Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression vilán among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 15
- Distribution by dictionaries: Cuveiro (1876) (1), Porto (1900c) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (5), Franco (1972) (1), Carré (1979) (1)

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
VILAN y VILAÑO

Villano.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
vilán,-na adj. y s.

Villano, indigno, ruin.

________

Descortés. Vilaño.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
VILÁN sm.

Villano. Vecino de una villa. Rústico, ruín.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
vilán,-âadj.

Villano. Vecino de una villa, no hidalgo.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
vilán ,-âadj.

Villano. Vecino de una villa, no hidalgo.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
vilán,-áadj.

Villano. Vecino de una villa, no hidalgo.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
vilán ,-âadj.

Villano. Vecino de una villa, no hidalgo.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
VILÁN, VILÁadj. y s.

Villano, vecino de una villa o aldea.

________

Rústico, descortés.

________

Ruín, indigno, indecoroso.

____s. m.

Tañido y baile españoles, que tendían a imitar los cantares y bailes rústicos.

________

FRAS. Cando o vilán enriquece, a ninguién conece. Cando o vilán enriquece, non tèn amigos nin parentes. Cando o viláu está rico non tèn parentes nin amigos. Cando o vilán vai no mulo, coida que é seu todo o mundo. Facer ben ó vilán é botar auga no mar. Non é vilán o da vila senón o que fai vilanía. Ó vilán, coa vara do avelán. Ó vilán dádelle o dedo e collerávos a man. Ó vilán dádelle un ovo, e pediravos o aceite i o sal i o tixolo. Ó vilán dalle a aixada na man. Ó vilán danlle o pè e agarra a man. O vilán na sua terra; o fidalgo, en calquera. Ó vilán non lle fagas ben nin mal. O vilán rico non conece amigo. Vilán farto, pè dormente. Vilán que non mata porco, é como escudeiro que non gana soldo. Vilán que se fai con diñeiro, tense por un fidalgo enteiro.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
vilán ,-vilá adj. y s.

Villano.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Vilán,-â adj.

Villano. Vecino de una villa, no hidalgo.