· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression cara among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
---|---|---|
Hácia; vay cara Ourens, vá hácia | ||
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
____ | ____ | Semblante |
____ | ____ | Fachada |
____ | ____ | Superficie |
____ | ____ | Gesto, ceño, aire. |
pr. | Hácia, contra, fente, ó enfrente. Car'alí. Hácia allí, ó contra allí. Car'á min. Frente á mí. | |
Dispensar atenciones á una persona; distinguirla, darle cierta preferencia. FRAS. Moza qu'á moitos fai cara, dígoche Jan qu'è unha maula. | ||
| ||
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
Hacia: cara alá, "hacia allá". | ||
Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano | ||
s. f. | Cara. Faz, rostro. La parte anterior de la cabeza desde el principio de la frente hasta la punta de la barba. | |
____ | ____ | Aspecto, semblante, fisonomía. |
____ | ____ | |
____ | ____ | Superficie de alguna cosa. |
____ | ____ | |
____ | ____ | Hacia, en dirección. |
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sf. | Cara, semblante, fachada, superficie. | |
____ | prep. | Hacia, contra, frente, enfrente. |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
s. f. | Cara. | |
____ | prep. | Hacia, contra, frente a. |
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
prep. | Hacia, contra, frente a. | |
____ | s. f. | Cara. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
s. f. | Cara; prep. Hacia, frente a, contra. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
s. f. | Cara. | |
____ | prep. | Hacia, contra, frente a. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. f. | Cara, parte anterior de la cabeza desde el principio de la frente hasta la punta de la barba; FACIANA. | |
____ | ____ | Semblante, representación en el rostro de algún afecto del ánimo. |
____ | ____ | Fachada o frente de alguna cosa. |
____ | ____ | Superficie de alguna cosa. |
____ | ____ | Cada uno de los planos que forman un ángulo diedro o poliedro. |
____ | adv. l. | Cara, hacia, en dirección: foise cara ó Carballiño. |
____ | ____ | Mirando hacia, o con la cara vuelta hacia. |
____ | ____ | Cara cacarañada, la que está señalada con hoyos de viruelas. |
____ | ____ | Cara de bo ano, la que denota robustez y salud, la rolliza. |
____ | ____ | Cara de can, la de persona fea y antipática. |
____ | ____ | Cara de cartón, la de aspecto inexpresivo e inalterable, que jamás se inmuta. |
____ | ____ | Cara de choradoos, la del lloraduelos, compungida y contristada. |
____ | ____ | Cara de escachanoces, la del muchacho o chiquillo insolente y desvergonzado, que se desmanda. |
____ | ____ | Cara de esguello, la de la persona que generalmente mira de reojo o de soslayo y casi nunca de frente. |
____ | ____ | Cara de fame, la que tiene aspecto de hambrienta. |
____ | ____ | Cara de ferreiro, la que denota enfado y mal humor, la que revela enojo y suma contrariedad. |
____ | ____ | Cara de festa, la jovial, la expresiva y naturalmente alegre. |
____ | ____ | Cara de fregalas olas, o cara de limpalas olas, cara fea, sucia y de aspecto repulsivo. |
____ | ____ | Cara de leite fervida, la extraordinariamente pálida y al mismo tiempo tétrica. |
____ | ____ | Cara de lobo, planta de raíz vivaz y flores blancas o azules, perteneciente a la familia de las borragíneas que crece en algunos campos y florece en junio y julio. |
____ | ____ | Cara de lúa chea, la cara grande y redonda. |
____ | ____ | Cara de macaco, la que tiene el hocico prominente y es parecida a la del mono llamado macaco. |
____ | ____ | Cara de non, la de mal talante, que todo lo ve o presencia con aire de repugnancia y desagrado. |
____ | ____ | Cara de páscoa, la apacible, risueña y placentera, y también la compungida. |
____ | ____ | Cara de pau, la que está falta de expresión, y la del que se quedó corrido y burlado. |
____ | ____ | Cara de rompefoles, la que parece mostrarse indiferente a todo, como si no le importase nada cuanto le rodea. |
____ | ____ | Cara de rosa, la que denota satisfacción y alegría. Aplícase también a la de la mujer joven cuando es risueña y sonrosada. |
____ | ____ | Cara de vaqueta, la muy seria y de expresión hostil. Persona que no tiene vergüenza, ni siente que la acusen de algún hecho denigrante. |
____ | ____ | Cara de viernes, la macilenta y de aspecto tristón. |
____ | ____ | Cara escachada, la que tiene aspecto insolente y altanero. |
____ | ____ | Cara lavada, caricaído, descarado, sin vergüenza, que no se inmuta aunque se vea complicado en asuntos inmorales. |
____ | ____ | Cara risoña, la risueña y placentera, la de aspecto sonriente, pero natural. |
____ | ____ | A cara llo dá, en la cara se le conoce, la fisonomía lo descubre. |
____ | ____ | A cara llo dí, la cara se lo dice, denota la conformidad que suele haber entre las inclinaciones o costumbres de una persona y su semblante. |
____ | ____ | Andar a cara descoberta, da a entender que el que obra bien puede ir a todas partes sin recelo ni temor de que nadie le vitupere. |
____ | ____ | Andarlle coa cara a un, abofetearlo. |
____ | ____ | Arder a cara, ruborizarse. |
____ | ____ | Cuspirlle na cara a un, burlarse de él cara a cara, despreciándolo mucho delante de otros. |
____ | ____ | Custar un ollo da cara, lo que es excesivamente caro. |
____ | ____ | Dar na cara a un, reconvenirlo, afeándole alguna cosa. |
____ | ____ | De cara, de frente. |
____ | ____ | Facer a dúas caras, proceder con doblez. |
____ | ____ | Facer cara, oponer, resistir, defenderse. |
____ | ____ | Facer cara a un, dispensarle atenciones, distinguirle, darle cierta preferencia. |
____ | ____ | Lavarlle a cara a unha cousa, limpiarla, asearla con esmero. |
____ | ____ | Lavarlle a un a cara, adularlo, lisonjearlo. |
____ | ____ | Non conocela cara ó medo, á necesidá, etc., no tener miedo, necesidad, etc. |
____ | ____ | Non lle quedou cara onde se presinar, no le quedó cara donde persignarse, parece que lo han chupado las brujas, según |
____ | ____ | Non ter cara pra nada, dícese de la persona tímida que tiene cortedad para todo. |
____ | ____ | Non ter vergonza na cara, ser un despreocupado, un desvergonzado, un desaprensivo. |
____ | ____ | Non volvela cara atrás, proseguir con tesón y constancia lo empezado. |
____ | ____ | Poñer boa cara, o poñer mala cara, acoger bien o mal a alguno; hacer gesto de satisfacción o de contrariedad. |
____ | ____ | Poñérselle a un á cara, hacerle rostro. |
____ | ____ | Quitala cara por un, salir a su defensa en algún apuro ante varias personas. |
____ | ____ | Quitarlle a cara a un, úsase como amenaza. |
____ | ____ | Ter cara, dar señales de independencia de carácter, de no morderse la lengua en los casos necesarios. |
____ | ____ | Ter cara de escomulgado, tener aspecto de cariacontecido. |
____ | ____ | Tercialle a cara a un, cortársela, herírsela de filo para dejarse señalado y afrentado. |
____ | ____ | Tès cara de vaite á cama e durme, dícesele al que está soñoliente*, como cayéndose de sueño, con cara de indolencia y de estar ajeno a lo que se habla. [*Parece erro por soñoliento]. |
____ | ____ | ¡Vaites, que o diaño tèn cara de coello!, expresa extrañeza, contrariedad o sorpresa de lo que se oye o se dice. |
____ | ____ | Volver á cara unha cousa, no admitirla, devolverla con desprecio. |
____ | ____ | FRAS. A cara honra a mesa, e non a perna tesa. A cara, lavada, e a casa, cagada. Cara a cara, vergonza se cata. Cara de beato, e unllas de gato. Cara espiñosa, cara fermosa. Cara sin dentes fai ós mortos viventes. Lavarlle a cara a un negro, é perder agua e tempo. Moza que a moitos fai cara, é unha maula. Moza que a moitos fai cara, podes gardala. Non lle vai á cara mal a espiña carnal. Non métala cara onde non te chaman. Se boa cara tès, bos feitos farás, |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
prep. | Hacia, contra, frente a. | |
loc. | Con pecas. | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
s. f. | Cara. | |
____ | prep. | Hacia, contra, frente a. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
f. | ||
____ | ____ | cara de can |
____ | ____ | cara de cristos |
____ | ____ | cara de fame |
____ | ____ | cara de ferreiro |
____ | ____ | cara labada |
____ | ____ | cara de pan |
____ | ____ | cara de rosa |
____ | ____ | cara xarabeada |
____ | ____ | cara de zarralleiro |
____ | ____ | V. banda da cara, botar na cara, cruz da cara, da-la cara y ollos da flor da cara. |
prep. | ||
Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo | ||
s. f. | Cara, palabra común. En | |
E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia | ||
Anchusa arvensis (L.) Bieb. |