· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression mozo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973) | ||
---|---|---|
Además de | ||
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) | ||
AS MOZAS. La voz mozo y moza significan lo mismo en gallego, y castellano y portugués. El origen que leí en los libros de la voz mozo y de muchacho, quédese en ellos con la autoridad que se quisiere. Digo de mi observación que la raíz de las dos voces, es la voz antiquísima mustus y musta de la cual hay noticia en un fragmento de | ||
Bailaran ôs mozos, ya queda puesto el origen de bailare y de mozo. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Jóven. | ||
Manuel Leiras Pulpeiro (1906): Vocabulario (lido directamente do ms da RAG para este diccionario) | ||
moza Maripérez, pieza de las trébedes en forma de horquilla para asegurar el rabo de la sartén | ||
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sm. | Mozo, novio. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
adj. y s. | Mozo, joven. | |
____ | ____ | Novio. |
Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente | ||
Joven, novio. Aparato que consiste en una tabla, a modo de pedestal, en la cual se fija un palo en sentido vertical y lleno de agujeros, donde se engancha el candil. | ||
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
Novio. | ||
____ | adj. y s. | Mozo, joven. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
adj. y s. | Mozo. Joven. Novio. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
adj. y s. | Mozo, joven. | |
____ | ____ | Novio. |
____ | ____ | Mozo da trépia, pieza de la trébedes en forma de horquilla, para asiento del mango de la sartén. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
adj. y s. | Mozo o moza joven. | |
____ | ____ | Soltero; SOLTEIRO. |
____ | s. m. | Hombre que sirve en oficios humildes o modestos. |
____ | ____ | Marinero joven que sirve en los barcos pesqueros como aprendiz y en labores de limpieza. |
____ | ____ | Joven que ha sido alistado para entrar en quintas. |
____ | ____ | En las aldeas gallegas llámase MOZO al joven que ha cumplido los 15 ó 16 años; de ahí que en muchas comarcas haya mozos novos y mozos vellos, ya que los HOMES son propiamente los casados. El que llega a la categoría de mozo adquiere de hecho la facultad de PARRAFEAR con las mozas, ir de tuna, asistir a las REGUEIFAS, ESFOLLADAS y FIADEIROS, y acudir a los demás actos en que la juventud labriega se reune para sus regocijos. Nuestros mozos aldeanos tienen sus juegos y sus entretenimientos típicos como los bolos, la CHAVE, las LOITAS, las FALCATRUADAS de la noche de San Juan y otros de carácter general o comarcal. Por una antiquísima costumbre, ya desaparecida hace aún pocos años, los MOZOS de una parroquia no veían bien que los de otra feligresía viniesen a enamorar "sus" mozas, creyendo que lo que es del lugar y en el lugar nació debe quedar en él. |
____ | ____ | Mozo de bote, muchacho que tiene a su cargo el cuidado y limpieza del bote de servicio de un barco pesquero o mercante, y está además para bajar a tierra en él para desempeñar los menesteres que la tripulación le encomiende. |
____ | ____ | Mozo de digo e fago, el que es diligente, esforzado, decidido y resuelto. |
____ | ____ | Mozo do galeón, el tripulante joven del galeón de la XÁBEGA que duerme a bordo para cuidar del barco con dos o más muchachos de menor edad que él. |
____ | ____ | Mozo do mar, el muchacho que está encargado de todos los trabajos materiales que precisa a bordo un barco de pesca o mercante. |
____ | ____ | Mozo novo, llaman así en algunas de nuestras aldeas al joven que cumplió los 15 ó 16 años, mientras permanece soltero, y generalmente hasta llegar a los veintitantos o treinta años. |
____ | ____ | Mozo vello, considérase por tal en muchas comarcas al solterón que pasa de los treinta años. Su condición suele conservarla en el concepto vulgar hasta llegar a los sesenta o más años si continúa soltero. |
____ | ____ | Bo mozo, el hombre de aventajada estatura y gallarda presencia. |
____ | ____ | Estás un bo mozo tí, dícesele al pícaro sinvergüenza y al redomado bergante. |
____ | ____ | É un mozo coma un carballo, el robusto, vigoroso y fuerte. |
____ | ____ | É un mozo moi lanzal, el muy esbelto y bien formado. |
____ | ____ | Ser bo mozo de recados, aplícase irónicamente al que cumple mal los encargos o no sabe dar razón de ellos. |
____ | ____ | FRAS. A mozo que roga, rógalle que faga. A mozo galán, ter a filla da man. A mozo repostón, pan e moito legón. A mozo sentado non lle encargues recado. A recho mozo, asento cordo. Co mozo galán ten a tua filla da man. De mozo logo se sale, pero a selo non volve naide. De mozo rosmador, nunca bo labor. Dios te libre do mozo cando lle apunta o bozo. Gárdate do mozo que comeza a ter bozo. Morre o mozo e queda o vello. Mozo ben criado, nin de seu fala, e preguntado cala. Mozo bo, mozo malo, quince días dispois do ano. Mozo de quince anos, tèn papo e non tèn azos. Mozo é o vello que está sano, e vello é o mozo que está escrequenado. Mozo parente ou mozo rogado, nono queiras de criado. Mozo rosmador, pouco traballador. Nin mozo dormidor, nin gato maiador. Nin mozo farrento, nin gato cincento. Non hai mozo enfermo nin vello sano. Ó cabo do ano, tèn o mozo as mañas do seu amo. Ó mozo alcuceiro, amo roncheiro. Ó mozo amañado, a muller ó lado. Ó mozo avergonzado, o demo levouno ó pazo. O mozo ben criado non fala máis que cando é preguntado. O mozo bo, bo é. O mozo enfermo, se non empiora, millora. O mozo estrevido é da moza máis querido. O mozo i o galo, telo un soilo ano. O mozo logo pode morrer, pero o vello pouco pode vivir. Ó mozo mal mandado, poñerlle a mesa e mandalo ó recado. Ó mozo malo, o amo ó lado. O mozo non tèn a culpa cando a moza o busca. Ó mozo novo dalle ovos; ó mozo vello dalle demos. O mozo pode morrer, pero o vello xa non está pra moito vivir. O mozo por non saber, e o vello por non poder, as ocasiós deixan perder. O mozo por non saber, e o vello por non poder, quédase a vella sin ter que facer. O mozo preguiceiro, por non dar un paso dá un milleiro. O mozo que lle sabe ben o pan, é pecado o compango que lle dan. O mozo sentado non fai bo mandado. O que de mozo non traballa, de vello dorme na palla. O que de mozo novo non tolea, de mozo vello perde a cabeza. Os mozos pra loitar, e os vellos pra aconsellar. Se o mozo pode morrer, o vello non pode vivir. Se o mozo soupese e o vello poidese, non habería cousa que non se fixese. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
adj. y s. | Mozo o moza joven. | |
____ | ____ | Novio. |
____ | ____ | Mozo da trepia, pieza de la trébedes en forma de horquilla, para asiento del mango de la sartén. |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
adj. y s. | Mozo, joven. | |
____ | ____ | Novio. |
____ | ____ | Mozo da trépia, pieza de la trébedes en forma de horquilla, para asiento del mango de la sartén. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
m. | 1. | |
____ | ____ | 2. |
____ | ____ | 3. |
adj. | ||
____ | ____ | estar mozo |
____ | ____ | ir ás mozas |
____ | ____ | V. arco das mozas y fillo de moza. |