Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression forcada among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 24
- Distribution by dictionaries: Sobreira (1792-1797) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (3), Franco (1972) (3), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1), Rivas (2001) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
forcada

De tres gallos para espallar. Papeletas

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
forcada

Horquilla ó bieldo que consiste en un palo con tres puntas ó puas abiertas en uno de sus estremos y sirve para separar la paja del grano, para juntarla y amontonarla. En port. se pronuncia " forquilla. En lat. furcula y en italiano se pron. forqueta.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
forcada ne

Horquilla, instrumento que usan los paisanos para meter el tojo en el caro y mas, etc.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Forcada

Horquilla, especie de bieldo de á tres puas, formando un triángulo en una delas puntas del mango. En port. forquilla, no pronuncia más que una l.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
FORCADA

Horquilla de tres púas formando un triángulo en una de las puntas del mango.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
FORCADA

Horquilla de madera, con tres puas á manera de bieldo. Úsanla los labradores para coger manojos de hierba seca, paja, tojo etc.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
forcada f.

Horquilla de tres puntas.

________

Geog. (Santa María de) Feligresía en la provincia de Orense, partido judicial de Puebla de Tribes.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
FORCADA sf.

Horquilla de dos púas a manera de bieldo.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
forcadas. f.

Horquilla. Vara larga con tres ganchos que sirve para revolver o coger la paja, louza, etc. V. galleta.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
forcada

Pieza de madera, en forma de V, que se pone en la raíz de la cazoaya del carro. Ús. de Valdés al Eo. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
forcada s. f.

Horquilla. Vara larga con tres ganchos que sirve para revolver o coger la paja, louza, etc. V. Galleta.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
forcada

Horquilla de tres púas (forqueta, galleta).

forcadas. f.

Horquilla de tres ganchos.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
forcada s. f.

Horquilla. Vara larga con tres ganchos que sirve para revolver o coger la paja, louza, etc. V. Galleta.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
FORCADA s. f.

Horcado, horquilla, horcón, palo de madera que remata en tres o cuatro púas o GALLOS.

________

FORCADO.

________

Nuestros campesinos utilizan la FORCADA en menesteres agrícolas, como hacinar las mieses, levantar la hierba seca, cargar o descargar los haces de paja, aventar la parva en la EIRA, subir el tojo al carro, etc.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
forcada s. f.

Horcado, horquilla, horcón, palo de madera que remata en tres o cuatro púas o gallos.

________

forcado.

________

Utensilio de dos púas o dientes que se utiliza para albeitar.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Forcada s. f.

Horquilla. Vara larga con tres ganchos que sirve para revolver o coger la paja, louza, etc. V. Galleta.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
forcada f.

(Fea. Cur. Lax. Tob. Dum. Com. Mel. Sob. Gro. Goi. Gui. Fri. Gun. Per. Ped. Inc. Pan. Ram. Xun. Ver. Vil.), forcado (Lax. Sco. Com. Nov. Mel. Oir. Val. Ced. Fri. Gun. Per. Mon.), forcanza (Mra. Cal.), forqueta (Ced.), forquilla (Gro.), forquita (Fri. Gun. Sua. Pan. Ram. Xun. Mra. Cal. Mez. Ver. Vil.), furquita (Caa. Cab. Nov. Cre. Bur.), furquito (Mar. Mon.) horquilla.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
forcada s. f.

Horca de madera, grande, de tres dientes o gallos. La de cuatro dientes, más cortos: forquita. Dragonte, Bierzo y Barxamaior do Cebreiro, Lu.(FrampasIII)