· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression outro among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) | ||
---|---|---|
Outros do mercado. Del latín alter se formó la voz otro y outro en gallego. Outros es plural. Do mercado es fácil. | ||
Ôs outros ôs deixo. Los otros los dejo. Outros de alteros que en latín es lo mismo. Deixo y dexo del verbo latino laxo, as, laxare, dexar y deixar. Es común mudarse la L en D como de livieso, divieso; y al contrario mielga de medica. | ||
Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
Otro, diferente. El port. y d. a. id. | ||
Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
pron. relatibo | Otro. Port. id. | |
Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
Otro, pronombre relativo. | ||
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Otro. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Otro, pron. relativo. | ||
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Especie de muletilla, por la que se da á entender que se quiere hacer aplicacion de un dicho ajeno que viene á cuento, cítese, ó no se cite. | ||
pron. relativo. | Otro | |
____ | ____ | Distinto. FRAS. Quèn o seu mal teña por mòito, cóntell'o á outro. O qu'un non quère outro apetece. |
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
adx. e s. | Otro. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
adj. | Otro. Persona o cosa distinta de aquella de quien se habla. | |
Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente | ||
Otro. Fem., outra. Ús. de | ||
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
adj. | Otro. Persona o cosa distinta de aquella de quien se habla. | |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
adj. | Otro. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
adj. | Otro. Persona o cosa distinta de aquella de quien se habla. | |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
adj. y s. | Otro, distinto de la persona o cosa de que se habla. | |
____ | ____ | Úsase a veces para explicar la semejanza entre dos cosas o personas distintas. |
____ | ____ | Como dixo o outro, úsase cuando se hace una afirmación que no se quiere dar como propia; y también cuando se pronuncia alguna frase que quiere ser sentenciosa. |
____ | ____ | Esa é outra, denota que lo que se dice o se oye es nuevo despropósito, impertinencia o dificultad. |
____ | ____ | Ese é outro cantar, indica que está muy en su punto una aclaración o rectificación que se hace. |
____ | ____ | O outro, empléase cuando se trata de una persona conocida o desconocida, pero de quien no se dice el nombre. |
____ | ____ | O outro día, uno de los días pasados con respecto a la fecha en que se está hablando. |
____ | ____ | Ó outro día, al día siguiente. |
____ | ____ | Outra cousa lle queda, dícese de la persona que oculta, al hablar, algo interesante. |
____ | ____ | Outra cousa lle queda por decir, indica que otra persona no dice todo lo que siente ni todo lo que sabe. |
____ | ____ | Outra volta, otra vez. |
____ | ____ | Outro que ben baila, otro muy semejante al de que hablamos. Se usa despectivamente. |
____ | ____ | Outro que tal, da también a entender la semejanza de cualidades de algunas personas. Tómase en mala parte. |
____ | ____ | Ser un moi outro, ser alguien muy diferente de lo que era, haber variado o cambiado mucho. |
____ | ____ | Váiase o un polo outro, hacer lo mismo que se nos hace, pagarse mutuamente en la misma moneda. |
____ | ____ | FRAS. Quen o seu mal teña por moito, cóntello a otro. O que un non quer outro o apetece. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
adj. y s. | Otro. | |
____ | ____ | O outro día, uno de los días pasados con respecto a la fecha en que se está hablando. |
____ | ____ | Ó outro día, al día siguiente. |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
adj. | Otro. Persona o cosa distinta de aquella de quien se habla. | |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
pron. | ||
Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
indef. | Otro-a. Así se dice en |