Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression pardiñeiro among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 20
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (1), Anónimo, (1845c) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (2), AO (1963) (1), Franco (1972) (2), AO (1977) (1), Carré (1979) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
pardiñeiro

Llaman así a cualquiera casa yerma o caída, o corralón, etc. En instrumento antiguo leí con sus paradiñeiros e fruiteiros. En ese caso, paradiñeiro, vendrá de prado, pradiñeiro, paradiñeiro, como sitio a prado o yermo. CatálogoVF 1745-1755

Anónimo, (1845c): Vozes gallegas, ed. de J. Leitede Vasconcellos, RL vol VII fasc 3, p. 198-229 (ms 7208 BN)
pardiñeirosm.

Casar o casa vieja en el campo, arruinada casi del todo, y abandonada, donde ya nadie habita. Voz prov. gallega. En unas partes de Galicia dicen pardeiro.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
pardiñeiro

Casa vieja o arruinada. En portugues " pardieiro.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
pardiñeiro

Edificio destartalado, arruinado, maltratado.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Pardiñeiro

Casa ó edificio arruinado ó maltratado. En port. id. pardieiro.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
pardiñeiro

Formal de una casa arruinada.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
PARDIÑEIRO

Formal de casa, ó edificio arruinado.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
PARDIÑEIRO

Casa, ó edificio, arruinado, maltratado etc.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
PARDIÑEIRO sm.

Casa o edificio arruinado.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
pardiñeiros. m.

Casa o edificio en ruínas.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
pardiñeiro s. m.

Casa o edificio en ruínas.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
pardiñeiros. m.

Casa o edificio en ruinas.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
pardiñeiro s. m.

Casa o edificio en ruínas.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PARDIÑEIRO s. m.

Edificio arruinado.

________

Casa grande destartalada, desmantelada y sin habitantes.

Aníbal Otero Álvarez (1963): Contribución al léxico gallego y asturiano, Archivum (Oviedo) XIII, pp. 49-66
pardiñeiro

Edificio destartalado o en ruinas, Martín. DEL LAT. PETRA. (CLGA09)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
pardiñeiro s. m.

Edificio arruinado.

________

Casa grande destartalada, desmantelada y sin habitantes.

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
pardiñeiro

v. palandroeiro. (VSP)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Pardiñeiro s. m.

Casa o edificio en ruínas.