Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression fume among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 38
- Distribution by dictionaries: Reguera (1840-1858) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (15), Franco (1972) (3), Carré (1979) (3), CGarcía (1985) (3), Rivas (1988) (2)

Eugenio Reguera y Pardiñas (1840-1858): Traducción de algunas voces, frases y locucionesgallegas, especialmente de agricultura, al castellano, ed. de J. L. Pensado (Cadernos de Lingua, RAG, 1995)
fume

Humo.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
fume ne

Humo.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Fume

Humo. En ast. id., en catal. fum.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
fume

Humo.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
FUME

Humo, lumbre.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
FUME

Humo, vapor negro que arroja lo que arde.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
fume m.

Humo.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
FUME sm.

Humo.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
fumes. m.

Humo. Vapor espeso, negro, blanco o gris que se desprende de una combustión, algunas substancias en fermentación y líquidos calentados. Fig.Vanidad. Presunción.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
fume s. m.

Humo. Vapor espeso, negro, blanco o gris que se desprende de una combustión, algunas substancias en fermentación y líquidos calentados. Fig. Vanidad. Presunción.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
fumes. m.

Humo.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
fume s. m.

Humo. Vapor espeso, negro, blanco o gris que se desprende de una combustión, algunas substancias en fermentación y líquidos calentados. Fig. Vanidad. Presunción.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
FUME s. m.

Humo, según el VCT.

________

Producto gaseoso que se desprende de una combustión incompleta.

________

Vapor que arrojan los cuerpos que arden o los que están en fermentación.

________

FUMO.

________

A fume morto, con libertad absoluta.

________

Facer fume, guisar, arreglar la comida. Dícese también de las chimeneas y fogones que no despiden al exterior el humo, y éste se introduce en las habitaciones.

________

Fume alá, touciño acá, empléase contra los que adquieren algo para si, en daño de otro u otros.

________

Fume de pallas, lo que se evapora, desaparece y se acaba pronto.

________

Irse todo en fume, desvanecerse y parar en nada lo que daba grandes esperanzas.

________

Máis negro que o fume, sumamente negro.

________

Non facer fume nun sitio, no permanecer mucho tiempo en él.

________

O fume vaise ós fermosos, dícese por engañar o consolar a los que no abundan en perfecciones físicas cuando el humo les molesta.

________

Sobírselle a un o fume á cabeza, envanecerse o engreirse neciamente.

________

Sobírselle a un o fume ás narices, irritarse, enfadarse.

________

FRAS. Fume e malas caras, sacan a xente da casa. Leña verde e xente moza, todo é fume. Máis val fume da miña chaminea que lume da allea*. Non é nada, que do fume chora. O fume, a goteira e a muller brava, botan o home fòra da sua casa. O fume, a pingueira i a muller paroleira, botan o home da casa, queira ou non queira. O fume descobre onde está o lume. O fume vaise ó fumeiro, i alí faise o preguiceiro. Onde hai fume hai lume. Val más fume da miña casiña que lume da veciña.[*No orixinal fume, por erro]

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
fume s. m.

Humo.

________

fumo.

________

Irse todo en fume, desvanecerse y parar en nada lo que daba grandes esperanzas. Leña verde e xente moza, todo é fume. Máis val fume da miña chaminea que fume da allea.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Fume s. m.

Humo. Vapor espeso, negro, blanco o gris que se desprende de una combustión, algunas substancias en fermentación y líquidos calentados.

________

Fig. Vanidad. Presunción.

Fume s. m.

Fig. Casa. Antiguamente se contaba el número de viviendas de una población por fogos, fumes o fumádegas.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
fume m.

(Caa. Cab. Fea. Cur. Raz. Lax. Tob. Dum. San. Com. Nov. Mel. Oir. Cod. Gro. Mar. Val. Ced. Gui. Fri. Gun. Per. Bur. Sua. Mon. Pan. Ram. Xun.), fumo (Tob. Goi. Sua. Ped. Xun. Mra. Cal. Mez. Vil. Por.) humo;

____pl.

(Fea. Lax. San. Com. Mel. Sob. Cod. Gro. Val. Ced. Gui. Bur. Sua. Mon.), fumos (Goi. Ped. Mra.) humos, vanidad;

________

V. canto do fume.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
avión de fume s. m.

Avión a reacción (Incio). (FrampasII)

fume s. f.

Humedad, vapor que se evapora de la tierra cuando hay sequía (Razo, Co.). De ahí que fumear (Paradela de Sarria, Lu.) signifique "botar fume y evaporarse la humedad". En Arante, Lu. fumes "engreimiento". (FrampasII)