|
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) |
---|
[ver][vila] | |
SE VE TODA A VILA. También fácil. Ve de video; toda de tota; vila es la villa de Pontevedra, que toda se ve desde el dicho Chan de Parafita teniendo la vista al noroeste. Colección 1746-1770 |
[ver] | |
RELOUCA DE VÊLO. Es tanto el gozo que allí tiene la gente con tal vista y con tal recreo que casi enloquece (hipérbole) de verlo: vêlo de videre illud en neutro, aludiendo a todo lo que desde aquel alto se ve. Colección 1746-1770 |
[ver] | |
A ver dice que yendo a ver al clérigo, por eso estaría mejor ao crego. Ver de videre. Colección 1746-1770 |
[ver] | |
Verein por veré. Colección 1746-1770 |
|
Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). |
---|
á ver | |
Loc. de Ribadavia, con que se pide que otro entregue alguna cosa, o para quedarse con ella, o para verla Papeletas |
a ver | |
Loc. de Ribadavia. [Entrada sen definir] Papeletas |
a veragora | |
[Entrada sen definir]. Papeletas |
[ver] [oír] [pousar] | |
Non vexo nin ouzo nin sey donde pouso. Papeletas |
[ver] [conocer] | |
Tal me verás que no me conocerás. Ribadavia. Papeletas |
|
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 |
---|
ver | |
Ver. Ter que ver, teres que veres, compromisos, altercados, etc. |
|
Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente |
---|
ver | |
Particularidades de su flexión: Vexo, ves, ve, vemos, vedes, ven. Vía, vías, vía, víamos, víades, vían. Vín, viche, vío, vimos,vistes, viron. Veréi, verás, etc. Vería, verías, etc. Vé, vede. Vexa, vexas, vexa, etc. Vira y vise, viras y vises, etc. Visto, vindo o vendo. Estas formas se usan de Valdés al Eo y en gall. A. F. |
|
José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52) |
---|
pelexo ver | |
Non che me quixera ver no seu pelexo. No me quisiera ver en su pellejo. No le arriendo las ganancias. Verín. |
solver | |
¡Que non vexa outro sol! ¡Que no vea otro Sol! Juramento que equivale a: ¡Que no vea otro día! Vivero. |
|
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo |
---|
VER | s. m.
|
Sentido de la vista, el acto de ver. |
____ | ____ |
Parecer o apariencia de las cosas. |
VER | v. a.
|
Percibir por los ojos la forma y color de los objetos. |
____ | ____ |
Observar, considerar una cosa. |
____ | ____ |
Visitar a un sujeto. |
____ | ____ |
Reconocer con cuidado y atención una cosa. |
____ | ____ |
Ir con cuidado y tiento en las cosas que se ejecutan. |
____ | ____ |
Experimentar o reconocer por el hecho. |
____ | ____ |
Considerar, advertir. |
____ | ____ |
Prevenir, antever las cosas. |
____ | ____ |
Conocer, juzgar. |
____ | ____ |
En futuro, sirve para remitir a otra ocasión alguna especie que se toca de paso. |
____ | ____ |
Examinar si una cosa está en lugar que se cita. |
____ | ____ |
Asistir los jueces y letrados al juicio de un pleito. |
____ | v. r.
|
Estar en sitio a propósito para ser visto. |
____ | ____ |
Hallarse constituido en algún estado. |
____ | ____ |
Concurrir con uno para algún efecto. |
____ | ____ |
Darse una cosa a conocer muy claramente. |
____ | ____ |
Estar o hallarse en un sitio o lance. |
____ | ____ |
FRAS. Algún cego quixérame ver, anque non máis fora por vista ter. Anque te non vexo, moito ben che desexo. A quen tanto ve, un ollo lle abonda. Cada día vemos cousas novas. Cal te vexo, tal te teño. Cal te vexo, tal te xusgo e tal te creo. Cando vires a corda, acorda. Cantas vexo tantas quero, e se máis vira máis quixera. Canto máis vexo, máis mal me vexo. Canto máis vexo menos vexo. Canto te vexo, tanto te quero. Como verás, así farás. Como vires, así fai. Dende que non vos vemos non nos conecemos. Do que dí que non ve pola criba, non sei que che diga. Do ver, nace o querer, e do non ver nace o esquecer. Fai como vires, onde vivires. Inda daquelo que vexas, nin a mitá creas. Onde vexas corpo bota carga. Onde vires división, soilo esperes perdición. O que non ve non sabe o que é, nin como é. O que non vexo, nono desexo. Os vivos o verán, que os mortos non poderán. Quen moito ve, cun ollo lle abonda. Quen moito ve, moito adeprende. Quen vexa as miñas mangas, non verá as miñas faldras. Quen non viu Lisboa non viu cousa boa. Tanto é o que non ve como o que non sabe. Unha cousa é ver, e outra mirar. Val máis ver que creer. Védesme cal veño, e preguntádesme qué teño. Vémolas faltas alleas na alforxa dianteira, e non vémolas nosas na traseira. Vemos menos o que está máis preto. "Veremos", dixo o cego, e nunca viu. Ver pra creer. "Xa nos veremos" e eran dous cegos. |
|
Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo |
---|
ver | v. tr. y pron.
|
En A Limia: Hai bo ver "vaya diferencia" (FrampasII) |