Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression pícaro among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 32
- Distribution by dictionaries: Pintos (1865c) (1), Valladares (1884) (4), Filgueira (1926) (2), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (8), AO (1967) (1), Franco (1972) (1), Rivas (1978) (2), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (1), Rivas (1988) (1), Rivas (2001) (1)

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
picaro, pícaro

Muchachito. <Niño travieso que no llega a la pubertad, a diferencia del cañón, que ya es tagarote que pierde oficio>.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
PÍCARO

Rapaz, rapazuelo

________

com. Ruin

________

Malicioso

________

Taimado.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
PÍCARO s.

Rapaz, mozuelo, rapazuelo.

____ adx. e s.

Ruín, malicioso.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
pícaro,-ras. m. y f.

Niño. Pequeño. Chico. V. neno.

____adj.

Pícaro, vil.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
pícaro ,-raadj.

Pícaro, vil.

____s. m. y f.

Niño. Pequeño. Chico. V. Neno.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
pícaro,-ras. m. y f.

Niño. Pequeño. Chico.

____adj.

Pícaro, vil.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
pícaro ,-ras. m. y f.

Niño. Pequeño. Chico. V. Neno.

____adj.

Pícaro, vil.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PÍCARO,-RAadj. y s.

Bajo, ruin, falto de vergüenza.

________

Dañoso y malicioso en su línea.

________

Taimado, astuto.

________

Chistoso, alegre, decidor.

________

Malo, insufrible, incorregible.

________

Díscolo, rebelde, descarado.

____s. m. y f.

Mozuelo, rapaz o rapaza joven.

________

FRAS. A pícaro descalzo, home calado, e muller barbada, non lle deas pousada.

Aníbal Otero Álvarez (1967): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XXII/67, pp. 165-182
pícaro

Se llama así la parte del pedúnculo que queda en el sarmiento después de cortar el racimo. Ferreira do Zézere. DER. DE "PICO". (HE21)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
pícaro s. m.

neno.

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
pícaro m

Cada uno de los taquitos fijos debajo del chedeiro del carro, para coger cada una de las vueltas de la cuerda que ata la carga (Aldosende). También los llaman afueiros aquí. El dicc. lo llama pigarro. En I. peg (zoquetillo de madera), hol. peg. (FrampasI)

pícaro m

Heredero único (Mondoñedo). Es lo que en otros lugares se llama vinculeiro. El dicc. refleja pícaro, niño. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Pícaro,-ra s. m. y f.

Niño. Pequeño. Chico. V. Neno.

____ adj.

Pícaro, vil.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
pícaro m.

(Cab. Com. Val. Ced.) niño.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
pícaro s. m.

Especie de huso voluminoso para hacer hilo grueso o cordoncillo de varios hilos, torcedor de hilo (Melide, Co.). (FrampasII)

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
pícaro s. m.

Taruguito que no deja salir la rueda del eje en el carro. As Candaira de Sabiñao, Lu.(FrampasIII)