· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression morte among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) | ||
---|---|---|
Y de ese género de barco cárabus, se originó la voz gallega carabela, por navío. Y la voz carabela, en cuanto significa aquella cesta en que los padres envían todos los sábados a sus hijos aldeanos, que estudian la gramática en los padres jesuitas de | ||
Es del caso poner aquí una noticia de la cual he sido testigo en mi niñez, para que no sea ridícula la expresión sanouhos A Morte. Andaba conmigo en la escuela | ||
Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). | ||
Estar muriéndose. Batallar ou Estar batallando còa morte. Fras. de Ribadavia. Estar en la agonía. | ||
Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
Muerte. El ital., port. y el d. a. id. | ||
[Da lista de voces sen definir]. | ||
Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
ne | Muerte. Port. id. | |
Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
Muerte. En port., ital. y lat. id., en franc., catal. y castellano del siglo XIII, mort. | ||
Es el cárabo, ave nocturna que espanta con sus gritos lúgubres: tiene dos plumas en la cabeza que figuran orejas. Tambien le dan el nombre de ralo y el da morte es por su graznido triste y espantable, ó acaso, por que tendrá una sensibilidad tal que conocerá la muerte próxima de un sugeto, ó la causará á uno que sea cobarde si le oye sin saber lo que es. | ||
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Muerte. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Muerte. | ||
Dan este nombre á la lechuza y á toda ave nocturna, especialmente al cárabo ó autillo, que se diferencia de aquella en ser algo mayor, de color oscuro, con manchas blancas, y en tener las plumas remeras casi blancas é iguales. Strix alula. Tambien se llama ralo por su graznido triste. V. CURUXA.[*No orix. 'do']. | ||
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sf. | Muerte. Morte en fora, salvo accidente de muerte. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
s. f. | Muerte. Término o cesación de la vida. | |
____ | ____ | Homicidio. |
Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente | ||
Buho. | ||
Muerte. Ús. de | ||
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Homicidio. | ||
____ | s. f. | Muerte. Término o cesación de la vida. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
s. f. | Muerte. Homicidio. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
s. f. | Muerte. Término o cesación de la vida. | |
____ | ____ | Homicidio. |
____ | ____ | Morte fóra, salvo muerte. |
José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52) | ||
Muerte de uno, abono de otro. Se refiere a los herederos que deja. Verín. | ||
Estar pensando na morte da becerra. Estar pensando en la muerte de la becerra. No estar atento. Estar distraído. Verín. | ||
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. f. | Muerte, cesación de la vida. | |
____ | ____ | Separación del cuerpo y del alma. |
____ | ____ | Muerte. |
____ | ____ | |
____ | ____ | Figura del esqueleto humano, como símbolo de la muerte. |
____ | ____ | Afecto o pasión violenta que parece que pone en peligro de morir. |
____ | ____ | Destrucción, aniquilamiento, ruina. |
____ | ____ | Juego de muchachos, xogo da morte. |
____ | ____ | Según |
____ | ____ | Achaque quer a morte, indica que para las cosas desagradables suelen buscarse siempre pretextos justificativos. |
____ | ____ | Antes a morte, dícese resistiendo a consentir o hacer algo que repugna o se considera intolerable. |
____ | ____ | Boa morte, la contrita y cristiana. |
____ | ____ | Buscala morte, dedicarse uno voluntariamente a cosas que puedan costarle la vida o la salud. |
____ | ____ | Dar morte, matar, quitar la vida. |
____ | ____ | De mala morte, de poco valor e importancia; baladí, casi despreciable. |
____ | ____ | De morte, implacablemente, con ferocidad. |
____ | ____ | De morte ou de vida, dícese de una medicina que se aplica en caso desesperado. |
____ | ____ | Eras bo pra buscala morte, se dice al que tarda mucho en volver de una misión o encargo que se le ha confiado con urgencia. |
____ | ____ | Estar á morte, hallarse enfermo de muchísima gravedad. |
____ | ____ | Estar entre a vida i a morte, estar en inminente riesgo de perder la vida. |
____ | ____ | Estar un á morte, estar en peligro de muerte a causa de enfermedad. |
____ | ____ | É unha morte, dícese de lo que es muy incómodo o muy insufrible; dícese también de la persona que tarda muchísimo en hacer las cosas, aun las más sencillas y fáciles. |
____ | ____ | Feito de mala morte, lo hecho mal, de cualquier manera y sin el menor esmero ni cuidado. |
____ | ____ | Feo coma a morte, exagera la fealdad de una persona o cosa. |
____ | ____ | Guerra a morte, sin dar cuartel. |
____ | ____ | Hastra a morte, con firme resolución, con propósito invariable, permaneciendo constante. |
____ | ____ | Loitar coa morte, estar uno mucho tiempo en la agonía; estar varios días gravísimamente enfermo. |
____ | ____ | Máis feo que a morte, pondera la suma fealdad de alguna persona o de algún objeto. |
____ | ____ | Mala morte, para los cristianos, la del que muere fuera del seno de la Iglesia católica. |
____ | ____ | Morte en fòra, salvo accidente de muerte, a no ser que la muerte me sorprenda. |
____ | ____ | Non é de morte, dícese irónicamente de aquello que no es de cuidado, de lo que no es grave, de lo que no ofrece el menor peligro. |
____ | ____ | Non é morte de home, consuelo de ser el daño menor de lo que se esperaba. |
____ | ____ | Ó pè da morte, próximo a morir. |
____ | ____ | Parece que vai buscala morte, dícese de aquel que tarda mucho en volver de cumplimentar un encargo. |
____ | ____ | Pena de morte, la pena capital. |
____ | ____ | Pola morte que debo a Dios, juramento que uno hace para afirmar y garantizar la verdad de lo que dice. |
____ | ____ | Pra ir pola morte é bo, dícese de aquel que tarda mucho en cumplir una orden o mandato. |
____ | ____ | Primeiro a morte, prefiriendo morir a someterse a lo que se opone la rectitud de la conciencia y a la propia dignida personal. |
____ | ____ | Recibila morte, ser muerto por otro. |
____ | ____ | Ser cousa de morte, no tener remedio. |
____ | ____ | Ser de morte, dícese de la enfermedad grave y rápida que se juzga incurable. |
____ | ____ | Sofrir morte e pasión, estar contrariado, atormentado, violento. |
____ | ____ | Sorprendela morte a un, morir de muerte natural cuando no se esperaba. |
____ | ____ | Ver a morte ós ollos, encontrarse en grave riesgo o peligro próximo. |
____ | ____ | Ver a morte prèto, acabar de salir de un peligro inminente. |
____ | ____ | Volver un da morte á vida, restablecerse de una enfermedad gravísima. |
____ | ____ | FRAS. Achaque quer a morte, non sabe de que sorte. A morte a ninguién perdoa. A morte a todos iguala. A morte a us dá boa i a outros mala sorte. A morte bárreo todo. A morte é boa cando certamente é mala. A morte é fonte da vida: morren us pra que outros vivan. Á morte, estirala pata. A morte é tan certa como a vida é incerta. A morte, nin buscala nin temela. A morte non veña, que achaque non faltará. A morte por todo morde. A morte sempre tèn disculpa. A morte, todalas cousas iguala. A morte todo o atalla. A morte todo o descompón. Antes morte que vergonza. A quen morte allea desexa, a sua lle chega. Ben veñas, morte, se vès soila. Cando menos se pensa, a morte chega. Cando se chama á morte e non vèn, é que a sua razón tèn. Coa morte todo se acaba. Coa morte todo se esquece. Coa morte todo se vai. Contra a morte non hai casa forte. Contra a morte non hai home forte. Contra a morte non hai medio, pero a morte é un remedio. Dalle tres figas á morte, se mexas craro, cagas duro, e peideas forte. Da morte non se escapa nin o rico, nin o probe, nin o rei, nin o papa. Déanos Dios pacencia, e morte sin penitencia. De morte é siñal o non querer sanar. Hastra a morte, pè forte. Hastra a morte, tente forte. Hastra a morte, todo é vida. Mala morte mate á morte. Morte de pai, casa non desfai, pero sí morte de nai. Morte de sogra e door de nòra, máis por dentro que por fòra. Morte de us, é vida de outros. Morte e venda desfai renda. Morte non veña que achaque non teña. Nin morte sin pranto, nin boda sin canto. Non é mala morte cando fai o que debe o que morre. Non hai morte que veña, que achaque non teña. Non veña a morte, que achaque non ha faltar. Onde hai morte, hai mala sorte. Onde hai morte, non hai boa sorte. Onde hai morte, non hai mala sorte. Pra a morte non hai casa forte. Pra a morte non hai home forte. Pra a morte non hai remedio cando veña, senon estarricar a perna. Quen a morte de outro agarda, longa corda desata. Quen non teme á morte non é home forte. Quen teme á morte non disfroita da vida. Sabemos da morte, máis non sabemos de qué sorte. Todo tèn remedio, menos a morte. Todo vai ben, se a morte non vèn. Unha boa morte é a millor sorte. Val máis deixar na morte ó enemigo, que pedir na vida ó amigo. Val máis morte calada, que púbrica desventura. Vèn a morte e non se sabe de qué sorte. |
Aníbal Otero Álvarez (1966): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XXI/64, pp. 170-188 | ||
| ||
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
s. f. | Muerte. | |
Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca | ||
f | Muerte (dicc). En | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
s. f. | Muerte. Término o cesación de la vida. | |
____ | ____ | Homicidio. |
____ | ____ | Morte fóra, salvo muerte. |
s. f. | Nombre con que se designa frecuentemente a la muerte, segadora de vidas. | |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
f. | ||
Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo | ||
s. f. | Muerte. En | |
s. m. | Clase de seta venenosa (Amanita phalloides). También se llama pan da zorra ( | |
s. m. | Mochuelo ( | |
Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
s. f. | Muerte. En |