Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression vir among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v


- Number of definitions found: 112
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1746-1770) (3), Sobreira (1792-1797) (16), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (2), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (1), Porto (1900c) (1), Filgueira (1926) (2), Carré (1928-1931) (2), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (3), Eladio (1958-1961) (45), Franco (1972) (4), Carré (1979) (3), CGarcía (1985) (18), Rivas (1988) (1), Rivas (2001) (2)

Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)
[vir][voltar]

QUE VÊÑAN, QUE VOLTEN. Fácil. Que veñan de venio, is, y veniant. Que volten, de volvo, is, volutum, el frecuentativo latino voluto, volutare, y perdida la U: volto, voltare repetir el volver. Colección 1746-1770

[saber][vir]

Saber dôs que viñan. Saber de sapere. Dôs que, de los que; viñan, venían, de venio, is. Esto es, quiso saber el poeta de los que venían de la siega las novedades de Castilla. Colección 1746-1770

[vir]

Viran por habían venido. Colección 1746-1770

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
a ben ha de vir

Locución con que se dan esperanzas de que algún mal o trabajo tendrá fin o remedio. Papeletas

a ben ha de vir

Locución con que se dan esperanzas de que algún mal o trabajo tendrá fin o remedio. Papeletas

andar,ir ou vir ou estar a escoyta

Fras. de Ledesma. Vixiar. Averiguar lo que hay o pasa en una parte para contarlo en otra. Papeletas

andar,irou virde mua

Amoada. Papeletas

andar,ir, vir a presa ou de présa

Fras. de Ribadavia. De priesa, a priesa. Papeletas

andar,ir, vir á ramisca

Fustans. A las mozas. Papeletas

andar,ir, vir as cegas ou cegoño ,-ña

Fras. de Ribadavia. Sin ver o saber lo que hace. Papeletas

andar,ir, vir coma unha asalacion

V. asalación. Papeletas

andar,ir, ou vir de ben

Fras. de Ribadavia. Papeletas

andar ou ir ou vir de mal

Fras. de Ribadavia. De mal corazón para otro. Papeletas

andar,pasar, ir, virde mao en mao

Fras. de Ribadavia. V. mano (sic). Papeletas

andar,estar, ir, porse, virde morro

Osculo. Ribadavia. De hocico. Papeletas

andar,facer, ir, virnunha asalacion

Vide asalación. Papeletas

andar,ir, vir ô doutan

Fras. de Ribadavia. A toda libertad y sin moderación ni arreglo. Papeletas

virapretado ou apertado

Fras. Ribadavia. Denota que alguna cosa no viene bien para lo que se desea y falta a las medidas o al deseo, como la ropa. Papeletas

[atrás] [vir] [facer]

Atrás virá quen bó me fará. Chantria de Ourense. Papeletas

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
vir

Venir, llegar. En port. y d. a. id. Sarm. Cervantes.

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
bir vo

Venir, llegar. Port. id.

vir

Venir, llegar. Port. id.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Bir

Venir, llegar. D. Monograf, Sarm. Cervantes y port. id.

Vir

Venir, llegar. Seguino, Sarm. y port. id. Cerv.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
vir

Venir.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
VIR

Venir.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
VIR

Venir en todas sus acepciones.

Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000
vir v. a.

Venir.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
SOLFAS (andar con, vir con) loc.

Preparar el terreno, andarse con palabrerías. Detenerse en miramientos.

VIR v.

Venir. Pasar. Caminar hacia un lugar determinado. Llegar. Proceder. Acabar.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
virv. n.

Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla.

________

Llegar. Proceder.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
vir

Venir. Variantes de su flexión: Veño, véis, vén, vimos, vides, véin. Vía, vías, etc. Vín, viche, veo, vemos, vestes, veron. Viréi, virás, virá, viremos, viredes, virán. Viría, virías, etc. Vén, vide. Veña, veñas, etc. Vera y vese, veras y veses, etc. Vindo. El part. vido apenas tiene uso: Ir y vir chámanye acarriar; Mentras vou y veño, vereda teño; Condo a Candeleira chora- el inverno xa vay fora; Condo a Candeleira rí- el inverno tá por vir. Ús. de Valdés al Eo, y en gall. y port.; en algunos concejos, vinir y vienir, diciendo en el pres. vieno, y en el indef., vinisti. A. F.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
vir v. n.

Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla.

________

Llegar. Proceder.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
virv. n.

Venir.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
vir v. n.

Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla.

________

Llegar. Proceder.

________

Vir ao Mayo. *Acudir el mes de Mayo para entrar en campaña.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
VIR v. n.

Venir, caminar una persona o cosa de allá para acá.

________

Llegar a donde está el que habla.

________

Comparecer una persona ante otra.

________

Reducirse al dictamen de uno.

________

Volver a tratar del asunto, después de alguna digresión.

________

Ser una cosa consecuencia de otra.

________

Pasar de unos a otros el dominio de una cosa.

________

Llegar el tiempo en que una cosa ha de acaecer.

________

Traer origen una cosa de otra en lo físico o moral.

________

Manifestarse o iniciarse una cosa.

________

Suceder una cosa que se esperaba o se temía.

________

Reducirse al dictamen de uno.

________

Ajustarse, acomodarse una cosa con otra.

________

Reducir finalmente lo que no se quería ejecutar.

________

Volver a tratar del asunto después de una digresión.

________

Revolver, acordar la autoridad.

________

Inferirse una cosa de otra.

________

Pasar el dominio de una cosa de unos a otros.

________

Producirse una cosa en un terreno.

________

Acercarse el tiempo en que ha de acaecer una cosa.

________

Traer origen una cosa de otra.

________

Excitarse un afecto o pasión.

________

Ofrecerse una cosa a la imaginación o a la memoria.

________

Manifestarse, iniciarse una cosa que se esperaba.

________

Algún día me virá ás maus, dícelo aquel que desea vengarse de otro y espera ocasión propicia.

________

Non hai mal que por ben non veña, denota que áun de los sucesos infaustos se puede sacar provecho o beneficio.

________

O que veña atrás que tanga, el que venga atrás que arree.

________

Quen veña que chame, dícese cerrando la puerta de casa, para que no pueda entrar nadie sin llamar.

________

Vénlle de caste, aplícase al que en sus acciones y procederes sigue las huellas de sus ascendientes. Empléase comúnmente en mal sentido.

________

Vénlle naido, lo que viene pintiparado.

________

Veñan vindo, úsase frecuentemente esta repetición de dos modos del mismo verbo vir; p. ej.: veñan vindo á mesa, acérquense o váyanse acercando a la mesa; veñan vindo ó xantar, aproxímense, que la comida ya está lista y preparada.

________

Veña o que veña y veña o que viñer, da a entender la resolución o determinación en que se está de emprender una cosa sin cuidarse de que el éxito sea favorable o adverso.

________

¡Vès con unhas Marías Garcías...! ¡traes unas historias...!, ¡vienes con unos cuentos y unos chismes...!

________

¡Viña ben!, dícese de aquello que colmaría todas las aspiraciones si llegase a realizarse. ¡Víñache ben! ya lo creo que te convendría si te lo diesen, ¡te daba la vida! ¡Víñame ben!, ¡quién me diera!, me venía admirablemente.

________

Vir a contra, venir la contaria, cambiarse la suerte en cualquier cosa que sea.

________

Vir axeitada unha cousa, ser muy a propósito para aquello a que se destina.

________

Vir de man armada, dispuesto a armar camorra o pelea.

________

Virlle ancha unha cousa a un, ser excesiva para su capacidad o su mérito.

________

Virlle de perilla unha cousa a un, venirle bien, cuando más lo deseaba o más falta le hacía.

________

Virlle estreita unha cousa a un, no ser bastante a satisfacer su ánimo, ambición o mérito.

________

Vir ó caso, dícese de lo que es oportuno.

________

Vir o trasacordo, recapacitar sobre lo acordado o convenido para modificarlo en todo o parte.

________

Vir pingandiño, o vir pingando, venir chorreando auga las ropas que uno trae puestas.

________

Vir rodada unha cousa, suceder casualmente en favor de lo que se intentaba o se pretendía.

________

FRAS. A mal vir, botar tabaco e cuspir. Axiña vèn o que se ve. Detrás virá quen bo me fará. Nunca vén unha sin outra. Os que cabirtos venden e cabras non teñen, ¿de onde lle veñen? Outro virá que bo me fará. Quen vèn, non tarda. Quen vèn o derradeiro, chega ás veces o primeiro*. Se queres vir comigo, trai contigo. Todo o que vèn, convèn. Vèdesme como veño, e perguntádesme que teño. Venme o que bebo, e non me ven toda a sede que teño. Veñan duas mil, e non veña unha de Abril. Veume o mal que me acostuma vir; que dispóis de farto, bótome a durmir. [*No orixinal 'as'].

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
vir v.

Venir.

________

Venlle naido, lo que viene pintiparado.

________

Vir ao caso, dícese de lo que es oportuno.

________

Vir o trasacordo, recapacitar sobre lo acordado o convenido para modificarlo en todo o parte.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Vir v. n.

Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla.

________

Llegar. Proceder.

________

Vir ao Mayo Acudir el mes de Mayo para entrar en campaña.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
bir v.

(v.c.) venir;

________

bir auga derriba do corazón (Fea.) desmayarse;

________

non bir ben (Sob.) no sentar bien un alimento;

________

bir coma un pito (Xun.) calarse hasta los huesos;

________

bir crecido (Ram.) se dice del río cuando viene muy lleno;

________

bir de arribada (Are.) entrar en puerto el barco a causa del temporal;

________

bi-lo día (Cab. Raz. Sco. Com. Gro. Vil.) amanecer;

________

bir franco (Car.) venir el marinero a pasar el fin de semana a su casa;

________

bi-lo mar (Esc.) venir olas;

________

bir do mar (Car.) venir de las faenas del mar;

________

bi-la masa (Sob.) leudar;

________

bir á memoria (Com.) tener una idea;

________

bi-la noite (Dum. Com. Nov. Sob. Gro.) anochecer;

________

bi-la pedra (Gud.) empezar a ponerse el horno blanco a causa del calor;

________

bir ó reboltallo (Goi.) venir tardíamente, referido a un hijo;

________

bir de remorque (Car.) traer un barco por la popa;

________

ó bir do sol (Por.) al salir el sol;

________

V. estar a bir y (bir feito un) raio.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
vir v. intr.

Venir. También "servir, acabar de fermentar, de cocerse, de estar a punto": Non acaba de vir a masa, está vindo o pan (A Limia). (FrampasII)

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
chedeiro (vir (de) )fr. adv.

Oblicuamente. Val do Medo, Our.(FrampasIII)

vir v. i.

Venir. Vir ó caso se relaciona con esto...; vir a masa a lévedo, completarse la fermentación, etc. Lea, Friol, Lu. En Viariz, Bierzo occ. dicen vein por vienen.(FrampasIII)