Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression pote among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 64
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (4), Sarmiento (1746-1770) (2), Sarmiento (1757-1762) (1), Sobreira (1792-1797) (5), Payzal (1800c) (4), Anónimo (1833C) (1), Pintos (1865c) (3), Cuveiro (1876) (3), Porto (1900c) (1), RAG (1913-1928) (1), Filgueira (1926) (2), Carré (1928-1931) (2), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (2), Carré (1951) (6), Eladio (1958-1961) (4), Varios (1961) (1), Franco (1972) (7), Carré (1979) (6), CGarcía (1985) (5), Rivas (2001) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
pote

También es bulto. CatálogoVF 1745-1755

pote

Significa bulto, chichón, etc., v. g.: Pedro le pegó y le hizo un pote en la cabeza, esto es, le levantó bulto. Diminutivo un potiño. CatálogoVF 1745-1755

caga no pote

Otro [mote]. CatálogoVF 1745-1755

pote

Fai ô pote. En gallego se dice a los niños que inflen los carrillos, y el ruido que mete la bofetada, en latín salapitta o salpicta ( Martini, Lexicon). CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[pote]

De potes. Pote en gallego sólo tiene la significación del caso. Es una olla grande de hierro colado, con la boca ancha y casi como un acetre de agua bendita pero con tres pies. Es sentir común que la voz con sus derivados es del latín poto, potare; tiene muchas significaciones la voz pote en el francés, inglés y castellano, y significa vaso, vasija, tinaja, tiesto, medida de vino, etc., sea de barro o de metal. El pote de Galicia, que allí se conduce desde Vizcaya, por ser de hierro colado, y por su único uso para cocer las berzas, y servir de olla grande no se confunde con otros nombres. El inglés deriva pot, según Skinner, del griego poton y poterion; y según Howell de pot-hangers para significar el pote que se cuelga; como de hecho el pote de que se habla se cuelga a veces de aquella cadena de hierro, que cuelga sobre el hogar. Colección 1746-1770

[pote][pau]

Lenguados a pote. La expresión gallega a pote significa abundancia, lo que en Castilla a manta, y también en Galicia a dalles con hum pau. Colección 1746-1770

Martín Sarmiento (1757-1762): Onomástico etimológico de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (Fundación Barrié, A Coruña, 1999).
pote galato

(157) Hoy se usa tolondro y tolondrón significando el mismo chichón o tumor (y en Galicia llamamos pote). Pero antes se usaba la voz torondon. Y ésto me hace sospechar si todo viniere de la raíz pura latina turunda , de que usa Varrón. Son turundas las hilachas que se ponen en las heridas. Y en Varrón significan aquellos bultos o bollitos de masa con que se cebaban y empapizaban las pollas, capones, gallinas y otras aves. A esas turundas llaman enDeza, galatos, y creo vendrá de la raíz griega, gala, galactos , que significa leche, aunque latinizada; porque antes y acaso hoy, se amasan con leche esos galatos. Y no es increíble que a eso aludan las pollas de leche, porque se ceban, o se cebaban, con aquellas turundas o torondas. Había mucho que decir sobre el origen de la voz turunda, pero eso se podrá leer en los libros. [[ver caritel]]. Onomástico 1757-1762

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
a pote adv. mod.

fam. bajo. Con abundancia. Papeletas

a pote adv. mod.

fam. baj. Con abundancia. Papeletas

pote

Bulto de hinchazón que levanta el golpe dado en la cabeza. Papeletas

pote s. m.

Olla de hierro colado con tres pies. Papeletas

[vella] [papas] [pote] [iña]

Unha vella fix-as papas
o pote botoullas fora,
ja hay un ano que foy esto,
e iña m'hoxe a vella chora.
Papeletas

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
pote

que se lebanta por golpe recivido: tolondro, tolondrón

pote

que se lebanta por golpe recivido: chichón

pote

de golpe en la cabeza: burujón

pote

el bulto que se levanta en la cabeza por llebar algun golpe; porcino

Anónimo (1833C): Dialecto de Galicia, ed. de J. L. Pensado, Homaxe a R. Otero Pedrayo, Galaxia, Vigo ,1958, pp. 275-286 (ms 11-5-1/947-1 BAH)
pote

Olla grande de barro, caldero. Por antonomasia la olla del cocido, una expresión vulgar hay que dice: "Cuantos Dioses hay? Tantos como potes", aludiendo a que en cada casa no hay mas que una olla.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
pote

Chichon, tolondron, burujon, bollo.

pote

Vasija de hierro con tres pies y un aro.

pote (a)

Con abundancia, a manta.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
POTE

Olla de hierro con aro ó sin él, tapadera y piés.

________

Á pote, con abundancia.

________

Lo mismo que puchero, por la comida que contiene.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
bôlô do pote m.

Bollo que se hace de masa de harina, tocino y cebolla, y se cuece con el caldo.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
A POTE loc. adv.

fam. A pote. Con abundancia, en gran cantidad; copiosamente; a porrillo. Lo mismo que A BARULLO, Â MANTA y ESPESO.

De tranchos, muy poucos,
rodaballos, menos,
lenguados, a pote,
airoas, sen termo.
P. SARMIENTO. Colección de muchas palabras, voces y frases gallegas, etc.
Nós, con este ben de Dios,
vivimos anos a centos,
criamos fillos a pote,
sans como buxos e cedro.
PINTOS. Os birbirichos e os birbiricheiros.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
BOLO DO POTE sm.

Trozo de masa cocida en caldo.

POTE sm.

Olla grande de hierro con pies. Chichón, tolondro. A pote, a porrillo, en abundancia.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
potes. m.

Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, en donde se hace el caldo, las papas, etc.

________

A pote, loc. adv. Con abundancia.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
pote

Vasija de hierro mayor que la pota y de boca estrecha. El grano del centro en el juego de las lleirias. El contenido que se come: pote gallego, pote asturiano. A.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
pote

A pote, loc. adv. Con abundancia.

____s. m.

Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, con tres pies, en donde se hace el caldo, las papas, etc.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
pote

Olla, vasija de barro o de hierro con tres pies en donde se hace el caldo, las papas, etc.

potes. m.

Olla. Vasija de barro cocido o de hierro con tres pies.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
pote s. m.

Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, con tres pies, en donde se hace el caldo, las papas, etc.

________

Tolondrón.

________

Caldo, olla, cocido. Lo que compone la pitanza.

________

Festa de pote, la comida del antroido, por la abundancia de carne de cerdo cocida en el pote.

________

Non facer pote. No producir provecho.

________

A pote, loc. adv. Con abundancia.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
POTE s. m.

Olla o vasija de hierro, redonda, con barriga ancha y boca menos ancha, en que se hace el caldo en nuestras aldeas. Tiene tres pies, dos asas pequeñas junto a la boca, una a cada lado, y un aro que parte de ellas, y sirve para llevarlo de un sitio a otro y para colgarlo de la GRAMALLEIRA.

________

Burujón, chichón, tolondrón, bulto en la cabeza o en la frente de resultas de un golpe.

________

Fuera de Galicia, los aficionados a las cosas típicas de nuestro país llaman pote gallego a la comida que en nuestra región se prepara con habichuelas, patatas y otras legumbres, unto, carne de cerdo y de vaca, chorizos y morcilla. Le han aplicado sin duda ese nombre porque supieron que tales ingredientes, que nosotros llamamos cocido, se cuecen en el pote juntos, para hacer con ellos el caldo; y lo bautizaron con la denominación de pote gallego, tomando el continente por el contenido.

________

FRAS. a pequeno pote, pequeno guisote. Cando ferve o pote, alegría, alegrote. Díxolle o pote á caldeira: tírate alá, non me lixes. Nin pote ó lume sin touciño, nin xantar na mesa sin viño. Nun pequecho pote ben cabe un guisote. O ferver do pote tèn gorgolexos de moito alegrote. O pote que moito ferve, sazón perde. Pote sen berzas, sin unto, nin sal, pódeselle ó gato dar. Se queres que o pote che dea alegría, éncheo de carne e porco cada día.

Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez
POTE s. m.

Además del recipiente de hacer la comida, se llama así al chichón o bulto producido por un golpe (Lemos; Láncara).

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
pote s. m.

Pote.

________

Burujón, chichón, tolondrón.

________

croque.

________

Caldo, cocido.

________

Festa do pote, la comida abundante del antroido.

________

Non facer pote, no producir provecho.

________

A pote. loc. adv. Con abundancia.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Pote s. m.

Olla. Vasija de barro cocido o de hierro, con tres pies, en donde se hace el caldo, las papas etc.

________

Tolondrón.

________

Caldo, olla, cocido. Lo que compone la pitanza.

________

Festa de pote, la comida del antroido, por la abundancia de carne de cerdo cocida en el pote.

________

Non facer pote. No producir provecho.

________

A pote, loc. adv. Con abundancia.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
pote m.

1. (v.c.) cazuela de hierro, barriguda, con tres pies, en la que se hace la comida;

________

2. (Caa. Cab. Cur. Fea. Com. Nov. Mel. Gro. Mar. Goi. Cre. Fri. Ped. Inc. Mon. Xun. Mra. Cal.) chichón;

________

3. (Com.) comida caliente para el ganado;

________

4. (Com.) juego de niños;

________

V. bolos y cuchara do pote, darse o pote, festa y sopas do pote.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
pote s. m.

Cada poco de heno reunido con el angazo; cada brazado que se pone en el palleiro. Lobeira, Our. Así dicen: FRAS. Pote por pote, vaise pondo no palleiro.(FrampasIII)