Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression pedir among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 22
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (1), Sobreira (1792-1797) (2), Payzal (1800c) (1), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (1), Eladio (1958-1961) (13), CGarcía (1985) (3)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[pedir][rúa]

Pedía nas ruas. Todo fácil y latín, excepto nas ruas. En gallego no se usa la voz calle sino rua. Creíble es sea el francés rue que significa via. Menage dice que rue viene de ruga. No lo creo. Salta a los ojos que vendrá del latín rota ruta, derrotero, derrota. Pero la derrota de un ejército viene de rumpo, ruptura. Acaso rota aludirá a la rueda del carro, que describe el camino. La derrota por navegación vendrá del latín rumbo, y esta voz del griego rhombo; y todo viene para calle y camino. Colección 1746-1770

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
a panpedir

Fras. de Ribadavia. Lo mismo que por portas, como: Deyxar a un a pan pedir. Papeletas

a panpedir

Fras. de Ribadavia. Lo mismo que por portas. Como: Deyxar a un a pan pedir. Papeletas

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
pedir

limosna, por andar holgando: gallofear

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
A PAN PEDIR Loc.

que significa: en la mayor miseria, en la mayor pobreza; quedar o dejar por puertas.- "Et por ende tomarõ os dioses uingança. que de moý rricos que ante erã agora som muý pobres et apan pedir." (Y por esto tomaron los Dioses venganza, que de muy ricos que antes eran ahora están muy pobres y por puertas). C. T., vol. II, p. 215.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
PEDIR v.

Pedir.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PEDIR v. a.

Rogar a uno que dé o haga algo.

________

Deducir uno su derecho contra otro ante el juez.

________

Poner precio a la mercadería.

________

Requerir, exigir.

________

Querer, desear, apetecer.

________

Solicitar en matrimonio a una mujer para sí o para otro.

________

Por antonomasia, pedir limosna.

________

A pedir de boca, a medida del deseo. Con toda propiedad, adecuadamente.

________

Non haber máis que lle pedir, dícese de una cosa perfecta a la que nada le falta para llenar el deseo.

________

No pedir non hai engano, denota que uno puede pedir cuanto quiera, porque la dificultad está en que se conceda lo pedido.

________

Pedirlle peras ó olmo, por solicitar lo imposible.

________

Pide e non dá, dícese del que usa y abusa de las peticiones, y en cambio es tacaño para los demás.

________

FRAS. A moito pedir, pouco ofrecer. A pedir calquera chega. Cando pedimos somos meiguiños; desque alcanzamos xa cambeamos. Como aquí estamos os dous, nin ti mo pides nin eu cho dou; e si cho pido e tí non mo dás, ¡en qué vergonza me deixarás! Contra o vicio de pedir hai a virtú de non dar. Do que non pide ninguién se acorda. É cousa de probes andar sempre a pedir. Máis val pedir que furtar. Millor é que non pidas ó que se cho pedisen negarías. Non pidas a quen pidíu, nin sirvas a quen sirvíu. Non pidas de man allea, se a tua non vai chea. Non pidas o que negaches, nin negues o que pediches. Nunca pidas a quen tèn, senón a quen sabes que te quer. O probe que pide pan, come carne, se lla dan. O que anda a pedir non anda a fuxir. O que pide non escolle. O que vai pedindo non vai correndo. O que vai pra pedir non vai pra fuxir. Pedir o inxusto pra que nos dean o xusto. Pedir, pra comer; e pagar, pra pedir. Pedir sobrado, pra salir co mediado. Pide o goloso, pro cobizoso. Pide o millor, e espera o pior. Pide soilo o que has mester, se queres goberno ter. Quen non sabe pedir, non sabe vivir. Quen pide emprestado, unhas veces ponse amarelo e outras coorado. Quen pide o que non ha mester, terá o que non quer. Quen vai pedir, non vai a fuxir. Tres cousas pedía, se Dios mas dese: a tea, o tear, e a que tece. Val máis pedilo que roubalo.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
pedir v.

1. (San. Com. Sob. Cod. Bur.), pidir (Com. Inc. Pan.) pedir;

________

2. (San.) preguntar;

________

pedi-la man (Cod. Bur.), pedi-la mau (Sob.) pedir la mano de la novia.