Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression catro among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 31
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (4), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (2), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (12), Franco (1972) (1), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (2)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[catro][algo] [menos]

As catro algo menos. Está traspuesto este verso. As a las. Catro de quatuor. Algo de aliquid, aliquo; menos de minus. Colección 1746-1770

[ser][vinte e catro]

Seràn vinte e catro. Serán o ser-han, por han de ser. Vinte e catro veinte y cuatro; todo fácil y de el latín. Colección 1746-1770

mais catro mulleres

Todo del latín claro. Mais de magis. Catro de quatuor. Mulleres de mulieres, de ahí muieres, mujeres. Colección 1746-1770

catro mulleres

de quatuor mulieres. Colección 1746-1770

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
CATRO

Cuatro, número.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
CATRO

Cuatro, compuesto de cuatro unidades.

Catro cousas hai n'o mundo
que resòlven o sentido;
amar, e nòn ser amado;
querer, e non ser querido.
Cant. pop.

CATRO PÈS (ir á)

Ir á galope, á escape el caballo, ú otro animal parecido.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
catro m.

Cuatro.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CATRO adx.

Cuatro.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
catroadj. y s.

Cuatro.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
catro adj. y s.

Cuatro.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
catroadj. y s.

Cuatro.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
catro adj. y s.

Cuatro.

________

Fig. Algunos, pocos.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CATRO adj.

Cuatro.

____s. m.

Cuatro, día del mes; forma ésta que se usa mucho en Galicia: a feira do catro.

________

Signo o cifra con que se representa este número.

________

Naipe que tiene cuatro señales: o catro de ouros.

________

Con el artículo as y expresándose o subentendiéndose da mañán o da tarde, hora cuarta, a contar desde la media noche o desde el mediodía.

________

Chamarlle as catro letras a unha muller, tildarla de puta o mujer pública.

________

Chantarlle a un catro frescas, decirle con descaro varias insolencias.

________

Facerlle catro festas a un o unha, hacerle algunas zalamerías a uno para conseguir algo de él; hacerle carantoñas, cucamonas o halagos a una joven para ganar su voluntad o simpatía.

________

Máis de catro, muchos o un número considerable de personas.

________

Merquéi catro cachivalladas, dícelo aquel que compró varias cosas que le interesaban y que él, modestamente, califica de escaso valor.

________

Soltarlle catro verdades a un, decírselas con toda claridad y crudeza.

________

Tèn catro cartos aforrados, dícese del que tiene ahorrado dinero en no pequeña cantidad.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
catro adj. y s. m.

Cuatro.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Catro adj. y s.

Cuatro.

________

Fig. Algunos, pocos.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
catro m.

(Car. Sad.) cuarto paño del xeito.

catro adj.

(v.c.) cuatro.