Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression parir among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 16
- Distribution by dictionaries: Sobreira (1792-1797) (1), Pereda (1953) (3), Eladio (1958-1961) (10), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
andar ou estar en diasou vispras de parir

V. Parir. Papeletas

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
parir

Parir. Has de parir mal do asunto Has de parir mal del asunto. Saldrás mal de este negocio. Vivero.

asunto parir

Has de parir mal do asunto. Has de parir mal del asunto. Saldrás mal de este negocio. Vivero.

fillos parir

Os fillos non se pairen cando se fan. Los hijos no se paren cuando se hacen. Quiere decir que las consecuencias no suceden inmediatamente después de las causas. Verín.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PARIR v. n. y a.

Expeler en tiempo oportuno la hembra de cualquier especie el feto que tenía concebido.

________

Producir, causar o lanzar de sí, de cualquier modo que sea.

________

¡Acabáramos de parir!, dícese cuando se determina al fin a manifestar, contar, hacer o resolver lo que tenía largo tiempo oculto o callado, sin empezar y sin decidir.

________

Conézote como se te parira, aplícase a la persona atravesada o malévola cuyos procederes se conocen de antiguo.

________

Non acabar de parir, estar pesado, torpe o remiso en hacer o decir una cosa.

________

Parir como unha coenlla, ser una mujer muy fecunda.

________

Poñer a parir, poner en un apuro.

________

Poñer a un a parir, estrecharle fuertemente para obligarle a algo a que se resistía.

________

Quen te pariu que te arrole, que te empane, que te lamba, que te merque o que te pape, dícese despectivamente a la persona que no hay obligación alguna de complacer, ni de atender, ni de servir.

________

FRAS. A galiña pare cantado, e a muller chorando. Inda non pariu a cabra e xa o cabrito, mama. O door ensiña a parir. O parir é door, e o criar é amor. Ou parir, ou reventar; non hai otro camiño por onde botar. Parir e non criar, é como restrillar e dar a fiar. Quen pariu que arrole, e senón, pasar sin home.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Parir v. n.

Parir.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
parir v.

(vc.) parir.