Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression parvo among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 30
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (1), Sarmiento (1762 e ss) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (6), Franco (1972) (4), Panisse (1977) (1), Carré (1979) (1), Panisse (1983) (1), CGarcía (1985) (2), Rivas (1988) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
parvo

Se entiende generalmente por fátuo, dementado, inocente, etc. V. g.: tiene un hijo parvo, esto es, que en la realidad es lelo y tonto. CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1762 e ss): Obra de 660 pliegos
parvo

(1964) Es más grande otro pececillo que en Pontevedra llaman piarda, y creo que su origen es gótico, pues los ingleses llaman pilcard a una especie de sardinita, sin grasa, muy blanco y de especial gusto, con la mitad menos de corpulencia; y Skinner la llama halecula. Nunca he visto la anchova, pero dijo en Pontevedra un francés que la piarda y la anchova eran un mismo pescadillo. Inclínome a que la voz anchova, anchiove, ancioa, anchoix, anchioa, etc., en varias lenguas, viene de su largo nombre griego en-crasi-cholos (in capite fel). Y que por ser tan largo se recortó en An[crasi]cholia o anchoia y anchioa. No puedo asentir a que la jouba es la sardinilla, aludiendo a su pequeñez, de juvenis; como por lo mismo se dice jovenco, y a los inocentes grandes, que son como niños, llama el gallego parvos y jouvios.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
parvo

[Da lista de voces sen definir].

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
parbo

Fatuo, abobado, alelado, bobo. Port. id.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Parbo

Fátuo, alelado, bobo, etc. Sarmiento y port. id.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
parvo

Lelo, tonto, fatuo.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
PARBO

Tonto.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
PARVO

Fátuo, alelado, bobo

________

Ignorante, tonto, falto de razon etc.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
PARVO adx. e s.

Tonto, bobo, alelado. Ignorante.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
parvo,-vaadj.

Necio. Ignorante. Idiota.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
parvo ,-vaadj.

Necio. Ignorante. Idiota.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
parvo,-vaadj.

Necio. Idiota. Ignorante.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
parvo ,-vaadj.

Necio, Ignorante. Idiota. Bobo.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PARVO,-VAadj.

Necio, imbécil, tonto.

________

Ignorante, estólido, falto de inteligencia.

________

Asombrado, suspenso, entontecido.

________

Fatuo, alelado, falto de razón y entendimiento.

________

Pra eso non é parvo, dícese de aquel que aparenta ser tonto o pasa por serlo, y sin embargo sabe utilizar bien las ocasiones que se le presentan para aprovecharse de aquello que le favorece o beneficia.

________

FRAS. Anque son parvo, non tanto que non seipa cantas son catro. Ben parvo é o que coida que a xente é boba. Ben se me entende o que falo, anque me fago o parvo. Cada día que amañece, a récoa dos parvos crece. Cando esteas entre parvos, faite o parvo. Do que é parvo e nono sabe, Dios teña dél piedade. Gaba ó parvo e faino beilar; se non é parvo, parvo o volverás. Non seas parvo, Xan, e non cho chamarán. Ó parvo i ó tolo múdalle o xogo. O parvo, si é calado, pasa ben por asisado. Parvo é o que pensa que outro non pensa.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
parvo ,-va adj.

Necio, imbécil, tonto.

________

Ignorante.

________

Asombrado, suspenso, entontecido.

________

Fatuo, alelado, falto de razón y entendimiento.

M. do Carme Ríos Panisse (1977): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. I. Invertebrados y peces, Universidade de Santiago, Verba anexo 7
parvo

Gadus aeglefinus (L.), Eglefino: Sada. Etim. V. burro más arriba. Parvo no es sino una sustitución sinonímica de burro en su acep. fam. de 'idiota'.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Parvo,-va adj.

Necio. Ignorante. Idiota. Bobo.

M. do Carme Ríos Panisse (1983): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. II. Mamíferos, aves y algas, Universidade de Santiago, Verba anexo 19
peixe parvo

Pez sin identificar (Cambados).

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
parbo m.

(Sad.) pez, Gadus aeglefinus.

parbo adj.

(Cab. Cur. San. Com. Nov. Mel. Gro. Cre. Gui. Gun. Pan. Xun. Mra. Cal. Mez. Vil.) bobo, necio.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
parvo s. m.

Pedrusco en forma de cuña; también se llama cadela (Ourense). (FrampasII)