Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression mal among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 132
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (1), Sarmiento (1746-1770) (2), Sobreira (1792-1797) (4), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (14), Filgueira (1926) (3), Carré (1928-1931) (4), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (4), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (2), Pereda (1953) (1), Eladio (1958-1961) (41), AO (1959) (1), Franco (1972) (23), AO (1977) (1), Carré (1979) (5), CGarcía (1985) (16), Rivas (1988) (2), Rivas (2001) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
mal pecado

Expresión de compasión hacia sí o hacia otro. No dicen pecádo sino pocádo ; y así sospecho que vendrá de apocado, v. g.: mal apocado de min, esto es, mal de mí que me veo apocado, consumido, acoquinado. Dicen así, v. g.: Pedro mal pocado está pereciendo ; también dicen mal pocadiño de lo que se infiere no ser de pecado sino de apocado u de otro verbo equivalente. CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[mal pecado]

Que sôn, mal pecado. Son de sum. Mal pecado expresión muy usada en Galicia; también la usó Juan de la Encina en castellano en la versión de la égloga: " Dic michi Dametas " de Virgilio: "soncas, soncas, mal pecado". La expresión mal pecado es de humildad y acoquinamiento. Váyase el diablo para ruín es expresión castellana. El mismo diablo se llama también el pecado; así mal pecado equivale a mal para el diablo. Cuando uno está amenazado de alguna lástima, por no desesperarse, es común execrar al diablo para que no le tiente a eso. Es tan cornún el mal pecado en Galicia, que también le hicieron su diminutivo según una copla que oí siendo muchacho:

Algum dia, algo, algo,
agora, mal pecadiño,
jâ non me querem as nenas
porque vou acabadiño.
También es cierto que es frecuente pronunciar mal pocado (con O), si eso no fuese trastornación de la vocal diría que venía de apocado, esto es, mal apocado de mi. Pero el texto de Juan de la Encina me mueve a creer que lo recto debe ser mal pecado. Creo asimismo que se usa mal pecado de mim, que equivale a desdichado de mi. En ese caso significa pecado lo que suena. Colección 1746-1770

[mal pecado]

Escúsase Perucho. Eu mal pecadiño. Es la expresión mal pecado trivial gallega, y la usó también Juan de la Encina en la traducción de las Eglogas de Virgilio: "Soncas, soncas, mal pecado". Es una especie de interjección, como cuando un gallego dice " desdichadiño de mim ", " ay mal fadado de mim ". Colección 1746-1770

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
andar ou ir ou vir de mal

Fras. de Ribadavia. De mal corazón para otro. Papeletas

ay nuncá cheu pra mal nacera interj.

Ribadavia. Lo mismo [que ay nunca ch'eu]. Papeletas

[mal] [salú]

Polo meu mal non teñas ti salú. Ribadavia. Papeletas

[mal] [ben] [doyto]

Pra quen moyto mal ha doyto pouco ben ll'abasta. Papeletas

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
mal ne

Majo, instrumento con que se maja el trigo, el centeno, el maiz y todo fruto, etc.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Mal

Malloó mazo para majar el fruto ú otra cosa.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
mal

[Carece de definición no orixinal]. De mal*, por mal*. [*Tamén sen definición].

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
MAL

Mallo ó mazo para majar el fruto ú otras cosas.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ENDE MAL

Por desgracia

________

Lo siento mucho.

LANCHA (mal d'a)

Especie de enfermedad que suele acometer á los cerdos.

MAL

V. MANLE

________

com. Cosa que tiene imperfeccion positiva

________

Daño, ú ofensa

________

Enfermedad

________

Malo

________

Malamente, con imperfeccion.

MAL COMO PUDEN

Segun pude, ó me fué posible.

NÒME (mal)

Mote, apodo.

RÒSA (mal d'a)

Mal de la rosa; especie de enfermedad que ataca, á veces, al ganado vacuno, formándole manchas, ó rosetas, en la piel.

TÒPE (mal d'o)

Tumor canceroso que invade la cavidad del esófago, ó conducto de la boca al estómago, hasta el extremo de no dejar pasar siquiera la bebida.

MAL (d'o qu'è)

V. ENDE MAL

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
MAL sm.

Intrumento para majar la mies. Mal, daño.

____ adx.

Malo.

____ adv.

Malamente. Mal como puden, según pude, como me fue posible.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
lancha (mal da)s. f.

Enfermedad que ataca a los cerdos.

________

Embarcación de vela.

mals. m.

Daño. Enfermedad. Desgracia. O mal. Epilepsia. Mal ruín, avariosis.

________

Mal bravo, crup. Mal cansado, tisis.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
mal de fora

Hechizos, tener hechizos. A. (Pesoz).

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
mal

Mal bravo, crup. Mal cansado, tisis.

____s. m.

Daño. Enfermedad. Desgracia. O mal. Epilepsia. Mal ruín, avariosis.

mal da lancha

Embarcación de vela.

____s. f.

Enfermedad que ataca a los cerdos.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
mals. m.

Daño. Enfermedad.

lanchamal das. f.

Enfermedad que ataca a los cerdos. Embarcación de vela.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
mal s. m.

Daño. Enfermedad. Desgracia. Mal.

________

O mal, epilepsia. Mal do aire, raquitismo o anemia. Mal do becho, hidropesía. Mal bravo, crup. Mal do calleiro, caída del estómago. Mal cansado, tisis. Mal cativo, histerismo. Mal do cobral, infectación por mordedura de cobra. Mal do crobo, aire de culebra. Mal da envidia. V. Mal de ollo. Mal do lixo, suciedad en la lengua producida por indigestión. Mal de ollo, enfermedad que se supone producida por una mala ollada de meiga o persona que le tenga pencha. Mal ruín, avariosis. Mal do tope, tumor canceroso del esófago. Mal do torrón, enfermedad del bazo. Mal da toupa. V. Aire.

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
mal de mulleres

Venéreo. Verín.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
MAL adj.

Apócope de MALO, que se usa sólo antepuesto a substantivo masculino.

____s. m.

Negación del bien, lo contrario al bien.

________

Daño u ofensa recibidos.

________

Desgracia, calamidad.

________

Enfermedad, dolencia.

________

Mal bravo, llaman así nuestros aldeanos a diversas enfermedades como el garrotillo, las NEGRAS, la NACIDA y otras de carácter maligno, para curar las cuales apelan a veces a procedimientos supersticiosos.

________

Mal da lancha, enfermedad que suele acometer a los cerdos.

________

Mal da pedra, el que resulta de la formación de cálculos en las vías urinarias.

________

Mal da pezoña, el que proviene de la mordedura de algún animal que se considera ponzoñoso.

________

Mal da Terra, en los gallegos que están ausentes de su tierra, la MORRIÑA.

________

Mal da tinta, llámase así en Galicia a la enfermedad del castaño, que se atribuye a la acción de un hongo parásito, que aún no pudo ser combatido y que acaba en varias zonas gallegas con una de las mayores riquezas campesinas. Llámase así porque deja el interior del tronco podrido y de color negruzco, como tinta.

________

Mal da unlla, glosopeda, enfermedad contagiosa, de carácter virulento y eruptivo, que por regla general se desarrolla en la boca y las pezuñas de bueyes, vacas, ovejas, cabras y carneros, extendiéndose también al cerdo, y en determinadas condiciones al hombre; NACIDA.

________

Mal de ollo, creencia supersticiosa, muy generalizada en nuestro país, según la cual la mirada de algunas personas ejerce cierta influencia maléfica sobre los individuos, los animales y hasta las haciendas, produciendo daños materiales a los que son objeto de la enemistad o de la malquerencia de los envidiosos que tienen ese diabólico poder. Contra esta arraigada superstición del mal de ojo se emplean varios medios. Para preservar a los niños del aojo cuélganles del cuello o de las muñecas ciertas reliquias y amuletos: una FIGA, una bulsa dos atavíos, un cuerno de VACALOURA y otros objetos a cual más heterogéneos y prácticamente inútiles. Para librar del mal de ojo a los animales se hacen fumigaciones en la cuadra, quemando azufre y rodeando el cuello del animal enfermo con una soga de esparto. Si el calostro de una vaca recién parida sale sanguinolento, por algún mal de ollo, encienden el horno tres días seguidos y ordeñan la vaca tres veces al día, tirando la leche en el horno encendido; y si el animal enferma después del parto cuelgan de su pescuezo un pantalón de hombre con una moneda de plata en el bolsillo, encendiendo mientras tanto una hoguera, a cuyo alrededor hacen andar la vaca aguijoneándola con un forcado.

________

Mal de peito, la tisis o tuberculosis que ataca especialmente los pulmones y es excesivamente contagiosa e infecciosa.

________

Mal do herbo. Con este nombre vulgar y con los menos vulgares de ENFASTÍO, ENHERBARSE y ENFASTIARSE los ganaderos gallegos conocen la enfermedad parasitaria, conocida con el nombre de distomatosis. La medida radical contra el mal do herbo es quemar todos los pastos donde puedan existir los parásitos patógenos y trasladar las reses cuanto antes a zonas no infectadas.

________

Mal ruín, llámase vulgarmente así en algunas comarcas gallegas a las sífilis que creó la ficción de que ese mal se curaba desflorando a una mujer intacta; y este absurdo dió pábulo a las gentes ignaras para creer cierta la existencia del RABENO.

________

Botar a mal, desestimar o despreciar una cosa, tenerla en poco.

________

De mal en pior, cada vez peor o más desacertadamente.

________

Do mal o menos, dícese eligiendo de los males el menor; dícese también cuando la desgracia que ocurre no es tan grande como se temía que fuera o hubiera podido ser.

________

Estar mal de saúde, estar enfermo o no disfrutar de una salud completa.

________

Estar un a mal, estar reñido o en disentimiento con alguno.

________

Facer mal a alguén, perseguirle, injuriarle, procurarle molestias y daños.

________

Facer mal unha cousa a un, serle nociva y dañarle o lastimarle.

________

Falar mal de un, murmurar de él, criticarle.

________

Levar a mal unha cousa, resentirse, formar queja de ella.

________

Mal a mal, por fuerza.

________

Mal como puiden, según pude, como me fué posible.

________

Mal como puido, según pudo, como le fué posible.

________

Mal por mal, denota que por necesidad se admite un mal para evitar otro mayor.

________

Mal que ben, de buena o de mala gana, bien o mal hecho.

________

Mal que lle pese, mal de su grado, quiera o no quiera.

________

Mal que mal, sea como sea, aunque esté mal.

________

Non facer mal a ninguién, ser pacífico, benigno y bien intencionado.

________

Nunca outro mal nos veña, denota conformidad con un daño sufrido que no tiene el alcance ni la importancia que podía tener y que por tanto es fácilmente tolerable.

________

Parar en mal, tener un fin desgraciado y funesto.

________

Por mal, contra la voluntad.

________

Por mal dos meus pecados, dícese cuando se cayó en un mal o se recibió algún daño o perjuicio.

________

Tódolos males que veñan sean eses, denota que son daños tan insignificantes, que pueden muy bien considerarse como benignos.

________

Tomar un a mal unha cousa, llevarla a mal, tomarla en sentido mortificante, aunque no fuese esta la intención.

________

Vai de mal en pior, dícese de lo que va más infaustamente, o de la persona que se agrava por momentos más y más en una enfermedad.

________

FRAS. Alá vaias, mal, onde che poñan bo cabezal. Alá vai o mal onde comen ovos sin sal. A mal feito, rogo e peito. A mal mortal, nin médico nin meiciña lle val. Anque te atopes mal vive na cibdá. ¿A onde vas, mal?. A onde máis hai. A quen mal desexas, en preito o vexas. Benia ó mal que con dormir se cura. Ben veñas, mal, se vès soilo. Cando è de morte o mal, de Dios lle veña o remedio. Cando mal, maleitas. Cando non se sinte o mal, è mala siñal. Cando o mal è de morte, o remedio é morrer. Cando veñen os males, tódolos tempos son iguales. Co mal de outro, calquera dorme. Co mal de outro, calquera pode. Con ben veñas, mal, se non me vès a buscar, o levar. Cousa do mal è non querer sanar. Defenderalo mal, falando ben do mal. En mal de morte, ningún médico tén sorte. É refrán moi antigo que é gran mal o mal veciño, e máis se é do teu oficio. Este mal que non millora, non é de agora. Facelo mal polo ben, nono fagas a ninguién. Fai mal, e agarda outro tal. Hai mal que vèn por ben. Mal alleo, colga dun pelo. Mal alleo, tal mo din, tal o creo. Mal alleo, tal mo dis, tal cho creo, pero o meu síntoo eu de seu. Mal con mal, matase o mal. Mal de moitos, consolo de parvos. Mal de moitos, consolo de todos. Mal de morte, ó meu home lle caia en sorte. Mal é acabarse o ben. Mal enriba de mal, é pedra por cabezal. Males alleos non quitan o sono. Mal moi alongado, morte ó cabo. Mal por ben non se debe volver a ninguién. Mal por mal, antes na cárcere que no hespital. Mal por mal non se debe dar. Mal que non tèn cura, querelo curar é loucura. Mal que se cura comendo, ben o entendo. Mal trai ben. Mal vai quen mal sona colle. Moito mal espanta, e pouco, mata. Nin de moito mal se morre, nin de pouco escapa o que está na cama. Ninguién é adiviño do mal que está veciño. Ninguién fai mal que nono veña a pagar. Non che dea Dios máis mal que moitos fillos e pouco pan. Non digas mal de naide e non te enganarás. Non é de agora aquel mal que non millora. Non fagas mal, que é pecado mortal; nin fagas ben, que é pecado tamén. Non fai pouco o que o seu mal bota a outro. Non hai maior mal que o descontento de cada cal. Non hai mal bo. Non hai mal en que non haxa ben. Non hai mal máis verdadeiro que o de non ter diñeiro. Non hai mal onde Dios non acuda. Non hai mal onde non hai door. Non hai mal que cen anos dure. Non hai mal que cen anos dure, nin corpo que o ature. Non hai mal que cen anos se ature, nin ben que moito dure. Non hai mal que non se cure. Non hai mal que non teña pior. Non hai mal que non veña por ben, mais cata pra quen. Non hai mal que por ben non veña. Non hai mal sin baldón, nin baldón sin galardón. Non hai mal sin ben, cata pra quen. Non hai mal sin pena. Non hai mal sin pena, nin ben sin boa estrena. Non hai mal tan grave que non se acabe. Non hai pior mal que moitos fillos e pouco pan. Non hai pior mal que o descontento de cada cal. Non hai quen faga mal, que dimpois nono veña a pagar. Non tèn nada de tolo o que o seu mal bota a outro. Nos males conócense os amigos leales. Nunca vèn un mal soilo, que trai compaña e todo. O maior mal dos males é o tratar con animales. O mal alleo dá consello. O mal amorriña, i o ben aviva. O mal crece con calar. O mal do miñato: as aás crebadas e o bico sano. O mal do pai, co fillo vai. O mal do tordo: a cara fraca i o cu gordo. O mal é acabarse o ben. O mal entra a brazadas e sai a migalladas. O mal entra pola boca, e pola boca sai. O mal entra coma un louco, e sai pouco a pouco. O mal entra por quintales, e sai por adarmes. O mal e o ben, cedo se ven. O mal e o ben, na cara se ven. O mal e o ben non son amigos, pero son veciños. O mal largo, a morte ó cabo. O mal, mal criado fai. O mal menos esperado é máis chorado. O mal nunha casa acaba coas caravillas. O mal que da tua boca sai, no teu seo cai. O mal que non tèn cura é a loucura. O mal que non tèn remedio, esquecelo é o millor medio. O mal sea pra quen o queira. O mal vai a onde hai máis. O mal vai a donde o hai. O pequeno mal espanta, e o grande amansa. O pouco mal espanta, e o moito pesa e cansa. Ó que fai mal, nunca achaque lle ha faltar. Ó que mal che quer facer, cóllelle a dianteira, se pode ser. Ó que se alegra do mal do veciño, xa lle vèn o seu polo camiño. Os males fan amistades. Os males non precisan que os chamen. Padezo este mal que me ha consumir: que dispois de farto bótome a dormir. Paga o que debes e sanarás do teu mal. Pensa mal de todos, e sobre tí estarás. Polo seu mal nacéronlle aás á formiga. Pouco mal e ben queixado. Pouco mal espanta, e moito amansa. Pro mal mortal ningunha herba val. Pro mal que hoxe acaba, o remedio de mañán non basta. Pro mal que hoxe acaba, o remedio mañán sobra. Quen co seu mal se asaña, a sí mesmo se engaña. Quen dí mal da égoa, ese é quen a merca. Quen escoita, o seu mal oi. Quen fai mal, agarde outro tal. Quen máis non pode, co seu mal agarde. Quen máis non pode, co seu mal se morre. Quen non cala o mal seu, ¿cómo calará o teu? Quen o seu mal teña por moito, cóntello a outro. Se fas mal, agarda outro tal. Se fas mal, espera cousa igual. Seus males espanta, o que canta. Tras dun mal vèn outro mal. Un mal chama outro mal. Un mal nunca vèn soilo, que trai compaña e todo. Un mal trai outro mal. Vale máis o mal da miña terra, que o mal da allea. Vai o mal a onde lle poñen bo cabezal. Xusto é o mal que vèn, se o busca quen o tèn.

Aníbal Otero Álvarez (1959): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XLIV, pp. 331-348
abrigoado ,,-a mal

Mal formado del cuerpo. Torre de Dona Chama. DEL LAT. "APRICARE". (HE12)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
empapar (ben ou mal)

Dícese de los recién nacidos cuando toman sopas o papas por las buenas o por las malas.

mal adj. y s.

Mal.

________

Mal de peito, la tisis o tuberculosis.

________

Mal de herbo. Con este nombre y con los de enfastío, enherbarse y enfastiarse los ganaderos conocen la enfermedad parasitoria, conocida con el nombre de distomatosis.

________

Estar un a mal, estar reñido o en disentimiento con alguno.

________

Mal como puido, según pudo, como le fue posible.

________

Mal por mal, denota que por necesidad se admite un mal para evitar otro mayor.

________

Mal que ben, de buena o de mala gana, bien o mal hecho.

________

Mal que mal, sea como sea, aunque esté mal.

____s. m.

O mal, epilepsia.

________

Mal do aire, raquitismo o anemia.

________

Mal do becho, hidropesía.

________

Mal bravo* . [*No orix. falta a def; seguramente é "crup" como en Carré, a quen segue na lista de frases].

________

Mal do calleiro, caída del estómago.

________

Mal cansado, tisis.

________

Mal cativo, histerismo.

________

Mal do cobral, infección por mordedura de cobra.

________

Mal do crobo, aire de culebra.

________

Mal do dixo, suciedad en la lengua por indigestión.

________

Mal de ollo, enfermedad que se supone producida por una ollada de quien tenga pencha.

________

Mal ruín, ovariosis.

________

Mal do tope, tumor canceroso en el esófago.

traguerse ben o mal loc. adv.

Andar decente o indecentemente vestido, según un vocabulario.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
a mal dono

v. doño. (VSP)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Lancha (mal da) s. f.

Enfermedad que ataca a los cerdos.

________

Embarcación de vela.

________

Losa.

Mal s. m.

Daño. Enfermedad. Desgracia. Mal.

________

O mal, epilepsia. Mal do aire, raquitismo o anemia. Mal do becho, hidropesía. Mal bravo, crup. Mal do calleiro, caída del estómago. Mal cansado, tisis. Mal cativo, histerismo. Mal do cobral, infectación por mordedura de cobra. Mal do crobo, aire de culebra. Mal da envidia V. Mal de ollo. Mal do lixo, suciedad en la lengua producida por indigestión. Mal de ollo, enfermedad que se supone producida por una mala ollada de meiga o persona que le tenga pencha. Mal ruín, avariosis. Mal do tope, tumor canceroso del esófago. Mal do torrón, enfermedad del bazo. Mal da toupa. V. Aire.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
mal m.

1. (v.c.) enfermedad, mal;

________

2. var. de mallo;

________

tar a mal (Sob.) estar enemistados;

________

mal brabo (Ped.) carbunco sintomático;

________

mal catibo (Fea.) sífilis;

________

mal de ollo (Gro.) embrujo;

________

mal parto (Val. Ced. Per. Mon. Ram.) aborto;

________

mal da pedra (Com.), mal de pedra (Ram.) cólico nefrítico;

________

mal do peito (Fea. Gro. Goi.) tuberculosis;

________

mal peleirón, 1. (Bur.) gripe; 2. (Sua.) tuberculosis;

________

mal rojo (Sco.), mal roxo (Cab. Fea. Cur. San. Com. Mel. Sob. Oir. Ced. Gui. Ped. Pan. Xun. Mra. Gud. Ver. Vil.), mal rubio (Mon.) mal rojo, enfermedad del cerdo;

________

mal ruín (Com.) sífilis;

________

mal de S. Lázaro (Tob.) lepra;

________

V. andar mal, bota-lo mal de ollo, pegar un mal y tentar mal.

mal adj. y adv.

(v.c.) mal;

________

mal sono (Com. Inc.) pesadilla.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
mal s. m.

Maza o mazo de mazar el lino, mallo (Melide, Co.). (FrampasII)

mal s. m.

Mal, lo malo. Es corriente la frase: Todo o mal é porse (lo que cuesta es empezar, una vez que se empieza ya se hacen las cosas). (FrampasII)

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
mal s. m.

Enfermedad, mal contagioso, epidemia. Dicen en Cualedro, Our. FRAS. Cando o mal anda en Vilela, anda por toda a terra.(FrampasIII)