|
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 |
---|
sair | |
Salir. |
|
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar |
---|
SAIR | |
Salir en todas sus acepciones. |
FURADA (sair) | |
Salir una cosa al revés de lo que se creía. |
|
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 |
---|
saír | v. n.
|
Salir. Pasar de dentro a fuera. |
____ | ____ |
Brotar. |
____ | ____ |
Partir, ir o marchar. |
____ | ____ |
Darse al público. |
|
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel |
---|
saír | |
Darse al público. |
____ | ____ |
Brotar. |
____ | ____ |
Partir, ir o marchar. |
____ | v. n.
|
Salir. Pasar de dentro a fuera. |
|
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid |
---|
sair | v. n.
|
Salir. Brotar. |
|
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel |
---|
saír | v. n.
|
Salir. Pasar de dentro a fuera. |
____ | ____ |
Brotar. |
____ | ____ |
Partir, ir o marchar. |
____ | ____ |
Darse al público. |
|
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo |
---|
SAÍR | v. n.
|
Salir, pasar de adentro a fuera. |
____ | ____ |
Ir o marchar de un lugar a otro. |
____ | ____ |
Escapar de una calamidad o peligro. |
____ | ____ |
Hablando de cosas del ánimo, desembarazarse. |
____ | ____ |
Aparecer, manifestarse. |
____ | ____ |
Nacer, brotar. |
____ | ____ |
Sobresalir, estar una cosa más alta o más afuera que otra. |
____ | ____ |
Descubrir uno su índole o aprovechamiento. |
____ | ____ |
Nacer, proceder, traer su origen una cosa de otra. |
____ | ____ |
Deshacerse de una cosa. |
____ | ____ |
Darse al público. |
____ | ____ |
Decir o hacer una cosa inesperada. |
____ | ____ |
Ocurrir, sobrevenir u ofrecerse de nuevo una cosa. |
____ | ____ |
Importar, costar una cosa que se compra. |
____ | ____ |
Tratándose de cuentas, resultar que están bien hechas. |
____ | ____ |
Librarse de un peligro o dificultad. |
____ | ____ |
Tener buen o mal éxito una cosa. |
____ | ____ |
Hablando de las estaciones y de otras partes del tiempo, fenecer, acabarse. |
____ | ____ |
Parecerse, asemejarse. Dícese de los hijos respecto de sus padres. |
____ | ____ |
Apartarse, separarse de una cosa o faltar a ella. |
____ | ____ |
Cesar en un oficio o cargo. |
____ | ____ |
Ser elegido por votación o sacado por suerte. |
____ | ____ |
A saír do paso, a salga lo que salga. |
____ | ____ |
Saído da nada, dícese de la persona de humilde condición. |
____ | ____ |
Saír a criada respondona, no resultar lo que se deseaba, sufrir un chasco. |
____ | ____ |
Saír a nado, vencer las dificultades de una situación difícil. |
____ | ____ |
Saír andando, abandonar un sitio a pie. |
____ | ____ |
Saír arreando, abandonar precipitadamente el lugar donde estaba. |
____ | ____ |
Saír a unlla de cabalo, salir corriendo. |
____ | ____ |
Saír barato, dícese de lo que no cuesta nada o cuesta muy poco. |
____ | ____ |
Saír ben, intervenir con éxito en algunas cosas o empresas. |
____ | ____ |
Saír ben unha cousa, salir tal y como se deseaba a pesar de las dificultades que ofrecía. |
____ | ____ |
Saír botando chispas, salir echando chiribitas. |
____ | ____ |
Saír botando lume, salir frenético y desesperado. |
____ | ____ |
Saír calandiño, salir humillado silenciosamente. |
____ | ____ |
Saír coa súa, dícese del que quiere que su opinión prevalezca. |
____ | ____ |
Saír corrido, quedar avergonzado. |
____ | ____ |
Saír do atallo, salir de un sitio difícil y peligroso. |
____ | ____ |
Saír do paso, dícese de aquello que se hace de cualquier modo y sin poner el menor cuidado. |
____ | ____ |
Saírlle cara unha cousa a un, costarle mucho y producirle quebranto. |
____ | ____ |
Saír máis que de prèsa, salir corriendo precipitadamente. |
____ | ____ |
Saír mal parado, llevar la peor parte en una cosa. |
____ | ____ |
Saír o comido polo servido, no tener ahorros ni haber sacado otro provecho de una cosa que el se logró mientras se tuvo. |
____ | ____ |
Saír ó revés, cuando sale lo contrario de lo que se quería o pretendía. |
____ | ____ |
Saír pola porta falsa, escapar ocultamente para no ser visto. |
____ | ____ |
Saír polo tellado, huír de una manera rápida y ocultamente. |
____ | ____ |
Saír por un, defenderlo, garantizarlo y acudir en su favor y auxilio. |
____ | ____ |
Saír facendo fú coma o gato, salir rezongando y con mucha precipitación. |
____ | ____ |
Saír unha cousa a pedir de boca, salir como se quería y se deseaba. |
____ | ____ |
Salla o que salla, denota la resolución de hacer una cosa en que hay riesgo, cualquiera que sea su éxito, sin preocuparse poco ni mucho del resultado. |
|
Aníbal Otero Álvarez (1959): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XLII, pp. 87-105 |
---|
cócha, saircom | |
"kotSa. (La vocal tónica, aunque es fundamentalmente una e labilizada, tiende a o mixta) Hablando del pan, salir con poca miga y con mal sabor, por haber llevado demasiado fermento. Monsanto. DER. "DE CONCHA". (HE11) |
cocha, saircom | |
"koSa. (La vocal tónica, aunque es fundamentalmente una e labilizada, tiende a o mixta) Dícese del pan cuando sale la corteza separada de la miga. Belver. Concha, levantó concha, en Grandola. DER. "DE CONCHA". (HE11) |
|
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo |
---|
retambufa (sair pola) | loc.
|
Decir una impertinencia. |
sair | v.
|
Salir. |
____ | ____ |
Sair ben, intervenir con éxito en algunas cosas. |
____ | ____ |
Sair por un, defenderlo, garantizarlo y acudir en su favor y auxilio. |
|
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret |
---|
Saír | v. n.
|
Salir. Pasar de dentro a fuera. |
____ | ____ |
Brotar. |
____ | ____ |
Partir, ir o marchar. |
____ | ____ |
Darse al público. |
|
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 |
---|
saír | v.
|
(Tob. San. Com. Ram. Gud. Por.) salir; |
____ | ____ |
saí-lo sol (Ram. Gud.) despuntar el día, amanecer. |