Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression moito among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 42
- Distribution by dictionaries: Sobreira (1792-1797) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (3), Eladio (1958-1961) (18), Franco (1972) (2), Carré (1979) (5), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
[pouco] [moito] [abastar] [acabar]

Non hay pouco que non abaste nin moyto que non se acabe. Papeletas

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
moito

Mucho, abundancia ó exceso en cualquiera cosa. En port. muito y en it. molto. En el d. a. moito. Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
móito adv. de cantidad

Mucho.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Moito

Mucho, adverbio de cantidad. Sarm. y doc. ant. id., ital. molto, lat. multo.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
MOITO

Mucho, adv.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
DIĴO MOITO

Frase equivalente á dijo bien, con chiste, con gracia etc. y tambien á dijo demasiado, ó mas de lo que debiera decir.

Dijo Blas, e dijo moito:
¿canto vai á que ll'acíto
co-esta pèdra á aquel pajáro
que canta de min en fito?
O autor

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
MOITO adx. e adv.

Mucho.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
moito,-taadj.

Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad.

____adv. m.

Excesivamente, con abundancia.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
moito ,-taadv. m.

Excesivamente, con abundancia.

____adj.

Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
moito,-taadj.

Mucho.

____adv. m.

Excesivamente.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
moito ,-taadj.

Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad.

____adv. m.

Excesivamente, con abundancia.

________

Muy bien. Moito ch'está ise vestido, muy bien te está ese vestido.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
MOITO,-TAadj.

Mucho, abundante, numeroso, que excede a lo ordinario y regular.

____adv. c.

Con abundancia, en alto grado, en gran número o cantidad.

________

Antepuesto a otros adverbios denota idea de comparación: moito antes; moito dispois.

________

Con los tiempos del verbo ser, y precedido de la partícula que, denota idea de extrañeza: moito será que hoxe non chova. Empleado en verbos expresivos de tiempo significa larga duración: inda tardará moito en chegar.

________

Tratándose de manjares equivale a resultar estos muy agradables: moito me gustou o que comín.

________

En frases relativas a prendas de vestir, significa sentar éstas muy bien: moito che está o sombreiro.

________

Con moito, expresa la gran ventaja que lleva una cosa a otra, o lo mucho que le falta para llegar a su término o fin.

________

En moito, en mucho aprecio y estimación.

________

Moito arruído e poucas noces, dícese de aquello que en la realidad no responde a lo que prometía, y también de lo que no corresponde a su resonancia.

________

Moito, moito, significa muchísimo, y se toma también por asentimiento a lo que otro dice.

________

Moito que millor, tanto mejor.

________

Moito que pior, tanto peor.

________

Moito que sí, úsase para dar fuerza de verdad a una afirmación.

________

Nin con moito, expresa la distancia grande que hay de una cosa a otra.

________

Nin moito menos, encarece la inconveniencia de una cosa.

________

Por moito que, por más que: por moito que faga non llo dan.

________

Ter en moito a un, tenerlo en gran consideración y estima.

________

FRAS. A us moito, e a outros nada. Cando moito moito, e cando pouco pouco. Con un moito e dous pouquiños, fanse os homes ricos. Do moito, pouco, e do pouco, nada. Dos moitos poucos fanse os poucos moitos. Moitas paradas fan os días pequenos. Moito e ben, nono fai ninguién. Moitos poucos fan un moito, e non hai cousa pequena que o seu valor non teña. Moitos son poucos, se todos foxen. Non hai moito que abonde, nin pouco que non chegue. Non hai moito que non se acabe, nin pouco que non alcance. Non hai moito que non se gaste, nin pouco que non baste. O moito falar e o pouco saber, o moito gastar e o pouco ter, o moito presumir e o pouco valer, logo botan un home a perder. O moito ter, o moito valer e o moito poder, botan ás veces un home a perder. O pouco, moito durou; e o moito, logo se acabou.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
moito ,-a adj.

Mucho.

________

muito.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Moito,-ta adj.

Mucho. Abundante. Excesivo en cantidad o calidad.

____ adv. m.

Excesivamente, con abundancia.

________

Muy bien. Moito ch'está ise vestido, muy bien te está ese vestido.

Moito,- ta adj.

Usase como aumentativo: E moito home, es un hombrón, o también, es un gran hombre.

________

E moita casa, es una casa muy grande, etc.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
moito adv.

(Car. Caa. Are. Cur. Raz. San. Com. Nov. Oir. Mon. Ram. Mra. Cal.), muito (Lax. Inc. Vil.), muto (Mez. Por.) mucho; V. saber moito.