Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression porco among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 124
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (5), Sarmiento (1754-1758) (4), Sarmiento (1762 e ss) (1), Sobreira (1792-1797) (1), Payzal (1800c) (5), Anónimo, (1845c) (1), Rodríguez (1854c) (2), Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (3), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (6), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (3), Carré (1933) (4), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (6), Pereda (1953) (1), Eladio (1958-1961) (20), Franco (1972) (12), Panisse (1977) (2), Rivas (1978) (2), Carré (1979) (7), Panisse (1983) (3), CGarcía (1985) (28), Losada (1992) (3)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
porco

[Dunha lista de animais, sen definir]. CatálogoVF 1745-1755

mazáns de porco

Llaman así en Pontevedra a unas manzanitas muy pequeñas y bravas que da un manzano silvestre, que en el Bierzo llaman carucero; en él se injieren camoesos y todo género de manzanos. CatálogoVF 1745-1755

mazans de porco

El carucero; caruceiro, Bierzo ; mazan do cuco [Manzanas en Pontevedra, do Apéndice: "Borrón de varios nombres gallegos de vegetables" ]. CatálogoVF 1745-1755

porco

[Nombres gallegos de animales, do Apéndice: "Borrón de varios nombres gallegos de vegetables" ]. CatálogoVF 1745-1755

porco montés

javalin . [Nombres gallegos de animales, do Apéndice: "Borrón de varios nombres gallegos de vegetables" ]. CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1754-1758): Catálogo de voces vulgares y en especial de voces gallegas de diferentes vegetables, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1986)
mazans do porco

Es el caruzero del Bierzo, y en él se injieren camoesos, etc. ¶407. Catálogo ...vegetables 1754-1758

herba do porco y fenta

En Villajoan fenta y en el Carril herba do porco aludiendo a la figura de su raíz. Llaman así a la osmunda pequeña, que nace en las paredes, y hay infinita por aquí, pero crece poco. ¶1014. Catálogo ...vegetables 1754-1758

herba do porco

En tierra de Caldelas el heleboro, porque se le aplica. ¶1895. Catálogo ...vegetables 1754-1758

mazans do porco

= El carucero; caruceiro. Bierzo. [Clase de mazás en Pontevedra] . [Lista do "Borrón de varios nombres gallegos de vegetables", apéndice do CVVVGDV]. Catálogo ...vegetables 1754-1758

Martín Sarmiento (1762 e ss): Obra de 660 pliegos
porco

(1678) Para ponderar que un labrador [67v] gallego lo pasa bien, se dice de él que ten pan e porco para todo el año. Tampoco en Galicia se hace estudio de criar cochinos monstruosos y agigantados, como el que el año de 758 crió en Madrid un tahonero, el cual pesó cuarenta y cinco arrobas. En Galicia son los cerdos pequeños, enjutos y cenceños. Y por tener tanto magro y no abundar de un lardo fastidioso, es excelente y muy sabroso su tocino, y los perniles no tienen equivalentes. No obstante, he visto en Galicia una casta de cochinos que se trajo de Portugal, y de esos vi uno de zancas altas, que es el mayor que vi en mi vida. Y será razón para el comercio que esa casta se extienda tierra adentro, en donde, con los pastos de castañas y bellotas, mejorarán mucho en todo.

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
bacoro ou porco ou rello frio

Vicariato y Bubal. El que por ser pequeño queda para otro año. Papeletas

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
porco espiño

erizo

porco

puerco, cerdo, marrano

porco da ceba

cerdo de muerte

porco de cria

cerdo de vida

raxo de porco

ô de otro animal: yjada

Anónimo, (1845c): Vozes gallegas, ed. de J. Leitede Vasconcellos, RL vol VII fasc 3, p. 198-229 (ms 7208 BN)
porco ,-porcas.

Cerdo, cerda. Voz galleg.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
porco

El que anda lleno de porqueria, poco aseado, ediondo, impolitico, obseno, &.

porco

Puerco, lechon grande. En italiano y port. id. En lat. " porcus. Seguino. Sarm.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
porco ,--aadj.

Sucio, puerco, desmazalado, descompuesto, asqueroso, grosero. etc.

porco

Cerdo.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Porco

1. Puerco, lechon. Sarm. Seguino, port., ital. y lat. id., francés porc.

________

2. Sucio, asqueroso, etc. En port. id.

________

3. Porco-teijo V. teijo En Asturias se llama melandro.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
porco

Puerco.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
LEITUGAS DE PORCO

Planta bisanual y de las que nacen y mueren durante el año, de la tribu chicoriáceas, de hojas radicales, runcinadas, obtusas, pelierizadas, flores amarillas; comun en los campos y sus márgenes. Hypochaeris radicata.

PORCO

Cerdo, cuadrúpedo.

________

Porco bravo, fero ó montés, jabalí.

________

Porco do mar, marsopa, y en algunos puntos el golfin.

________

Porco espiño, puerco-espin.

________

Porco teixo, tejon.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
PÓRCO sm.

Puerco. Porco bravo, jabalí. Porco-espiño, puerco espín. Porco-teixo, tejón, tasugo.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
porco,-cas. m. y f.

Cerdo. Mamífero cuadrúpedo paquidermo. V. cocho.

____adj.

Puerco.

________

Porcoteixo. Tejón.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
porco ,-ca

Porco bravo, jabalí. V. Xabarís.

________

Porcoteixo. Tejón.

____adj.

Puerco.

____s. m. y f.

Cerdo. Mamífero cuadrúpedo paquidermo. V. cocho.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
porco,-cas. m. y f.

Cerdo; adj. Puerco (cocho). Cerdo sin castrar: barrón. Cerdo de mala casta: canives. Cerdo castrado: farropo. Prueba de cerdo: olada. Nombre para llamarlo: quino.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
porco ,-cas. m. y f.

Cerdo. Mamífero cuadrúpedo paquidermo. V. Cocho.

____adj.

Puerco.

________

Porcoteixo. Tejón.

________

Porco bravo, jabalí. V. Xabarís.

________

Porco de mar, marsopa. Véase Fouliña

________

Porco-espiño, puerco-espín.

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
porco andar San Antonio

Andar com'o porco de San Antonio. Andar como el cerdo de San Antonio. Vivir de limosnas. Débese esta expresión a la costumbre siguiente: San Antonio es patrono de los cerdos, y era costumbre en algunos puntos de Galicia, prometer alguna cría al Santo, si salían los demás con bien. Al ofrecerlo se le colocaba al pescuezo un cascabel, y se dejaba circular libremente por el pueblo. El vecindario lo alimentaba y cobijaba. Cuando era grande, se vendía en pública subasta, empleándose el importe a favor de la fiesta del Santo. Verín.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PORCO s. m.

Cerdo, jabalí, según el VCT.

________

Puerco, sucio, hombre que carece de limpieza.

________

CÒCHO.

________

El cerdo se cría y se ceba para aprovechar su carne y sus grasas, que son abundantes y muy sabrosas. El puerco gallego, según algunos autores, pertenece a la raza céltica e ibérica, y su carne y su grasa son abundantes y muy sabrosas, sin duda porque se alimenta con harina de maíz y bellotas. Nuestros labradores lo crían en completa domesticidad, porque lo consideran goberno da casa y goberno do ano, dedicándose únicamente a la venta los jamones y lacós curados, que se exportan en grandes cantidades para fuera de Galicia y de España, constituyendo una de las ramas principales del comercio rural. Son famosos y estimadísimos los jamones y perniles de Villalba, Lugo, Monforte, Castro Caldelas, Sarria, Lalín, Estrada y el Ribeiro de Avia. El aldeano que vende un cerdo vivo tiene sumo cuidado en quedarse con la cuerda que le hubiese atado al pie para llevarlo a la feria, pues ya sabe que si así no lo hace y lo deja ir, no tendrá suerte el día que vaya nuevamente a comprar; y aún hay la creencia de que el cerdo que se compra tiene que entrar de espaldas en el CORTELLO y tiene que untarse antes con ajo, si se quiere librarlo de las meigas o de algún mal de ollo.

________

Hay en Galicia quienes dan por idénticos el porco bravo y el porco teixo, y no es así, porque entre ellos existen notables diferencias. El porco bravo, jabalí o puerco montés, es del tamaño de nuestros cerdos, o más pequeño. Tiene el cuerpo recio, las orejas rectas y el pelo crespo y negruzco, y vive entre la maleza, en las montañas más fragosas de Galicia y especialmente en la provincia de Lugo. Nuestros paisanos colocan supersticiosamente los colmillos de este animal atados a la muñeca de los niños en unión de figas y otros amuletos, para librar a las criaturas del mal de ollo, de las meigas, del trasno y de otras supercherías; y algunas mujeres y no pocas mozas usan también los colmillos del porco bravo atados al jubón. La carne del jabalí es muy parecida a la del cerdo, y aun hay quienes la prefieren.

________

Porco cebado, el que desde Agosto o Septiembre se ha mantenido con alimentos especiales y nutritivos, a base de berzas medio cocidas, con patatas y abundante FARELO. Es el que se dispone para la matanza.

________

Porco das ánimas, el que mantienen voluntariamente todos los vecinos de un lugar o de una parroquia, al igual que el porco de San Antón, para destinar los productos de su venta a sufragios por las ánimas del purgatorio.

________

Porco da semente, el cerdo dedidado a padrear, que también se llama BERRACO.

________

Porco de Indias, el conejo de Indias; coenllo de Indias.

________

Porco de San Antón, cerdo cuya manutención hasta la ceba es de cuenta de todos los vecinos, con carácter voluntario. Procede generalmente de una cría que algún devoto de San Antonio dedicó al culto de este santo para que le guardase la lechigada. Recorre todo el pueblo, llevando colgado al cuello una campanilla, como aviso a los vecinos; éstos le dan de comer, y con el concurso de todos se sostiene hasta que bien nutrido y cebado se vende en rifa o subasta. Es una costumbre esta muy común en toda Galicia.

________

Porco do mar, marsopa, puerco marino, cetáceo de 4 a 5 pies de largo. Marcha contra las olas, desafía la tempestad, se opone a los vientos tempestuosos y pega saltos fuera del agua. En el tiempo del celo se les ve en crecido número perseguir a una sola hembra, con tal ardor, que tropiezan con las rocas, buques y cuantos objetos encuentran por delante, lo que dio lugar a que los antiguos creyesen ciegos a estos animales. Hállanse en todos los mares, y en Galicia suelen verse todo el año, internándose por el verano en algunos de nuestros puertos. Creen unos que el porco do mar es el ARROAZ y sostienen otros que son dos especies distintas.

________

Porco espiño, puerco espín común, mamífero roedor de más de dos pies de largo. Llámase también así el erizo, aunque éste se denomina más bien ourizo cacho en nuestro país. El puerco espín tiene el dorso cubierto de espinas muy largas que llegan a exceder de un pie, y el cuello y la nuca están cubiertos de largas cerdas a manera de crines erizadas. Vive en profundas madrigueras, en las que pasa el día durmiendo y de noche sale a comer raíces, granos, renuevos y cortezas. En domesticidad*, come pan, frutas o legumbres, llegando a familiarizarse con el hombre; pero si lo molestan o le maltratan se encoleriza y gruñe como un cerdo, y de ahí el nombre que lleva. En Galicia es bastante común, y en algunos países se come su carne, teniéndola por muy sabrosa, aunque es bastante insípida. [*No orixinal demosticidad ].

________

Porco fero, el porco bravo.

________

Porco mariño, el porco do mar.

________

Porco montés, el porco bravo.

________

Porco teixo, tejón común, mamífero carnicero plantígrado. Habita en los bosques solitarios de toda Galicia, algunas veces dentro de las granjas extensas y en los parajes distantes de poblado; es de color gris por encima y negruzco por debajo; uñas de los miembros delanteros fuertes y muy largas, con las que abre la cueva o madriguera en la que vive, y debajo de la cola una bolsa, de la que trasuda un humor grasiento y fétido que lame con frecuencia. Se alimenta de reptiles, insectos y pequeños cuadrúpedos, y en domesticidad come pan, queso, nueces, carne, pescado, leche, huevos, manteca y despojos de cocina. En medio de su fetidez es muy limpio y no sufre porquería alguna a su alrededor, prefiriendo abandonar su mansión a vivir en suciedad. Tiene el tamaño de un perro mediano; su pelo es muy estimado para cepillos finos y pinceles; dicen que su enjundia derretida es buena contra el reuma y el mal de oídos, se llama también TEIXUDO y TEIXUGO.

________

Botalos porcos, abrir a los cerdos la puerta de su pocilga para que salgan a comer o al fresco, a bañarse o emporcarse en alguna charca.

________

Poñerse feito un porco, ensuciarse, mancharse, ponerse sucio y puerco.

________

Poñerse feito un porco espiño, aplícase al despeinado y con los cabellos revueltos hacia arriba, y se dice también del que ostenta modales agrestes.

________

FRAS. A bo porco, boa landra. A cada porco chégalle o seu San Martiño. Ben boa vida pasa o porco, e máis dorme no cortello. Cada porco tèn o seu San Martiño. Ceba o porco dende Agosto, se queres que estea gordo. Ceba o teu porco dende o mes de Agosto, se queres que teña bo lombo. Ceba o teu porco polo Agosto, se queres ter bo porco. Comerás do porco e mudarás de acordo. Comerciante de porco, dispois de morto. Dálle ó porco do caldeiro, e non do Ribeiro. Día de Santo Tomé ó porco polo pè. O máis ruín porco topa unha boa landra. Ó matar o porco, praceres e xogos; ó comer as morcillas trouladas e risas; e ó pagar o porco, pesares e choros. O pior porco come a millor landra. Ó porco dalle de comer se o has de manter. O porco débelo manter, se tí o has comer. Ó porco i o sogro, quixéraos mortos. Ó porco i o xenro ábrelle a porta, que xa él virá cedo. Ó porco manteno, e non lle contes o tempo. O porco no Agosto pòn o entrecosto. O porco que é pro lobo, non hai San Antón que o garde. O porco sarnento revolve o cortello. O que non mata porco, non da morcilla nin entrecosto. Polo San Lucas, mata o teu porco e barra as tuas cubas. Polo San Tomé, colle o porco polo pè. Porco de Febreiro vai co seu pai ó fumeiro. Porco fiado, inverno e verau malo. Porco fiado ronca todo o ano. Porco limpo nunca engorda. Porco que está sin cebar, non se debe matar. Porco que se está cebando, non hai San Antón que poida gardalo. Por San Andrés, agarra o porco polos pès; e se nono queres matar, déixao pra Navidá. Pro ruín porco sempre hai unha boa castaña. Quen soilo tèn un porco faino gordo. Se non matas porco, non terás entrecosto. Teña eu porcos, anque non teña ollos. Tres anos hai que me casei, e que porco non matei: este ano, i o pasado i o ano que me casei. Un porco é unha botica. Veñen os porcos do monte botarnos da nosa corte.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
porco s. m.

Cerdo.

________

Puerco, sucio.

________

cocho.

________

Porco da semente, el cardo dedicado a pedrear, que también se llama barrón.

________

Porco de Indias, el conejo de Indias; coenllo de Indias.

________

Porco do mar, marsopa, puerco marino.

________

Porco espiño, puerco espín común.

________

Porco fero, el puerco bravo.

________

Porco mariño, el puerco del mar.

________

Porco montés, el puerco bravo.

________

Porco teixo, tejón común.

________

Porco bravo, jabalí. xabarís.

M. do Carme Ríos Panisse (1977): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. I. Invertebrados y peces, Universidade de Santiago, Verba anexo 7
peixe porco

'pez gato' (CARRÉ). El n. vulgar corresponde probablemente a la den. científica de Etmopterus spinax (L.).

porco do mar

'escorpión' (E. R.). Es probablemente la Scorpaena porcus (L.). Etim. A pesar de mis múltiples indagaciones en los libros y entre los marineros por saber si este pez ronca no he logrado corroborar esta sospecha. La falta de noticias positivas y de que en el Webster no aparezca el género que nos ocupa entre los pig-fishes, esto es, roncadores, me hace sospechar que el nombre porco (lo mismo que los onomatopéyicos que mencioné antes) se deben al parecido con los individuos del género de los cótidos, estos positivamente roncadores. El cambio de nombre es posible porque hay un parecido muy notable entre ambos géneros de peces. Cabría también pensar que las púas erizadas de su dorso recuerdan las cerdas de un puerco bravo. Pero esto sería también más aplicable a los cótidos, que al deprimir la cabeza erizan las espinas cefálicas. Con todo, viene en apoyo de esta hipótesis el que en Caminha se llame carriço al Scorpaena scrofa L. (V.). Una de las acepciones de carriço en el norte de Portugal es el de 'individuo de cabelo crespo' (Viana, Apostilas); Cft. también galinha carriça, la que anda con las plumas erizadas, es decir, clueca. (Viana, Ibídem). Carrizo, en última instancia, es el nombre de una planta bien conocida. No deja de ser llamativo que para Plinio el porcus marinus sea también un individuo del género Scorpaena (V Baltar, s. v.).

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
porco m

Puerco (dicc.). En Cerdeira existe el refrán: FRAS. A quen porcos lle faltan, touzas lle roncan, cuando se busca algo estimado, parece que se va a encontrar en cada esquina y no se piensa más que en ello. En F. de Vila: Sempre un porco ruín atopou unha belota boa, frecuentemente los malos tienen suerte, por ej. un informal que se casa con una chica buena. En Mogor hay el dicho, por la matanza: Hoxe hay que matar o porco i afoghar o can. (FrampasI)

porco daterra m

Gusano que roe la raíz del maíz (Seixo y Ponte Caldelas). (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Peixe-porco s. m.

Pez gato. [Erro na colocación alfabética].

Porco,-ca s. m. y f.

Cerdo. Mamífero cuadrúpedo paquidermo. V. Cocho y marrau.

____ adj.

Puerco.

________

Porcoteixo. Tejón.

________

Porco bravo, jabalí. V. Xabarís.

________

Porco de mar, marsopa. Véase Fouliña. [Erro por Touliña].

________

Porco-espiño. Puerco-espín.

M. do Carme Ríos Panisse (1983): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. II. Mamíferos, aves y algas, Universidade de Santiago, Verba anexo 19
porco do mar

v. 'orca' (E. R., F. G.). Es probablemente el Orcinus orca (L.). Las denominaciones vulgares que registran los textos lexicográficos bajo este nombre confunden al Orcinus orca L. (orca común), al cachalote (Physeter macrocephalus L.), al ballenato (Eubalaena glacialis Borovski), al pez espada (Xiphias giadius L.), al delfín mular o tursión (Tursiops truncatus Montagu) y seguramente también en alguna denominación a la orca bastarda (Pseudorca crassidens Owen) y a la marsopa (Phocaena phocaena L.). La confusión dentro de los diccionarios es tal que he optado en este caso por seguir sus identificaciones e incluirlos todos aquí, aunque creo que algunas denominaciones, como arroaz, peixe mular, touliña o tursión no responden a denominaciones vulgares del Orcinus orca L. Etim. Del gali. poreo 'cerdo', anitnal con cuya corpulencia se hace la comparación. El origen de la palabra es el lat. PORCU-.

porco do mar

'marsopa' (E. R.). Es probablemente la Phocaena phocaena (L.).

porco mariño

'puerco marino' (F. G.); 'marsopa' (E. R.). Es probablemente la Phocaena phocaena (L.).

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
porco m.

(v.c.) cerdo;

________

porco brabo (Caa. Cab. Cur. Fea. Lax. Nov. Mel. Sob. Oir. Gui. Bur. Sua. Xun. Vil.) jabalí; V. tb. xabaril;

________

porco do cachelo (Mon.) cerdo criado con biberón;

________

porco do campo (Dum. Tob. Com.) cerdo de destete;

________

porco da ceba (Caa. Cab. Cur. Lax. Dum. Sco. Com. Sob. Mon. Xun. Mra. Mez. Vil.) cerdo que se engorda para matar;

________

porco colludo (Tob.) cerdo que se deja crecer sin capar, destinado a semental;

________

porco do cordel (Com.), porco do cordón (Caa. Cab.), porco da cría (Com.) cerdo que se engorda para matar;

________

porco de cría (Com. Gud.) cerdo de destete;

________

porco cruzado (Com.) cerdo del país cruzado con otro forastero;

________

porco chino (Mon.) cerdo que tiene el hocico curvado hacia arriba;

________

porco esclabo (Com.) cerdo de destete;

________

porco fero (Dum.) jabalí;

________

porco da fruxe (Mon.) cerdo que se engorda para matar;

________

porco galego (Mra.), porco gallego (Com.) cerdo del país;

________

porco jabalí (Ram.) jabalí;

________

porco do leite (Cur. Lax. Tob. Dum. Com. Sob. Mar. Val. Gud.) lechón;

________

porco macho (Ram.) verraco, cerdo semental;

________

porco montés (Gud.) jabalí;

________

porco pai (Ram.) verraco, cerdo semental;

________

porco do país (Com.) cerdo del país;

________

porco porreiro (Com.) cerdo con mucho pelo;

________

porco de (do) puesto (Cur. Dum. Com. Mra.) verraco, cerdo semental;

________

porco remuiñado (Com.), porco con remuíños (Lax.) cerdo con el pelo en remolinos;

________

porco de San Antón (Ram.) cerdo que un vecino compra para ofrecer al santo y lo suelta;

________

porco silleiro (Mon.) cerdo que tiene un remolino en el lomo;

________

porco da trela (Fea.) cerdo recién destetado;

________

V. andar ó porco, caldo y comida dos porcos, cú de porco, leituga dos porcos, mata-lo porco y pataca dos porcos.

porco adj.

(v.c.), porcón (Com.) sucio; V. pega porca.

E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia
herba do porco

Helleborus foetidus L.

herba do porco

Helleborus viridis L.

rabo de porco

Peucedanum officinale L.