Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression chamar among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 53
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (1), Rodríguez (1854c) (2), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (3), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (4), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (4), Pereda (1953) (1), Eladio (1958-1961) (14), Varios (1961) (1), Franco (1972) (3), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (4), CGarcía (1985) (5), Rivas (2001) (1)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[chamar][chave] [choca]

CHAMAN ÔS GALEGOS. Así como los gallegos mudamos la PL en CH, también mudamos en CH la CL, v. g.: de claves, cloca, etc., chaves, choca. Así es del puro latino clamare, clamant, chaman y en castellano llaman. Colección 1746-1770

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
chamar

Llamar, decir á alguno con voces ó señales que venga. En portugues se escrive igualmente, y en italiano, chiamare. Seguino.

chamar

Llamar. En port. id. En italiano " chiamare ". Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
chamar vo

Llamar, combocar. Port. id.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Chamar

Hacer señal á uno que atienda ó que se acerque. Seguino y port. id. ital. chiamare.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
chamar

Llamar.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
CHAMAR

Llamar.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
CHAMAR

Llamar en todas sus acepciones. Onde non te chaman, non te metas.

Chamoum'un mozo bonita;
¡nunca, por Dios, m'o chamára!;
que dend'estonces sosego
non vexo n'a miña alma.
Cant. pop.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
chamar v. a.

Llamar.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CHAMAR v.

Llamar, invocar, apellidar.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
chamarv. a.

Llamar. Dar voces a alguno o hacer ademanes para que se acerque.

________

Invocar. Convocar, citar.

________

Nombrar.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
chamar

Llamar. Ús. también como refl.: chamarse, llamarse, y en ambos sentidos se usa desde Valdés y brañas de vaqueiros al Eo, y en gall. y port. Su part., muy usado, es chamada-do. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
chamar

Guiar, conducir bueyes o caballos.

________

Nombrar.

________

Invocar. Convocar, citar.

____v. a.

Llamar. Dar voces a alguno o hacer ademanes para que se acerque.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
chamarv. a.

Llamar. Convocar. Citar.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
chamar v. a.

Llamar. Dar voces a alguno o hacer ademanes para que se acerque.

________

Invocar. Convocar, citar.

________

Nombrar.

________

Guiar, conducir bueyes o caballos.

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
can chamar

Van os cás onde no-nos chaman Van los perros donde no los llaman. Aplícase a los oficiosos, que se entrometen en lo que no les importa. V.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CHAMAR v. a.

Llamar, mandar o pedir a uno que venga.

________

Invocar, suplicar.

________

Convocar, citar.

________

Nombrar, denominar.

________

Atraer hacia sí alguna cosa.

________

Despertar a una persona que duerme para que se levante.

________

Guiar los bueyes que tiran por el carro, para evitar los malos pasos de los caminos o los precipicios.

____v. n.

Hacer sonar la aldaba o golpear en una puerta para que abran.

________

Excitar la sed algunos alimentos: ...empanadas, peixe e troitas, e queixos deses que chaman polo tinto... era un milagre Leiras, Poesías.

________

Chama adiante, úsase para advertir que continúe al que guía y conduce un carro de bueyes que está parado, y así estorba. Denota que no hace uno caso de lo que otro dice o no le concede importancia alguna; y se emplea además como demostración de que no se quieren discutir ni desmentir los embustes que otro cuenta, o las afirmaciones o deducciones que hace sin fundamento.

________

Chama dereito, advertencia al que va delante de un carro o de otro vehículo, conduciéndolo, para que guíe con cuidado evitando percances.

________

Chamoulle cantas hai, dícese de la persona que insultó a otra colmándola de improperios y ultrajes.

________

Nono chama Dios por ese camiño, aplícase a aquel de quien se tiene por seguro que no logrará lo que se propone ni conseguirá ver realizado lo que desea.

________

FRAS. A onde non te chamen non vaias, que se non te chamaron é que non facías falla. Non chamo á vella, que chamo á que vai co ela. Onde non te chamen non te metas. Por detrás chámanlle ó rei cornudo. Se a onde non te chaman vas, avergonzado volverás. Vale quen chaman, dixo o tolo.

Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez
CHAMAR v.

Tender hacia izquierda o derecha, tender a un lado, derivar en el rumbo: O vento chama ao Norte, el viento se va cambiando y soplará con procedencia Norte (Cangas de Morrazo).

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
chamar v.

Llamar.

________

Tender hacia izquierda o derecha, tender a un lado, derivar en el rumbo: O vento chama ao Norte, el viento se va cambiando y soplará con procedencia Norte.

________

Atraer: Non lle chama o traballo.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
chamar tr

Llamar (dicc.). En Fondo de Vila adquiere otros varios significados. Así, al cargar el carro, dicen: Chama por esa ghavela, métela un poco. Al comer: Iste xamón chama polo viño, el jamón da sed. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Chamar v. a.

Llamar. Dar voces a alguno o hacer ademanes para que se acerque.

________

Invocar. Convocar, citar.

________

Nombrar.

________

Guiar conducir bueyes o caballos.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
chamar v.

1. (v.c.) llamar;

________

2. (v.c.) guiar la yunta;

________

3. (Cod. Bur.) sentirse atraido por algo;

________

chama-lo cabo (Car.) tirar por el cabo para el barco o para la tierra;

________

chamar ós pes compadres (San.) empezar a correr.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
chamar v. t.

Llamar. En el Bierzose usa como en Galicia. Eiquí chamámoslle un marco. Viariz do Bierzo.(FrampasIII)