· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression feito among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973) | ||
---|---|---|
Cosa hecha, y con singularidad se dice de la hermosura, v. g.: este chico es bien feitiño, o esta muchacha es ben feitiña. | ||
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) | ||
Santiño diminutivo de sancto. Bèn feito de bene facto. Alude a que allí hay una imagen pequeñita y muy hermosa de | ||
Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
[Da lista de voces sen definir]. | ||
Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
ne | Juego de muchachos. Port. id. | |
Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
1. Hecho cosa hecha, adjetivo ó participio del verbo facer ó facere latino, | ||
____ | ____ | 2. Juego de niños. |
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Hecho. | ||
Juego de muchachos, escondite. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Hecho, adjetivo ó part. del ver. facer. | ||
____ | ____ | Juego del escondite (en algunas partes). |
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Hecho, cosa hecha; participio del verbo facer | ||
____ | ____ | Juego de niños. |
V. EITO (Á) | ||
Pocas gracias; mucho mas merece usted, ó la persona de quien se trate. | ||
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
p. p. irreg. | de facer. | |
____ | adj. | Hecho. |
____ | m. | En algunas partes, juego del escondite. |
Manuel Leiras Pulpeiro (1906): Vocabulario (lido directamente do ms da RAG para este diccionario) | ||
dicho y hecho | ||
dicho y hecho | ||
Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano | ||
Lo mismo que A EITO.- "Ca ali nõ ficou pobre nẽ rrico nẽ padre nẽ fillo nẽ uello nẽ mãcebo nẽ moller nẽ baron nẽ moço nẽ moça nẽ seruo nẽ señor que todos nõ matasen a feyto." | ||
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
adx e sm. | Hecho. Fai bó feito Pocas gracias, mucho mas merece. | |
loc. | Todo seguido, sin escoger. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
s. m. | Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento. | |
____ | ____ | Asunto o materia de que se trata. |
____ | ____ | Acabado, completo. |
Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente | ||
(Part. de fer). Hecho. Ús. de | ||
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Acabado, completo. | ||
____ | ____ | Asunto o materia de que se trata. |
____ | s. m. | Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
s. m. | Hecho. Suceso. Acabado, completo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
s. m. | Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento. | |
____ | ____ | Asunto o materia de que se trata. |
____ | ____ | Acabado, completo. |
____ | p. p. | de Facer. |
____ | ____ | Proporcionado, hermoso, bien hecho, de proporciones correctas, de buena presencia. |
____ | loc. adv. | A feito. V. a eito. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. m. | Hecho, suceso, asunto, según el | |
____ | ____ | Acción u obra. |
____ | ____ | Escondite, juego de niños en que unos se esconden y otro los busca: TULÉ. |
____ | ____ | Feito de armas, hazaña o acción de armas señalada y brillante. |
____ | ____ | Feito de pillabán, hecho feo propio del granuja o perdido. |
____ | ____ | ¡Ben feito!, con que se aprueba por justo y merecido el daño o castigo que ha recibido otro. |
____ | ____ | De feito, efectivamente; de veras, con eficacia y buena voluntad. |
____ | ____ | Feito un Adán, roto, desharrapado, desaliñado. |
____ | ____ | Non dar feito, no dar abasto. |
____ | ____ | FRAS. Logo é feito o que é ben feito. O ben feito ben parece. O ben feito ben parece, i o que o fai algo merece. O feito ben agarda ó por facer. Ó feito non lle agrada o por facer. O feito non tèn remedio, i o por facer pide consello. O feito vence ó por facer. O feito vence o que está sin facer. |
p. p. irreg | de FACER. | |
____ | adj. | Hecho, concluído, terminado. |
____ | ____ | Acostumbrado o habituado. |
____ | ____ | Perfecto, maduro: home feito. |
____ | ____ | Con algunos nombres, semejante a las cosas significadas por ellos: feito unha fera. |
____ | ____ | Aplicado a nombres de cantidad con el adv. ben, denota que la cantidad es algo más de lo que se expresa: unha tega de sal ben feita. |
____ | ____ | A caso feito, ex profeso*, adrede, precipitadamente, de propósito. [*No orixinal aparece todo xunto, exprofeso]. |
____ | ____ | A cousa feita, a lo seguro, que no tiene duda. |
____ | ____ | A feito, sin respetar ni omitir nada, según el |
____ | ____ | De feito e de dereito, que existe y que procede legítimamente. |
____ | ____ | Dito e feito, sin aguardar a más, al instante. |
____ | ____ | ¡É máis feito!, pondera la perfección de una persona o cosa. |
____ | ____ | En feito, respecto, sobre. |
____ | ____ | En feito de verdá, real y verdaderamente. |
____ | ____ | Esto é feito, denota haberse ya verificado o consumado una cosa. |
____ | ____ | ¡É tan feito!, expresa la admiración que se siente ante una cosa perfecta. |
____ | ____ | ¡Fai bo feito!, pocas gracias, mucho más de la persona de quien se trata. |
____ | ____ | Feito á man, lo que se puede hacer con ella. Dícese también de lo que está amoldado a la manera y al gusto de uno. |
____ | ____ | Feito cos pès dícese de lo muy mal hecho. |
____ | ____ | Feito e dereito, se dice de una persona cabal, o de una cosa que se ha ejecutado cumplidamente. |
____ | ____ | Home de feito, hombre de bien, cumplido, esclavo de su palabra y de su comportamiento. |
____ | ____ | Meu dito, meu feito, sucedió tal como lo dije. |
____ | ____ | Nono hai máis ben feito, pondera exageradamente la hechura o perfección de una cosa, considerándola superior en su género. |
____ | ____ | Ó seu feito, a su manera, a su modo. |
____ | ____ | Perdoar o feito i o por facer, denota la excesiva y culpable indulgencia. |
____ | ____ | FRAS. A mal feito, rogo e peito. A novos feitos, novos consellos. Comida feita, compaña desfeita. Feito de vilán; tirala pedra i esconder a man. Feito malo, ó corazón e ó corpo fai dano. Ó feito, brazo e peito. O feito non tèn remedio pra non ser feito. Ó feito, peito. Ó feito, remedio; e ó por facer, consello. Ó feito, rogo e peito. Ó que está feito, peito. Os feitos son os millores pregoeiros. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
loc. | Sucio, embarrado. | |
s. m. | Hecho. | |
____ | ____ | Escondite, juego de niños en que unos se esconden y otro los busca: tulé. |
____ | ____ | Feito de pillabán, hecho feo propio del granuja o perdido. |
____ | ____ | ¡Ben feito!, con que se aprueba por justo y merecido, el daño o castigo que ha recibido otro. |
____ | ____ | De feito, efectivamente, de veras, con eficacia y buena voluntad. |
____ | ____ | Non dar feito, no dar a basto. |
____ | ____ | |
____ | ____ | Helecho. |
p. p. irreg. | de facer. | |
____ | adj. | Hecho, concluído. |
____ | ____ | Acostumbrado o habituado. |
____ | ____ | Perfecto, maduro: home feito. |
____ | ____ | A cousa feita, a lo seguro, que no tiene duda. |
____ | ____ | A feito, por junto, sin distinción ni diferencia; sin interrupción hasta concluir: a eito. |
____ | ____ | De feito e de dereito, que existe y que procede legítimamente. |
____ | ____ | Dito e feito, sin aguardar más, al instante. |
Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7) | ||
v. fulgueira. | ||
Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca | ||
m | Hecho (dicc.). En | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
s. m. | Hecho. Acción u obra. Suceso, acontecimiento. | |
____ | ____ | Asunto o materia de que se trata. |
____ | ____ | Acabado, completo. |
____ | p. p. | de Facer |
____ | ____ | Proporcionado, hermoso, bien hecho, de proporciones correctas, de buena presencia. |
____ | loc. adv. | A feito. V. A eito. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
m. | 1. | |
____ | ____ | 2. var. de fento; |
____ | ____ | V. dar por feito y face-los seus feitos. |
adj. | ||
____ | ____ | a feito, var. de a eito; |
____ | ____ | feito en boa lúa |
Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
part. | Suelto, referido a clase de labradío. É unha terra moi feita. | |
adv. | Todo seguido, a eito. |