· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression miñaxoia among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
---|---|---|
s. | Infeliz, buena persona, condescendiente, tolerante. Miñaxoia!, expresión de cariño y ternura. | |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
s. f. | Infeliz. Sujeto bondadoso y apocado. | |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. com. | Infeliz, condescendiente, tolerante, buena persona. | |
____ | ____ | Dícese también del apocado, pusilánime y falto de decisión. |
____ | ____ | Aplícase en sentido irónico a la persona astuta, hipócrita o taimada. En esta acep. tiene la locución adverbial Doute ó diano, miñaxoia, que equivale a la frase castellana: Eres una buena alhaja. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
s. com. | Infeliz. | |
____ | ____ | Dícese también del apocado, pusilánime y falto de decisión. |
____ | ____ | Aplícase en sentido irónico a la persona astuta, hipócrita o taimada. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
adj. |