· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression moito among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). | ||
---|---|---|
Non hay pouco que non abaste nin moyto que non se acabe. | ||
Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
Mucho, abundancia ó exceso en cualquiera cosa. En port. muito y en it. molto. En el d. a. moito. | ||
Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
adv. de cantidad | Mucho. | |
Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
Mucho, adverbio de cantidad. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Mucho, adv. | ||
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Frase equivalente á dijo bien, con chiste, con gracia etc. y tambien á dijo demasiado, ó mas de lo que debiera decir. | ||
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
adx. e adv. | Mucho. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
adj. | Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad. | |
____ | adv. m. | Excesivamente, con abundancia. |
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
adv. m. | Excesivamente, con abundancia. | |
____ | adj. | Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
adj. | Mucho. | |
____ | adv. m. | Excesivamente. |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
adj. | Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad. | |
____ | adv. m. | Excesivamente, con abundancia. |
____ | ____ | Muy bien. Moito ch'está ise vestido, muy bien te está ese vestido. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
adj. | Mucho, abundante, numeroso, que excede a lo ordinario y regular. | |
____ | adv. c. | Con abundancia, en alto grado, en gran número o cantidad. |
____ | ____ | |
____ | ____ | |
____ | ____ | Tratándose de manjares equivale a resultar estos muy agradables: moito me gustou o que comín. |
____ | ____ | En frases relativas a prendas de vestir, significa sentar éstas muy bien: moito che está o sombreiro. |
____ | ____ | Con moito, expresa la gran ventaja que lleva una cosa a otra, o lo mucho que le falta para llegar a su término o fin. |
____ | ____ | En moito, en mucho aprecio y estimación. |
____ | ____ | Moito arruído e poucas noces, dícese de aquello que en la realidad no responde a lo que prometía, y también de lo que no corresponde a su resonancia. |
____ | ____ | Moito, moito, significa muchísimo, y se toma también por asentimiento a lo que otro dice. |
____ | ____ | Moito que millor, tanto mejor. |
____ | ____ | Moito que pior, tanto peor. |
____ | ____ | Moito que sí, úsase para dar fuerza de verdad a una afirmación. |
____ | ____ | Nin con moito, expresa la distancia grande que hay de una cosa a otra. |
____ | ____ | Nin moito menos, encarece la inconveniencia de una cosa. |
____ | ____ | Por moito que, por más que: por moito que faga non llo dan. |
____ | ____ | Ter en moito a un, tenerlo en gran consideración y estima. |
____ | ____ | FRAS. A us moito, e a outros nada. Cando moito moito, e cando pouco pouco. Con un moito e dous pouquiños, fanse os homes ricos. Do moito, pouco, e do pouco, nada. Dos moitos poucos fanse os poucos moitos. Moitas paradas fan os días pequenos. Moito e ben, nono fai ninguién. Moitos poucos fan un moito, e non hai cousa pequena que o seu valor non teña. Moitos son poucos, se todos foxen. Non hai moito que abonde, nin pouco que non chegue. Non hai moito que non se acabe, nin pouco que non alcance. Non hai moito que non se gaste, nin pouco que non baste. O moito falar e o pouco saber, o moito gastar e o pouco ter, o moito presumir e o pouco valer, logo botan un home a perder. O moito ter, o moito valer e o moito poder, botan ás veces un home a perder. O pouco, moito durou; e o moito, logo se acabou. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
adj. | Mucho. | |
____ | ____ | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
adj. | Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad. | |
____ | adv. m. | Excesivamente, con abundancia. |
____ | ____ | Muy bien. Moito ch'está ise vestido, muy bien te está ese vestido. |
adj. | Usase como aumentativo: E moito home, es un hombrón, o también, es un gran hombre. | |
____ | ____ | E moita casa, es una casa muy grande, etc. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
adv. |