Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression manda among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 26
- Distribution by dictionaries: Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (2), AO (1954) (1), Eladio (1958-1961) (2), Franco (1972) (3), AO (1977) (1), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (3)

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
manda

Manada ó puñado ó lo que se puede coger de una vez con la mano. (vide manchea).

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
manda ne

Herencia por testamento.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Manda

V. manchea.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
MANDA

Manchea.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
MANDA

V. MANCHEA

________

com. Donacion, ó legado, en testamento.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
MANDA sf.

Manada, puñado. Legado.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
mandas. f.

Donación o legado en testamento.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
manda s. f.

Donación o legado en testamento.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
mandas. f.

Donación testamentaria.

mándas. f.

Ala de un ejército. (ant).

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
manda s. f.

Donación o legado en testamento.

________

Manojo. Véase Fascullo y monza.

Aníbal Otero Álvarez (1954): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XVII, pp. 273-292
manda

Canal secundario para riego. Quintáns. DEL LAT. "MANDRA". (HE04)

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
MANDA s. f.

Oferta que hace uno a otro de donarle una cosa.

________

Donación o legado hecho por testamento.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
manda s. f.

Donación o legado en testamento.

________

Manojo.

________

fascullo, monza*. [*No orixinal "manza"].

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
manda

v. vérqueda. (VSP)

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
manda f

Divisiones en un sembrado o tierra que se va a sembrar, para poder regar mejor (Mosteiro). En Gondariño es el surco de distribución de agua, acepción que no viene en el dicc. Cf. amada, mada. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Manda s. f.

Donación o legado en testamento.

________

Manojo. Véase Fascullo y monza.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
manda f.

1. (Cab. Com. Cod. Bur. Mra. Cal.) manda testamentaria;

________

2. (Lax.) banco de sardinas de día;

________

á manda (Com.) siembra a voleo.