· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression pote among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973) | ||
---|---|---|
También es bulto. | ||
Significa bulto, chichón, etc., v. g.: | ||
Otro [mote]. | ||
Fai ô pote. En gallego se dice a los niños que inflen los carrillos, y el ruido que mete la bofetada, en latín salapitta o salpicta ( | ||
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) | ||
De potes. Pote en gallego sólo tiene la significación del caso. Es una olla grande de hierro colado, con la boca ancha y casi como un acetre de agua bendita pero con tres pies. Es sentir común que la voz con sus derivados es del latín poto, potare; tiene muchas significaciones la voz pote en el francés, inglés y castellano, y significa vaso, vasija, tinaja, tiesto, medida de vino, etc., sea de barro o de metal. El pote de | ||
Lenguados a pote. La expresión gallega a pote significa abundancia, lo que en | ||
Martín Sarmiento (1757-1762): Onomástico etimológico de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (Fundación Barrié, A Coruña, 1999). | ||
(157) Hoy se usa tolondro y tolondrón significando el mismo chichón o tumor (y en | ||
Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). | ||
adv. mod. | | |
adv. mod. | fam. baj. Con abundancia. | |
Bulto de hinchazón que levanta el golpe dado en la cabeza. | ||
s. m. | Olla de hierro colado con tres pies. | |
| ||
Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG) | ||
que se lebanta por golpe recivido: tolondro, tolondrón | ||
que se lebanta por golpe recivido: chichón | ||
de golpe en la cabeza: burujón | ||
el bulto que se levanta en la cabeza por llebar algun golpe; porcino | ||
Anónimo (1833C): Dialecto de Galicia, ed. de J. L. Pensado, Homaxe a R. Otero Pedrayo, Galaxia, Vigo ,1958, pp. 275-286 (ms 11-5-1/947-1 BAH) | ||
Olla grande de barro, caldero. Por antonomasia la olla del cocido, una expresión vulgar hay que dice: "Cuantos Dioses hay? Tantos como potes", aludiendo a que en cada casa no hay mas que una olla. | ||
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Chichon, tolondron, burujon, bollo. | ||
Vasija de hierro con tres pies y un aro. | ||
Con abundancia, a manta. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Olla de hierro con aro ó sin él, tapadera y piés. | ||
____ | ____ | Á pote, con abundancia. |
____ | ____ | Lo mismo que puchero, por la comida que contiene. |
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
m. | Bollo que se hace de masa de harina, tocino y cebolla, y se cuece con el caldo. | |
Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano | ||
loc. adv. | ||
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sm. | Trozo de masa cocida en caldo. | |
sm. | Olla grande de hierro con pies. Chichón, tolondro. A pote, a porrillo, en abundancia. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
s. m. | Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, en donde se hace el caldo, las papas, etc. | |
____ | ____ | A pote, loc. adv. Con abundancia. |
Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente | ||
Vasija de hierro mayor que la pota y de boca estrecha. El grano del centro en el juego de las lleirias. El contenido que se come: pote gallego, pote asturiano. | ||
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
A pote, loc. adv. Con abundancia. | ||
____ | s. m. | Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, con tres pies, en donde se hace el caldo, las papas, etc. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
Olla, vasija de barro o de hierro con tres pies en donde se hace el caldo, las papas, etc. | ||
s. m. | Olla. Vasija de barro cocido o de hierro con tres pies. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
s. m. | Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, con tres pies, en donde se hace el caldo, las papas, etc. | |
____ | ____ | Tolondrón. |
____ | ____ | Caldo, olla, cocido. Lo que compone la pitanza. |
____ | ____ | Festa de pote, la comida del antroido, por la abundancia de carne de cerdo cocida en el pote. |
____ | ____ | Non facer pote. No producir provecho. |
____ | ____ | A pote, loc. adv. Con abundancia. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
s. m. | Olla o vasija de hierro, redonda, con barriga ancha y boca menos ancha, en que se hace el caldo en nuestras aldeas. Tiene tres pies, dos asas pequeñas junto a la boca, una a cada lado, y un aro que parte de ellas, y sirve para llevarlo de un sitio a otro y para colgarlo de la GRAMALLEIRA. | |
____ | ____ | Burujón, chichón, tolondrón, bulto en la cabeza o en la frente de resultas de un golpe. |
____ | ____ | Fuera de |
____ | ____ | FRAS. a pequeno pote, pequeno guisote. Cando ferve o pote, alegría, alegrote. Díxolle o pote á caldeira: tírate alá, non me lixes. Nin pote ó lume sin touciño, nin xantar na mesa sin viño. Nun pequecho pote ben cabe un guisote. O ferver do pote tèn gorgolexos de moito alegrote. O pote que moito ferve, sazón perde. Pote sen berzas, sin unto, nin sal, pódeselle ó gato dar. Se queres que o pote che dea alegría, éncheo de carne e porco cada día. |
Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez | ||
s. m. | Además del recipiente de hacer la comida, se llama así al chichón o bulto producido por un golpe (Lemos; Láncara). | |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
s. m. | Pote. | |
____ | ____ | Burujón, chichón, tolondrón. |
____ | ____ | |
____ | ____ | Caldo, cocido. |
____ | ____ | Festa do pote, la comida abundante del antroido. |
____ | ____ | Non facer pote, no producir provecho. |
____ | ____ | A pote. loc. adv. Con abundancia. |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
s. m. | Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, con tres pies, en donde se hace el caldo, las papas etc. | |
____ | ____ | Tolondrón. |
____ | ____ | Caldo, olla, cocido. Lo que compone la pitanza. |
____ | ____ | Festa de pote, la comida del antroido, por la abundancia de carne de cerdo cocida en el pote. |
____ | ____ | Non facer pote. No producir provecho. |
____ | ____ | A pote, loc. adv. Con abundancia. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
m. | 1. | |
____ | ____ | 2. |
____ | ____ | 3. |
____ | ____ | 4. |
____ | ____ | V. bolos y cuchara do pote, darse o pote, festa y sopas do pote. |
Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
s. m. | Cada poco de heno reunido con el angazo; cada brazado que se pone en el palleiro. |