Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression viña among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 20
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1755c) (1), Sarmiento (1746-1770) (2), Payzal (1800c) (3), Reguera (1840-1858) (1), Rodríguez (1854c) (2), Pintos (1865c) (1), Valladares (1884) (3), Porto (1900c) (3), Eladio (1958-1961) (3), CGarcía (1985) (1)

Martín Sarmiento (1746-1755c): Catálogo de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1973)
viña

Lo mismo. CatálogoVF 1745-1755

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[araña][viña]

Regla general. La Ñ de las voces castellanas siempre viene de dos NN en la raíz, y cuando a la N se siguen dos vocales. La Ñ de las voces gallegas jamás viene de las dos NN en la raíz; y van con las castellanas cuando a la N se siguen dos vocales, v. g., de aranea, vinea, se dice en gallego y castellano araña, viña. De panno, canna, se dice en castellano paño, caña; y en gallego pano, cana. También el gallego usa de la Ñ cuando la N es final con una vocal sola: v. g. de lino, vino, dice el gallego viño, liño. No así el castellano, pues dice lino, vino. Colección 1746-1770

[viña][prometer] [medo]

As viñas prometen, ja estamos sen medo. Si las viñas salen bien de la semana de San Antonio de Padua, ya no hay temor que se pierdan. Colección 1746-1770

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
viña

el pie de ella: vid

viña alta

ô emparrada: parra

viña braba

silbestre: labrusca

Eugenio Reguera y Pardiñas (1840-1858): Traducción de algunas voces, frases y locucionesgallegas, especialmente de agricultura, al castellano, ed. de J. L. Pensado (Cadernos de Lingua, RAG, 1995)
viña

Viña.

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
viña

[Da lista de voces sen definir].

viña

Vid, planta bien conocida y que da nombre al licor que sale de ella que se llama viño (v.) ó vino que en nada se acerca á vid. La sabia de esta planta que sale á gotas cuando se poda, es buena para dolor de ojos, principalmente cuando proviene de humo. En fr. vigne, ó viñe, lat. vitis vinifera, ó planta que lleva ó produce vino, que se dice en gallego con sola la voz viña. [Esta entrada procede dun apéndice de voces botánicas; tamén está na lista de voces sen definir].

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
viña

Viña.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
BAZA (de viña)

Parte del emparrado de rodrigon á rodrigon.

VIÑA (de)

Calidad de peras llamada así.

VIÑA (é unha)

Dícese de una cosa de gran provecho, ó mucho lucro.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
viña f.

Vid.

________

Geog. (San Román de) Feligresía en la provincia de Orense, partido judicial de Señorín de Carballino.

________

Geog. (Santa Eulalia da) Feligresía en la provincia de la Coruña, partido judicial de Betanzos.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
VIÑA s. f.

Terreno plantado de muchas vides.

________

Terreno donde hay muchas cepas o troncos sarmentosos de la vid, cuyo fruto se presenta en racimos de uvas, que producen el vino después de estrujados.

________

FRAS. A viña de bo amo, pódase en Marzo. A viña do ruín, pódase en Abril. A viña gárdaa o medo, máis ben que o viñadeiro. A viña i o poldro que os crien outros. A viña onde haxa xiada; a terra onde haxa auga. A viña ó pè do camiño, tèn mal veciño. A viña vella quer amo novo. Cáveme quen queira, pódeme quen seipa; bímeme calquera; cóideme o meu amo. Coida ben a viña e terás vindima. Máis garda a viña o medo que o viñadeiro. Na viña de outro ninguién pode ir escoller. Na viña vindimada, calquera pode vindimar. Nin viña no baixo, nin trigo no cascallo. Nin viña ó pè do camiño, nin casa á beira do rio. Non teñas viña nun rincón nin casa nun cantón. O meu veciño tèn unha viña: él a cava, él a bima; él a vindima. O que en ruín lugar fai a viña, ó lombo saca a vindima. O vello pranta a viña e o vello a vindima. Poda a viña en Marzo, pra cavala en Maio. Pola Santa Mariña vai ver a tua viña, e cal a cates, tal a vindimas. Pra viña vella, amo novo. Vai ver se a tua viña reluz o día da Santa Cruz 3 de Mayo]. Viña entre viñas, e casa entre veciñas. Viña, pereira, e fabal, malos son de gardar. Viña que non se poda dispacio, dará poucos e ruís acios. Viñas, cantas bebas; terras, cantas vexas.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
biña f.

(Com. Oir. Cod. Mar. Goi. Ram.) viña.