Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression carneiro among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 101
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (5), Sarmiento (1746-1770) (1), Payzal (1800c) (2), Anónimo, (1845c) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (3), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (2), Valladares (1884) (4), Porto (1900c) (1), RAG (1913-1928) (9), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (27), AO (1963) (1), AO (1966) (1), Franco (1972) (2), AO (1977) (2), Panisse (1977) (18), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (5), Rivas (1988) (1), Losada (1992) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
carneiro

[Dunha lista de animais, sen definir]. CatálogoVF 1745-1755

cabezas de carneiro

Cabezas de carnero. Creo ser juego de Orense de justas y fiestas. Véase Du Cange, verbo arietem levari. CatálogoVF 1745-1755

carneiro

Concha bivalva y curva como el bervericho, más grande y cuyas estrías son horizontales. CatálogoVF 1745-1755

carneiro

[Nombres gallegos de peces, do Apéndice: "Borrón de varios nombres gallegos de vegetables" ]. CatálogoVF 1745-1755

carneiro

[Nombres gallegos de animales, do Apéndice: "Borrón de varios nombres gallegos de vegetables" ]. CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[carneiro]

E carneiros. Fácil; carneros de carnario. Esa voz es vaga, como pescada, venado que hacen a mucho. El propio castellano es beruez, de verbex, icis. No sé el nombre gallego de carnero castrado. Colección 1746-1770

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
carneiro

carnero

carneiro

padre: morueco

Anónimo, (1845c): Vozes gallegas, ed. de J. Leitede Vasconcellos, RL vol VII fasc 3, p. 198-229 (ms 7208 BN)
carneiro da semente

Carnero-padre. Voz galleg.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
carneiro

Carnero, el macho de la oveja. En portugues se escrive igualmente. Sarm. y Seguino.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
carneiro ne

Carnero. Port. id.

________

Carneiro, apellido gallego.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Carneiro

1. Carnero. En Sarm. Seg. y port. id. En castellano carnero. De modo que solo hay una i de diferencia que para mí suaviza la pronunciacion. En lat. de la edad media carneroy carnerio, de donde vendrá nuestra voz carneiro, trasponiendo la r á la i.

________

2. Apellidos hay de esta voz y de ninguno sé que lo lleve como lo trae el castellano, carnero.

Rabo de carneiro

Berrocaria ó heliotropio mayor.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
carneiro

Carnero y Bucardium.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
CARNEIRO

Carnero.

RABO DE CARNEIRO

Berrocaria ó heliótropo mayor, segun Rodriguez.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
CARNEIRO

(Ovis aries). Carnero doméstico; mamífero perteneciente al órden de los rumiantes con cuernos, animal bien conocido y que cuando es jóven se llama Cordeiro, ó Año. El Carnero en estado salvaje es muy parecido á la Cabra, pero ninguno hay salvaje en nuestro país. Hay, sí, variedades de Carnero domesticado, tales como el Carnero burdo y el merino, ó de lana fina de España.

CARNEIRO

Sitio donde se guarda la carne.

CARNEIRO (levar)

Salir reprobado, ó suspenso, en el examen de la doctrina cristiana.

RABO DE CARNEIRO

Verrucaria. V. HÈRBA VERRUQUEIRA

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
carneiro m.

Carnero. Mamífero de la familia de los cavicornios, suborden de los rumiantes.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
CARNEIRO s. m.

zool. Carnero. Mamífero rumiante, lanudo, de cuernos retorcidos y de pata hendida; macho de la oveja.

________

Lo mismo que BERBERECHO.

________

Gusanillo que se cría en las semillas leguminosas, especialmente en los guisantes y habas.

________

astron. La constelación de Aries.

________

Ariete. Antigua máquina de guerra que se usaba para batir las murallas de las ciudades o fortalezas.

________

Cada una de las olas del mar bajas, seguidas y espumosas, cuando las aguas se hallan poco agitadas.

________

Osario. Depósito de huesos exhumados de los cementerios.

________

Enterramiento subterráneo; sarcófago. -"Dos doce manificos sarcofagos ou carneiros que antes se vian pousados sobre o pavimento pol-a eirexa adiante soilo quedan tres ou catro." (De los doce magníficos sarcófagos o carneros que antes había esparcidos por el suelo de la iglesia, sólo quedan tres o cuatro). LÓPEZ FERREIRO. O Castelo de Pambre, fol. 8, v..

________

La advertencia que el cura párroco hace a algún feligrés, de que no sabe la doctrina cristiana, y amonestación de que la aprenda mejor, y vuelva a él a examinarse de nuevo. -"Pero pagounas ben Mariquiña. Cando n' aquel ano fumos â doutrina, qu' ela ben a sabia e er' ademais arriscada, o Crego doulle o carneiro." (Pero Marujita las pagó bien. Cuando aquel año fuimos a la doctrina, la que ella sabia muy bien, y además era atrevida, el cura la reprobó). ROMERO BLANCO. Mariquiña e eu. Carneiro da semente. El carnero padre. -Carneiro do lobo. El carnero que se pagaba como premio a los cazadores de lobos. Quien no tuviese carnero o quisiera eximirse de su entrega, daba un real en equivalencia. -Rabo de carneiro. Heliotropo mayor. V. HERBA VERRUGUEIRA. Loc. Sangrar como un carneiro: sangrar en abundancia, sangrar a borbotones.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CARNEIRO sm.

Carnero. Lugar donde se guarda la carne.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
carneiros. m.

Carnero. Mamífero cavicornio rumiante. Macho de la oveja.

________

Onda agitada del mar.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
carneiro

(Del lat. carnarius) Carnero. Ús. desde Valdés al Eo, y en gall. y port. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
carneiro

Onda agitada del mar.

____s. m.

Carnero. Mamífero, cavicornio, rumiante. Macho de la oveja.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
carneiros. m.

Carnero. Onda agitada del mar.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
carneiro s. m.

Carnero. Mamífero, cavicornio, rumiante. Macho de la oveja.

________

Pequeña ola del mar, coronada de espumas, producida por viento fuerte.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CARNEIRO s. m.

Carnero, mamífero rumiante, doméstico, lanudo, de cuernos oblicuos, arrugados y en espiral y de pata hendida.

________

Carne de este animal, que es muy estimada.

________

Molusco: CARNEIROLO.

________

Gusanillo que se cría en las semillas leguminosas, especialmente en los guisantes y las habas.

________

Constelación de Aries.

________

Cada una de las olas del mar, bajas, seguidas y espumosas, cuando las aguas se hallan poco agitadas.

________

Osario, depósito de huesos exhumados de los cementerios.

________

Sarcófago, enterramiento subterráneo.

________

Amonestación que el cura párroco hace al feligrés que no sabe la doctrina cristiana.

________

Ariete, antigua máquina de guerra que se usaba para batir las murallas de las ciudades y fortalezas.

________

Heliotropo mayor, planta borragínea: rabo de carneiro, herba verrugueira.

________

El carnero es el macho de la OVELLA, destinado a la reproducción de la especie, y se llama también carneiro da semente, pues en las aldeas gallegas no suele castrarse, ni aun el que se destina a la matanza; mientras no llega a los doce meses se llama AÑO.

________

Carneiro bravo, el que no se cría en domesticidad. En Sierra Segundeira, de Viana do Bolo (Orense), hay carneiros bravos que en casos de peligro se lanzan a rolos por los despeñaderos, quedando a veces clavados en el suelo por los propios cuernos, según cuentan las gentes de la comarca.

________

Carneiro da semente, morueco*, el carnero padre o carneiro pai. [*No orixinal morrueco, erro por morueco].

________

Carneiro de dous dentes, el que pasa de un año y no ha entrado en el tercero.

________

Carneiro do lobo, especie de impuesto que antiguamente pagaban los labradores que tenían ovejas, para dar como premio a los cazadores de lobos por la matanza de éstos. Consistía en un carnero cada año o en un real como equivalente. Este impuesto figuraba ya en el año 1631 como de tiempo inmemorial y lo satisfacían los vasallos a su señor, no faltando quienes opinen que era una prestación de los tiempos feudales, más que una medida de policía rural.

________

Carneiro mariño, llámase también así al CARNEIROLO.

________

Carneiro merino, el de la mejor casta y cuya lana es de las más finas y buscadas.

________

Carneiro negro, según la vieja superstición o mitología gallega, el animal que en figura de carnero negro va algunas veces con la COMPAÑA dirigiéndola y guiándola en su nocturna procesión a través de campos y bosques. Algunos mitólogos creen que este carnero es el bode, y que este bode era el Bodet o Wotan, de la cazata infernal.

________

Carneiro pai, el carnero destinado a la procreación, llamado también carneiro da semente.

________

Carneiro roncollo, el carnero ciclán, que tiene los testículos ocultos dentro del cuerpo y no son visibles. Llámase así también el que tiene solo un testículo.

________

Botalo ó carneiro, abandonar una cosa por inútil; dar por fracasado un plan o una empresa.

________

Levar carneiro, salir reprobado por el cura de la parroquia en el examen cuaresmal de la doctrina cristiana.

________

Non hai tales carneiros, denota que no hay nada de lo que se ha dicho o se ha dado como cierto.

________

Sangrar coma un carneiro, sangrar en abundancia y a borbotones.

________

Ser un carneiro, seguir uno las aspiraciones y órdenes ajenas, sin dar señales de voluntad propia, ser un mandria.

________

FRAS. A carneiro estrano nono agasalles no teu rebaño. Cada carneiro do seu pe colga. Carneiro, fillo de ovella, non erra quen ós seus se asomella. Comer carneiro é de cabaleiro. Das carnes, o carneiro, e dos peixes, o mero. De hoxe pra mañán, perde o carneiro a lan. De xaneiro a xaneiro come carneiro. Do carneiro a carne, máis non o coiro. Farto está o carneiro que anda a topeñadas co seu compañeiro. Non penses que son carneiro, inda que vista de lan. O carneiro arrufado foi por lan e saléu rapado. Ó carneiro capado non lle téntelo rabo. O carneiro é fillo da ovella. O que queira facer da vaca carneiro bótea a cocer en auga fervendo. Sementa cedo e cría carneiros, que pra virche un malo, terás bos un cento.

Aníbal Otero Álvarez (1963): Contribución al léxico gallego y asturiano, Archivum (Oviedo) XIII, pp. 49-66
carneiro de noz

Pierna de nuez. Barcia. DEL LAT. CARNARIUS. (CLGA09)

Aníbal Otero Álvarez (1966): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XXI/64, pp. 170-188
rastoso, carneiro

El ruin, que no vale nada. San Trocado. DEL LAT. "RASTRUM". (HE20)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
carneiro s. m.

Carnero.

________

Molusco: carneirolo.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
carneirom.

Carnero; fig. y fam. Pierna de nuez.

________

galo, en Villaquinte; cacaracá, en Pesqueiras (Ch.). (VSP)

M. do Carme Ríos Panisse (1977): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. I. Invertebrados y peces, Universidade de Santiago, Verba anexo 7
carneiro

Bucardium parvum (L.), Berberecho: CORN., P. CRESPO, RAG. (El n. científico B. p. sospechamos que sinónimo de algún Cardium, aunque no figura en las tablas de los manuales que manejamos). Etim. Del gall. carneiro 'carnero', quizá por las arrugas de la concha semejantes a un vellón.

carneiro

Cardium costatum (Sow.): Lira, Sardiñeiro.

carneiro

Cambados (id. dud.), Sardiñeiro, Noia, Lira, Portosín, Ribeira, A Guardia, EGM.

carneiro espiñudo

Cardium echinatum (L.): Sardiñeiro.

carneiro marino

Cardium echinatum (L.): VILL.

carneiro

Cardium edule (L.), Berberecho: Bares, Viveiro, Burela, NOE., MONTEAGUDO, EGM .

carneiro

'carneirolo' (E. R., F. G.). El nombre vulgar debe corresponder al n. científico de Cardium edule (L.).

carneiro mariño

'carneirolo' (E. R., F. G.). El nombre vulgar debe corresponder al n. científico de Cardium edule (L.).

carneiro

Donax anatinus (Lamck.), Coquina: Rianxo.

carneiro

Isocardia cor (Lamck.): Noia, Carril.

carneiro

Venus gallina (L.): Escarabote, R. B. CARRIL (reg. en Raxó).

carneiro

Venus verrucosa (L.): Vilanova de Arousa, Abelleira, Cambados, Muros, Ribeira, Escarabote, R. B. CARRIL (reg. en Vilaxán y Raxó), VILL.

carneiro d' altura

Venus verrucosa (L.): Escarabote.

carneiro mariño

Venus verrucosa (L.): VILL.

carneiro

'concha bivalva y curva como el berbericho, más grande, y cuyas estrías son horizontales' (SARMIENTO, Catálogo). El. n. vulgar registrado por Sarmiento posiblemente corresponde a la Venus verrucosa (L.).

carneiro

Dasyatis pastinaca (L.), Pastinaca: Carril. Etim. Del gall. carneiro 'carnero'. Desconocemos en qué radica la semejanza entre la pastinaca y el carnero. Quizá en su forma, que puede recordar el vellón extendido de un carnero negro.

carneiro

Myliobatis aquila (L.), Águila marina: Rianxo.

carneiro

Scorpaena scrofa (L.), Cabracho: R. B. CARRIL (reg. en Vilaxán). Etim. Posiblemente no es otra cosa que un cambio caprichoso de cabra en carneiro, otro animal de la esfera doméstica de cabra. Para la justificación de cabra v.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Carneiro s. m.

Carnero. Mamífero, cavicornio, rumiante. Macho de la oveja.

________

Pequeña ola del mar, coronada de espumas, producida por viento fuerte.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
carneiro m.

1. (v.c.) carnero;

________

2. (Esc.), cascarneiro (Gro.) molusco marino;

________

carneiro de altura (Esc.) venus verrucosa;

________

V. andar ó carneiro y cucho carneiro

carneiro, adj.

(Dum. Nov. Cod.) patán.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
carnucho carneiro s. m.

Carnero (Cuntis, Po.). En Fondo de Vila, carruxo. (FrampasII)

E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia
rabo de carneiro

Heliotropium europaeum L.