Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression chorar among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 45
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (1), Sobreira (1792-1797) (1), Reguera (1840-1858) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (3), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Pereda (1953) (2), Eladio (1958-1961) (15), Franco (1972) (1), Rivas (1978) (3), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (5)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[chorar][chuvia] [chumbo]

CHAN. Latín puro, de plano; plan y llano en castellano. Los gallegos mudan la PL en CH, v. g.: de plumbo, pluvia, plorare: chorar, chuvia, chumbo. Colección 1746-1770

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
agurgullarse os ollos y as lagrimas pra chorar

Ribadavia. [Entrada sen definir]. Papeletas

Eugenio Reguera y Pardiñas (1840-1858): Traducción de algunas voces, frases y locucionesgallegas, especialmente de agricultura, al castellano, ed. de J. L. Pensado (Cadernos de Lingua, RAG, 1995)
chorar

Llorar.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
chorar

Llorar, derramar lagrimas de dolor, de pena, de ternura y alegria. En portugues se escrive igualmente. Seguino, Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
chorar vo

Llorar. Port. id.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Chorar

Llorar. Sarm., Seg. y port. id. C. Barcelos.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
chorar

Llorar.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
CHORAR

Llorar.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
CHORAR

Llorar, derramar lágrimas

________

Condolerse

________

Caer un líquido gota á gota.

Séntate n'esa pèdriña,
eu sentareime n'stoutra
e ajudarásm'á chòrár
a miña fortuna pouca.
Cant. pop.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
chorar v. a.

Llorar.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CHORAR v.

Llorar.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
chorarv. n.

Llorar. Derramar lágrimas. Lamentar. Condolerse.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
chorar

Llorar: El que non chora, non mama. Si a candeleira chora, el inverno xa vay fora. Como refl. significa: 'llorarse', 'quejarse', 'hacerse de menos': Non te chores, no te llores, no te hagas el pobre. Ús. de Valdés al Eo, y en gall. y port. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
chorar v. n.

Llorar. Derramar lágrimas. Lamentar. Condolerse.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
chorarv. n.

Llorar. Condolerse.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
chorar v. n.

Llorar. Derramar lágrimas. Lamentar. Condolerse.

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
chorarcaer mar

Non chores qu'inda non caíches no mar No llores que aún no caíste al mar. No está perdida la partida. No es para desesperarse. Vivero.

morto vivo chorar

Chorío morto polo vivo. Llora el muerto por el vivo. Quiere decir que muchas veces se llora por una persona, a quien se ve muy grave; después sana y ve enterrar a aquéllos que la lloraron. Verín.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CHORAR v. n.

Llorar, derramar lágrimas.

________

Condolerse, sentir vivamente una cosa.

________

Lamentar con sincero dolor la pérdida de alguien o la muerte de un ser querido.

________

Lagrimear, fluir un humor por los ojos.

________

Caer un líquido gota a gota.

________

Choralo toda a vida, dícese de aquello de cuya pérdida no se consuela uno fácilmente, a pesar de los años.

________

Chora que te chora y chora que te chorarás, llorar durante un largo espacio de tiempo; llorar mucho y a veces sin gran motivo.

________

Chorar, ás cuncas, llorar a lágrima viva, derramar abundantes lágrimas.

________

Chorar bágoas de sangue, llorar y lamentar íntimamente una desgracia grande que causó muertos o heridos graves, entre los cuales figuran seres queridos.

________

Chorar coma unha Madanela, llorar desconsoladamente.

________

Chorar de risa, por reir mucho celebrando ocurrencias.

________

Chorar os sete chorares, llorar largo y tendido, generalmente por capricho o por cosas de poca monta.

________

Facía chorar as pedras, movía a compasión.

________

¡Quen te chora! o ¡Quen vos chora!, dícesele a aquellas personas que no necesitan amparo ni auxilio de nadie.

________

FRAS. A onde todos van chorando, non debes ir cantando. Ben pode chorar o que non se pode consolar. Cando choran as pedras do Xallo (monte de Culleredo, próximo a La Coruña), temos orballo, o ventan orballo. Chórame e chórame, mais non me chores probe. Chorar a boca pechada é coma non chorar nada. Chorar a boca pechada, e non dar conta a quen non se lle dá nada. Chorar a boca pechada, pra que nono seipan os que non lle importa nada. Chorar coa boca pechada, pra que os veciños non saiban nada. Chorar con testigos, pra cumprir cos amigos. Chorar cun ollo e rir con outro. Chorar pra descansar. Hai cen anos que foi eso, e inda hoxe a vella chora. Moitas cousas un chora das que dispois se rí e se mofa. O neno chora polo seu ben, i o vello polo seu mal. O que chora, as súas penas afoga. O que non chora non mama. Quen vai chorando non vai rezando nin vai cantando. Sempre é de chorar o que estivo ben e veu á mal. Se o neno se bota a chorar, acáleo sua nai; e se non quer calar, déixeo chorar.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
chorar v.

Llorar.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
chorar i

Destilar savia los vegetales (Frades): Se podas tarde, choran as videiras. (FrampasI)

chorar tr

Escatimar, tasar (Fondo de Vila): Se hai que ghastar pra comer, non llo choro. (FrampasI)

chorar i

Florecer, echar la flor (Fondo de Vila): Xa chora o liño, ya empieza a echar la flor el lino. Este verbo, que sólo se usaba ya en relación con el lino, ha dejado de oirse desde que dejó de sembrarse el lino por el año 1965. En la Edad Media: chor, flor. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Chorar v. n.

Llorar. Derramar lágrimas. Lamentar. Condolerse.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
chorar v.

1. (v.c.) llorar;

________

2. (Sco. Mez.) gemir los cerdos con el hambre;

________

3. (Nov.) echar flor el lino;

________

4. (Ram.) llorar la planta que echa savia;

________

chora-las lástimas (Cur.) compadecer.