Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression mañá among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 34
- Distribution by dictionaries: Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (3), Valladares (1896-1902) (3), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (3), Pereda (1953) (1), Eladio (1958-1961) (5), Franco (1972) (1), Carré (1979) (3), CGarcía (1985) (4)

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
mañá ne

Mañana, el espacio de tiempo desde que nace el sol hasta las doce. Port. id.

mañá ne

Mañana, el dia venidero. Port. id. Mañá e outro dia.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Mañá

Mañana. En port. id.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
maña

Maña.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
MAÑÁ y MAÑÁN

Mañana.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
MAÑÁ : MAÑAN

Mañana, parte del dia desde el amanecer, ó desde media noche, hasta el mediodía

________

Dia siguiente al de hoy.

PASADO-MAÑÁ : PASADO-MAÑAN

Pasado mañana, el dia siguiente inmediato al de mañana.

Marcial Valladares Núñez (1896-1902): Nuevo suplemento al Diccionario gallego-castellano publicado en 1884 por D. M. Valladares Núñez, ed. de Mª Carme García Ares (Cadernos de Lingua, RAG, 2000)
Maña

com. Destreza.

________

Astucia.

________

Costumbre, resabio. FRAS. O que non tèn maña, non còme castaña.

Os dentes d'a miña dòna
mòrdenme, cando lle rifo.
Hèilles de pasa-l-a lima
por s'esa maña lle quito.
Cant. pop.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
MAÑÁ, MAÑAN sf.

Mañana. Pasante mañan, pasado, después de mañana. Mañán de paxaros, cosa efímera.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
mañás. f.

Mañana. Tiempo que media desde que amanece hasta el medio día.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
mañá

Mañana. Ús. de Valdés al Eo; en gall., mañá y mañán, y en port., mañán. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
mañá s. f.

Mañana. Tiempo que media desde que amanece hasta el medio día.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
mañá

Mañana, espacio, de tiempo.

mañás. f.

Mañana. (Espacio de tiempo).

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
maña s. f.

Maña. V. Xeito.

________

*Costumbre.

mañá s. f.

Mañana. Tiempo que media desde que amanece hasta el medio día.

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
tomar mañá*

Tomar la mañana, esto es desayunar, tomando una copa. Verín. [*No orix.: 'maná'].

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
MAÑA s. f.

Destreza, habilidad.

________

Artificio o astucia.

________

Hábito, costumbre.

________

FRAS. Máis vale maña que forza. Na maña está a culpa, que a edá non tèn ningunha. O que non sabe maña quédase ás veces sin probar castaña. O que ten maña sempre apaña. Pra todo hai maña, senón pra morte. Quen tèn maña, pra todos se apaña. Todo quer maña, pero o comer quer gana.

MAÑÁ s. f.

MAÑÁN.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
mañá s. f.

mañán.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Maña s. f.

Maña. V. Xeito.

________

Costumbre.

Mañá s. f.

Mañana. Tiempo que media desde que amanece hasta el medio día.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
maña f.

(Com. Oir. Gro.) maña.

mañá f. y adv.

1. (Caa. Cab. Cur. San. Com. Nov. Sob. Val. Ced. Cre. Gui. Fri. Gun. Per. Bur. Ped. Inc. Mon. Pan. Xun. Mra. Cal. Gud. Mez. Ver. Vil. Por.), mañán (Cur. Raz. Lax. Sco. San. Com. Oir. Cod. Gro. Goi. Ram. Ver.), mañanciña (Sad. Cur. San. Com. Ram.), miñán (Com. Goi.) mañana;

________

2. (Cab. Bur.) copa de aguardiente que se toma antes del desayuno;

________

V. face-la mañán, luceiro da mañá (mañán), pasado mañá y pasado mañán.