ | cabeza de allo |
____ | ____ | cabeza blanca |
____ | ____ | cabeza do dedo |
____ | ____ | cabeza do eixe |
____ | ____ | cabeza da nabiza |
____ | ____ | cabeza do pan |
____ | ____ | cabeza do repolo |
____ | ____ | ter cabeza |
____ | ____ | V. baixa-la cabeza, casco da cabeza, corpo da cabeza, dar boltas na cabeza, enxame de cabeza, fodido da cabeza, inxerto de cabeza, pano da cabeza, quenta-la cabeza y te-la cabeza como un pelouro. |
Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo | ||
s. f. | En las pipas, la parte superior, contrapuesta a fondo "parte inferior". Ambos son un disco formado por tres o cuatro tablas. Se dice, por ejemplo, en | |
E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia | ||
Aristolochia longa L. | ||
Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
s. f. | La parte superior de algo. No |