· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression espantallo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG) | ||
---|---|---|
espantajo | ||
de figura de hombre: bausán | ||
Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
Espantajo, muñeco para espantar los pajaros. En port. se pron. igualmente. | ||
Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
ne | Espantajo. Port. id. | |
____ | ____ | Persona inutil. |
Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
1. Espantajo. En port. id. Muñeco hecho de trapos para poner miedo ó correr los pájaros. En catal. espantall. | ||
____ | ____ | 2. Metaf. persona inútil, que enreda más que hace, que se pone siempre delante, en fin, persona ridícula. |
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Espantajo. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Espantajo, muñeco de madera ó trapos para espantar los pájaros. | ||
____ | ____ | La persona ridícula ó inútil que anda siempre estorbando ó poniéndose delante. |
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Espantajo, lo que se pone en un sitio para espantar | ||
____ | ____ | Persona inutil que enreda mas que hace, que se pone siempre delante; persona, en fin, ridícula. |
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
m. | Espantajo. | |
____ | ____ | |
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sm. | Espantajo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
s. m. | Espantajo. Muñeco que se pone para espantar los pájaros. | |
____ | ____ | |
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Fig. Persona que se pone delante estorbando. | ||
____ | s. m. | Espantajo. Muñeco que se pone para espantar los pájaros. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
s. m. | Espantajo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
s. m. | Espantajo. Muñeco que se pone para espantar los pájaros. | |
____ | ____ | Fig. Persona que se pone delante estorbando. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. m. | Espantajo, lo que se pone en un paraje para espantar. | |
____ | ____ | Cualquiera cosa que infunde vano temor. |
____ | ____ | Persona ridícula y estrafalaria que molesta y estorba. Tiene esta última acep. la var. de ESPANTONIA. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
s. m. | Espantajo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
s. m. | Espantajo. Muñeco que se pone para espantar los pájaros. | |
____ | ____ | |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
m. | ||
adj. |