Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression casar among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 39
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (1), Sobreira (1792-1797) (2), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (2), Porto (1900c) (4), RAG (1913-1928) (8), Filgueira (1926) (3), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (7), Varios (1961) (1), Franco (1972) (2), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (2), Rivas (2001) (1)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[cansar][casar] [sacudir]

Mal ê que cansemos. No es razón que cansemos, refiriendo otras baratijas que se venden y se compran en el mercado de Pontevedra. Cansemos del verbo cansar. Quatio, tis, quassum , significa quebrantar, sacudir, moler. Del supino quassum, se formó el frecuentativo, quasso, quassare, de pura latinidad, y mudando una S en N quansare o cansare, por distinguirle de casar. Cassar con SS significa romper, anular. Los compuestos de quatio acaban en cutio; así de secutio se formó sacudir gallego y castellano. Colección 1746-1770

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
[nay] [casar] [prometer] [dote] [pagar] [galiña]

Miña nay por me casar
prometeome canto tiña,
quando foy a darm'o dote
pagoume c'unha galiña.
Papeletas

[casar] [vello] [partido] [morrer] [enterrar]

Casarey convosco vello,
ha de ser con tal partido
que ou habés de morrer lógo
ou vos han d'enterrar vivo.
Papeletas

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
casar

Casar.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
CASAL y CASAR

(ant. y mod.) Caserío, casa de campo, solar, solariego.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
MIÒCA (andar, vivir, casar, morrer à)

Andar á la limosna; vivir de limosna, ó á expensas de los demas; casar sin tener con que subvenir á las cargas del matrimonio, morir en un estado miserable y lastimoso.

PIÒCA (andar, vivir, casar, morer à)

V. MIÒCA

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
casar m.

Casal.

________

Casa solariera (sic).

________

Reunión de casas, pero que no llegan a formar pueblo.

________

Pueblo arruinado o solar en donde se conservan restos de edificios antiguos.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
CASAR

V. Casal. -"yten mando que sse este hordamento destes casares que mando a S. M. de sobrado non sseendo ante de meu finamento mando que o den de meu quinnon que en esses casares se de pan." (Iten mando que este heredamiento de estos casares que lego a Santa María de Sobrado, no siendo antes de mi fallecimiento, mando que lo den de la parte que me corresponde de esos casares que produzca pan.) VAAMONDE LORES. Ferrol y Puentedeume, p. 44.

____v. a.

Casar. Unir un hombre y una mujer por el casamiento. Solemnizar el cura párroco u otro sacerdote con su licencia, el Sacramento del matrimonio.

________

Dícese de los que preparan, disponen o tratan casamiento, bien por autoridad paterna, por amistad, etc.

Miña nai por me casar
Prometeume bois e vacas;
Cando me foi dar o dote
Doume unha cunca de papas.
C. pop.

________

fig. Unir, ligar, juntar, combinar dos cosas.

________

Armonizar. Reunir las partes de una cosa de modo que ajusten bien. Juntar dos o más cosas que se completan o forman simetría. Var. ACASAR.

____v. n.

Unirse por el casamiento el hombre y la mujer. Contraer matrimonio.

- Casadiña de tres días,
¿Como che vay de casada?
Caseime cõa roupa nova
E ja a levo remendada.
C. pop.
Eu caseime con un vello
Por decir que tiña home:
¡Desgraciadiña de min
Que inda pra a cama non sobe!
C. pop.

________

Ajustar. Venir bien una cosa con otra. Var. ACASAR.

________

jur. Anular, derogar.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CASAR sm.

Caserío. Casa solariega.

____ v.

Casar.

MIOCA (ANDAR, VIVIR, CASAR, ou MORRER) (á)locs.

Andar a la limosna; vivir de limosna, pobremente a expensas de los demás; casar sin tener con que atender a las cargas de la familia; morir en estado miserable y lastimoso.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
casar v. n.

Casar, contraer matrimonio.

________

Variante de Casal.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CASAR s. m.

CASAL.

CASAR v. n.

Casar, contraer matrimonio; CASARSE.

____v. a.

Casar, autorizar el cura párroco, u otro sacerdote con licencia suya, el sacramento del matrimonio.

________

Disponer un padre o un superior el casamiento de una hija o de otra persona que está bajo su dominio.

________

Unir o juntar una cosa con otra.

________

Disponer y ordenar algunas cosas de suerte que hagan juego o tengan correspondencia entre sí; ACASAR.

________

FRAS. Antes de casar, débelo pensar. Antes de casar, ter casas en que morar, terras en que traballar e viñas en que podar. Ben ou mal, casarme han; mal ou ben, non sei con quen. Casa a túa filla como poideres, e o teu fillo como quixeres. Casa o teu fillo cando queiras, e a túa filla cando poidas. Casa o teu fillo co teu igual, e non dirán de tí mal. Casar, a gusto; vestir, ó uso. Casar a moza co vello non é bo consello. Casarás e acougarás, o amansarás, o deprenderás. Casarás en mala hora, e comerás pan e cebola. Casar, bo é de facer, pero é malo de roer, o de soster. Casar casar, bo é de amañar, pero é malo de aturar. Casar, casar, sona ben e sabe mal. Casar de mociños, e andar esfarrapadiños, i enchela casa de meniños. Casaron a Xan con Sabela; se ruín é el, pior é ela. Casar, pra deitarse sin cear dispois de mal xantar, a ninguén lle pode agradar. Dá qué pensar, que se o noivo non tèn nada, ¿pra qué se quer casar? De cedo casar, e de cedo madrugar, xa te arrepintirás. Eu casar, ben me casaba, se non houbera que manter ós fillos e á muller. O casar quer acertar. O que fòra vai casar, ou vai enganado, ou vai enganar. O que lonxe vai casar, ou leva chata, ou vaina buscar. Pra ben casar, casa co teu igual. Pra mal casar, val máis solteiro estar. Quen casa unha filla gana un fillo; quen casa un fillo perde o fillo. Quen quixo casar, casou; se non foi con quen quixo, foi con quen cadrou.

Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez
CASAR v.

Partir, romper una cosa. Ej.: ¿ónde está o vaso? ¿xa o casache? (Láncara).

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
casar s. m.

casal.

casar v.

Partir, romper una cosa. Ej.: ¿ónde está o vaso? ¿xa o casache? .

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Casar v. n.

Casar, contraer matrimonio.

________

Variante de Casal.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
casar v.

1. (v.c.) casarse;

________

2. (Cod.) hacer coincidir.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
casar s. m.

Caserío. Vilafranca do Bierzo. En Barxamaior do Cebreiro es casal.(FrampasIII)