· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression vilán among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
---|---|---|
Villano. | ||
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
adj. y s. | Villano, indigno, ruin. | |
____ | ____ | Descortés. Vilaño. |
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
sm. | Villano. Vecino de una villa. Rústico, ruín. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
adj. | Villano. Vecino de una villa, no hidalgo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
adj. | Villano. Vecino de una villa, no hidalgo. | |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
adj. | Villano. Vecino de una villa, no hidalgo. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
adj. | Villano. Vecino de una villa, no hidalgo. | |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
adj. y s. | Villano, vecino de una villa o aldea. | |
____ | ____ | Rústico, descortés. |
____ | ____ | Ruín, indigno, indecoroso. |
____ | s. m. | Tañido y baile españoles, que tendían a imitar los cantares y bailes rústicos. |
____ | ____ | FRAS. Cando o vilán enriquece, a ninguién conece. Cando o vilán enriquece, non tèn amigos nin parentes. Cando o viláu está rico non tèn parentes nin amigos. Cando o vilán vai no mulo, coida que é seu todo o mundo. Facer ben ó vilán é botar auga no mar. Non é vilán o da vila senón o que fai vilanía. Ó vilán, coa vara do avelán. Ó vilán dádelle o dedo e collerávos a man. Ó vilán dádelle un ovo, e pediravos o aceite i o sal i o tixolo. Ó vilán dalle a aixada na man. Ó vilán danlle o pè e agarra a man. O vilán na sua terra; o fidalgo, en calquera. Ó vilán non lle fagas ben nin mal. O vilán rico non conece amigo. Vilán farto, pè dormente. Vilán que non mata porco, é como escudeiro que non gana soldo. Vilán que se fai con diñeiro, tense por un fidalgo enteiro. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
adj. y s. | Villano. | |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
adj. | Villano. Vecino de una villa, no hidalgo. |