About
The Dictionary of Dictionaries (DdD) is a collection of Galician lexicographical works of the 19th and 20th centuries, compiled and transcribed under the coordination of Prof. Antón Santamarina in the Galician Language Institute. Originally published in CD-ROM format, its third edition (2003) collected 345,742 entries corresponding to 25 lexicographical works.
The collaboration between the ILG and the Computational Linguistics Group of the University of Vigo made it possible to publish in 2006 an extended version of DdD on the web with 392,768 entries documented in 32 works. The online edition of DdD can be consulted freely since 2006 as an independent resource or integrated into the RILG Portal.
Web design and programmming: Xavier Gómez Guinovart
Logo made with onlinelogomaker.com
· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression veciño among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
- Number of definitions found: 20
- Distribution by dictionaries: Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (2), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (2), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (4), Franco (1972) (1), Carré (1979) (1), CGarcía (1985) (1)
| Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
|---|---|---|
Veciño, cercano, rayano, & | ||
| Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
| ne | Vecino, cercano, rayano. | |
| Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
Vecino, cercano, rayano, etc. | ||
Vecino, rayano, cercano. | ||
| Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Vecino, rayano ó cercano. | ||
| Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Vecino, que habita con otros en un mismo barrio, en un mismo lugar, ó aldea | ||
| ____ | ____ | Cercano, rayano etc. FRAS. O que quixère tomar venganza de seu veciño, pòñall'a vida en diñeiro e en pan cocido. |
| Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
| adj. y s. | Vecino, contiguo. | |
| X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
| sm. | Vecino. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| adj. | Vecino. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
| adj. | Vecino. | |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| adj. | Vecino. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| adj. | Vecino. | |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| adj. y s. | Vecino, vecina, que habitan en un mismo pueblo. | |
| ____ | ____ | Que tiene casa y hogar en un pueblo y contribuye a las cargas aunque no viva en el pueblo. |
| ____ | ____ | Cercano, próximo o inmediato en cualquier línea. |
| ____ | ____ | FRAS. A mala veciña dá a agulla sin liña. Ara por enxoito ou por mollado, e non lle bicarás ó teu veciño o rabo. Boas son as miñas veciñas, pero fáltanme catro galiñas. Cada fillo de veciño tèn os seus feitos por padriño. Cando a barba do teu veciño vexas afeitar, pon a tua a remollar. Cando haxa un mal veciño, sofrilo. Cando teñas un mal veciño, tès que sofrilo. Cando tiveres un mal veciño, pide que non che veña outro máis malino. Co bo veciño, casarás a tua filla e venderás o teu viño. Co bo veciño, venderás o teu viño e collerás o teu trigo. Co mal veciño faise o home precavido. Daime, veciñas, a embora, que boto touciño na miña ola. Diga a miña veciña, e teña o meu fol fariña. Dure a mala veciña o que a neve febreiriña. Fun á casa do meu veciño, e avergonceime; vin á miña e goberneime. Mal veciño é o amor, pero onde o non hai é pior. Non hai veciño pior que o marmurador. Non teñas por veciño forno nin muíño. O bo veciño fai ó home desapercibido. O que pide mal pro seu veciño, venlle o seu mal polo camiño. Ó rei i ó río nonos teñas por veciños, porque se se asañan, todo cho deixan barrido. Os coidados do veciño, hanse sentir con cuncas de viño. Polo mal veciño non desfagas o teu niño. Quen tèn un bo veciño, tèn un bo amigo. Refrán é moi antigo, que é gran mal o mal veciño, e inda máis se é do teu oficio. Veciño de pan e porco, él con fartura e tí sin conforto. Veciño que non empresta, e coitelo que non corta, que se perda pouco importa. |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| adj. y s. | Vecino. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| adj. | Vecino. | |
| Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
| m. | ||