· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression consello among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG) | ||
---|---|---|
por seducion, ô engaño: prestigio | ||
Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
[Da lista de voces sen definir]. | ||
Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
Consejo, parecer, etc. | ||
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Consejo, aviso. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Consejo, parecer, opinion. | ||
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Consejo, dictamen, parecer | ||
____ | ____ | Cierto tribunal supremo |
____ | ____ | Sitio donde se junta. |
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
m. | Consejo. Juicio, opinión que se emite o se oye, se da o se toma, para hacer o dejar de hacer alguna cosa. | |
____ | ____ | Advertencia, aviso. |
____ | ____ | Tribunal compuesto de varios ministros dirigidos por un jefe o presidente, para administrar justicia y negocios de gobierno. |
____ | ____ | |
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sm. | Consejo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
s. m. | Consejo. | |
____ | ____ | Tribunal. Junta para tratar asuntos de una sociedad o públicos. |
____ | ____ | Parecer dado sobre un asunto. |
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Parecer dado sobre un asunto. | ||
____ | ____ | Tribunal. Junta para tratar asuntos de una sociedad o públicos. |
____ | s. m. | Consejo. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
s. m. | Consejo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
s. m. | Consejo. | |
____ | ____ | Tribunal. Junta para tratar asuntos de una sociedad o públicos. |
____ | ____ | Parecer dado sobre un asunto. |
José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52) | ||
Dáme cartos e non consellos. Dame dinero y no consejos. Se dice así cuando no se necesitan o no son buenos. Verín. | ||
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. m. | Consejo, parecer o dictamen que se da o se toma sobre algo. | |
____ | ____ | Conjunto de CONSELLEIROS que tienen a su cargo la administración y gobierno de alguna entidad. |
____ | ____ | Local donde se juntan o reúnen los consejeros y donde se celebran los consejos. |
____ | ____ | Corporación consultiva para informar al gobierno sobre determinada materia o ramo de la administración pública. |
____ | ____ | Advertencia, admonición, aviso. |
____ | ____ | Prudencia, cautela, tino, circunspección. |
____ | ____ | Entrar en consello, consultar, conferenciar y determinar lo que se debe hacer o la resolución que conviene adoptar. |
____ | ____ | Tomar consello de un, consultar con él, oir su parecer respecto a lo que se debe ejecutar o seguir en algún caso dudoso. |
____ | ____ | FRAS. Cal o consello, tal o vencello. Coida de dar o consello de xeito que che non tiren o pelexo. Colle o meu consello e fai o que quixeres. Damos a outro o consello, e inda pra nòs nono temos. Dar mal consello é oficio do demo. En consellos hai que ouvir ós vellos. Non debe dar consello o que pra si nono tèn. Non desprecies o consello do sabio ou do vello. Non é bo consello coller sendeiros novos e deixar camiños vellos. Nos máis vellos están os bos consellos. Ó bo consello non se lle atopa precio. O consello da muller é pouco, pero o que nono sigue é un louco. O consello muda ó vello. O consello non é ben recibido se non é pedido. O consello, ó vello; e á moza, o espello. O consello, según o concello. O consello tómao sempre do vello. O que dá consellos non dá diñeiros. O que non oi consello non chega a vello. Quen dá consellos non dá cartos. Se o bo consello tomara, outro galo me cantara. Se queres bo consello, pídello ó home vello. Vendo consellos, e inda pra min nonos teño. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
s. m. | Consejo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
s. m. | Consejo. | |
____ | ____ | Tribunal. Junta para tratar asuntos de una sociedad o públicos. |
____ | ____ | Parecer dado sobre un asunto. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
m. |