Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression feito among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 105
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (1), Sarmiento (1746-1770) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (2), Pintos (1865c) (2), Cuveiro (1876) (2), Valladares (1884) (4), Porto (1900c) (3), Leiras (1906) (2), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (2), Carré (1928-1931) (3), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (3), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (6), Eladio (1958-1961) (36), Franco (1972) (17), AO (1977) (1), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (6), CGarcía (1985) (6), Rivas (2001) (2)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
feito feitiño

Cosa hecha, y con singularidad se dice de la hermosura, v. g.: este chico es bien feitiño, o esta muchacha es ben feitiña. CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
santiño bem feito

Santiño diminutivo de sancto. Bèn feito de bene facto. Alude a que allí hay una imagen pequeñita y muy hermosa de San Benito, a que tienen los del país mucha devoción, y de la cual hablaré cuando glosare los santuarios de Galicia. Colección 1746-1770

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
feito

[Da lista de voces sen definir].

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
feito ne

Juego de muchachos. Port. id.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Feito

1. Hecho cosa hecha, adjetivo ó participio del verbo facer ó facere latino, Sarm. y port. id.

________

2. Juego de niños.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
feito

Hecho.

feito

Juego de muchachos, escondite.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
FEITO

Hecho, adjetivo ó part. del ver. facer.

________

Juego del escondite (en algunas partes).

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
FEITO

Hecho, cosa hecha; participio del verbo facer

________

Juego de niños.

FEITO (á)

V. EITO (Á)

FEITO (faibo)

Pocas gracias; mucho mas merece usted, ó la persona de quien se trate.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
feito,-ta p. p. irreg.

de facer.

____adj.

Hecho.

____m.

En algunas partes, juego del escondite.

Manuel Leiras Pulpeiro (1906): Vocabulario (lido directamente do ms da RAG para este diccionario)
dito e feito

dicho y hecho

meu dito meu feito

dicho y hecho

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
A FEITO

Lo mismo que A EITO.- "Ca ali nõ ficou pobre nẽ rrico nẽ padre nẽ fillo nẽ uello nẽ mãcebo nẽ moller nẽ baron nẽ moço nẽ moça nẽ seruo nẽ señor que todos nõ matasen a feyto." (Porque allí no quedó pobre ni rico, ni padre ni hijo, ni viejo ni joven, ni mujer ni hombre, ni mozo, ni moza, ni siervo ni señor, que a todos no matasen sin excepción). C. T., vol. II, p. 183.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
FEITO adx e sm.

Hecho. Fai bó feito Pocas gracias, mucho mas merece.

FEITO, a loc.

Todo seguido, sin escoger.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
feitos. m.

Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento.

________

Asunto o materia de que se trata.

________

Acabado, completo.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
feito

(Part. de fer). Hecho. Ús. de Valdés al Eo y en gall. y port.; feita se usa como expresión adverbial, lo mismo que en port., diciendo: D'esta feita, por esta vez; en la parte central de la prov., fechu. También es apellido propio de los vaqueiros de alzada. Antes que Dios fuera Dios- y el sol diera en estos riscos,- ya los Feitos eran Feitos- y los Garridos, Garridos. (Cantar de vaqueiros). A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
feito

Acabado, completo.

________

Asunto o materia de que se trata.

____s. m.

Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
feitos. m.

Hecho. Suceso. Acabado, completo.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
feito s. m.

Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento.

________

Asunto o materia de que se trata.

________

Acabado, completo.

____p. p.

de Facer.

________

Proporcionado, hermoso, bien hecho, de proporciones correctas, de buena presencia.

____loc. adv.

A feito. V. a eito.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
FEITO s. m.

Hecho, suceso, asunto, según el VCT.

________

Acción u obra.

________

Escondite, juego de niños en que unos se esconden y otro los busca: TULÉ.

________

Feito de armas, hazaña o acción de armas señalada y brillante.

________

Feito de pillabán, hecho feo propio del granuja o perdido.

________

¡Ben feito!, con que se aprueba por justo y merecido el daño o castigo que ha recibido otro.

________

De feito, efectivamente; de veras, con eficacia y buena voluntad.

________

Feito un Adán, roto, desharrapado, desaliñado.

________

Non dar feito, no dar abasto.

________

FRAS. Logo é feito o que é ben feito. O ben feito ben parece. O ben feito ben parece, i o que o fai algo merece. O feito ben agarda ó por facer. Ó feito non lle agrada o por facer. O feito non tèn remedio, i o por facer pide consello. O feito vence ó por facer. O feito vence o que está sin facer.

FEITO,-TAp. p. irreg

de FACER.

____adj.

Hecho, concluído, terminado.

________

Acostumbrado o habituado.

________

Perfecto, maduro: home feito.

________

Con algunos nombres, semejante a las cosas significadas por ellos: feito unha fera.

________

Aplicado a nombres de cantidad con el adv. ben, denota que la cantidad es algo más de lo que se expresa: unha tega de sal ben feita.

________

A caso feito, ex profeso*, adrede, precipitadamente, de propósito. [*No orixinal aparece todo xunto, exprofeso].

________

A cousa feita, a lo seguro, que no tiene duda.

________

A feito, sin respetar ni omitir nada, según el VCT. Por junto, sin distinción ni diferencia; sin interrupción hasta concluir: A EITO.

________

De feito e de dereito, que existe y que procede legítimamente.

________

Dito e feito, sin aguardar a más, al instante.

________

¡É máis feito!, pondera la perfección de una persona o cosa.

________

En feito, respecto, sobre.

________

En feito de verdá, real y verdaderamente.

________

Esto é feito, denota haberse ya verificado o consumado una cosa.

________

¡É tan feito!, expresa la admiración que se siente ante una cosa perfecta.

________

¡Fai bo feito!, pocas gracias, mucho más de la persona de quien se trata.

________

Feito á man, lo que se puede hacer con ella. Dícese también de lo que está amoldado a la manera y al gusto de uno.

________

Feito cos pès dícese de lo muy mal hecho.

________

Feito e dereito, se dice de una persona cabal, o de una cosa que se ha ejecutado cumplidamente.

________

Home de feito, hombre de bien, cumplido, esclavo de su palabra y de su comportamiento.

________

Meu dito, meu feito, sucedió tal como lo dije.

________

Nono hai máis ben feito, pondera exageradamente la hechura o perfección de una cosa, considerándola superior en su género.

________

Ó seu feito, a su manera, a su modo.

________

Perdoar o feito i o por facer, denota la excesiva y culpable indulgencia.

________

FRAS. A mal feito, rogo e peito. A novos feitos, novos consellos. Comida feita, compaña desfeita. Feito de vilán; tirala pedra i esconder a man. Feito malo, ó corazón e ó corpo fai dano. Ó feito, brazo e peito. O feito non tèn remedio pra non ser feito. Ó feito, peito. Ó feito, remedio; e ó por facer, consello. Ó feito, rogo e peito. Ó que está feito, peito. Os feitos son os millores pregoeiros.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
bastra feito unha o unha bostra loc.

Sucio, embarrado.

feito s. m.

Hecho.

________

Escondite, juego de niños en que unos se esconden y otro los busca: tulé.

________

Feito de pillabán, hecho feo propio del granuja o perdido.

________

¡Ben feito!, con que se aprueba por justo y merecido, el daño o castigo que ha recibido otro.

________

De feito, efectivamente, de veras, con eficacia y buena voluntad.

________

Non dar feito, no dar a basto.

________

fieito.

________

Helecho.

feito ,-ta p. p. irreg.

de facer.

____adj.

Hecho, concluído.

________

Acostumbrado o habituado.

________

Perfecto, maduro: home feito.

________

A cousa feita, a lo seguro, que no tiene duda.

________

A feito, por junto, sin distinción ni diferencia; sin interrupción hasta concluir: a eito.

________

De feito e de dereito, que existe y que procede legítimamente.

________

Dito e feito, sin aguardar más, al instante.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
feito

v. fulgueira. (VSP)

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
feito m

Hecho (dicc.). En Fondo de Vila hay varios dichos relacionados con esta palabra: O feito é feito. Pró feito non hai pleito. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Feito s. m.

Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento.

________

Asunto o materia de que se trata.

________

Acabado, completo.

____ p. p.

de Facer

________

Proporcionado, hermoso, bien hecho, de proporciones correctas, de buena presencia.

____ loc. adv.

A feito. V. A eito.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
feito m.

1. (v.c.) hecho;

________

2. var. de fento;

________

V. dar por feito y face-los seus feitos.

feito adj.

(San. Com. Mel. Gro.) apuesto, arreglado;

________

a feito, var. de a eito;

________

feito en boa lúa (Ver.) dícese de la persona vigorosa y sana.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
feito,--a part.

Suelto, referido a clase de labradío. É unha terra moi feita. Os Casares, Armariz, Our.(FrampasIII)

feito ((a-) )adv.

Todo seguido, a eito. Dragonte do Bierzo, Lu. Así en el sur de Galicia.(FrampasIII)