· Search the Dictionary of Dictionaries
You searched for the expression vir among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries without taking into account the accentuation of the word or the difference b/v
Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970) | ||
---|---|---|
QUE VÊÑAN, QUE VOLTEN. Fácil. Que veñan de venio, is, y veniant. Que volten, de volvo, is, volutum, el frecuentativo latino voluto, volutare, y perdida la U: volto, voltare repetir el volver. | ||
Saber dôs que viñan. Saber de sapere. Dôs que, de los que; viñan, venían, de venio, is. Esto es, quiso saber el poeta de los que venían de la siega las novedades de | ||
Viran por habían venido. | ||
Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979). | ||
Locución con que se dan esperanzas de que algún mal o trabajo tendrá fin o remedio. | ||
Locución con que se dan esperanzas de que algún mal o trabajo tendrá fin o remedio. | ||
Fras. de Ledesma. Vixiar. Averiguar lo que hay o pasa en una parte para contarlo en otra. | ||
Amoada. | ||
Fras. de Ribadavia. De priesa, a priesa. | ||
Fustans. A las mozas. | ||
Fras. de Ribadavia. Sin ver o saber lo que hace. | ||
V. asalación. | ||
Fras. de Ribadavia. | ||
Fras. de Ribadavia. De mal corazón para otro. | ||
Fras. de Ribadavia. V. mano (sic). | ||
Osculo. Ribadavia. De hocico. | ||
Vide asalación. | ||
Fras. de Ribadavia. A toda libertad y sin moderación ni arreglo. | ||
Fras. Ribadavia. Denota que alguna cosa no viene bien para lo que se desea y falta a las medidas o al deseo, como la ropa. | ||
Atrás virá quen bó me fará. Chantria de Ourense. | ||
Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario | ||
Venir, llegar. En port. y d. a. id. | ||
Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007 | ||
vo | Venir, llegar. Port. id. | |
Venir, llegar. Port. id. | ||
Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña, | ||
Venir, llegar. D. | ||
Venir, llegar. | ||
Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000 | ||
Venir. | ||
Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona | ||
Venir. | ||
Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar | ||
Venir en todas sus acepciones. | ||
Francisco Porto Rey (1900c): Diccionario gallego-castellano, ed. de María Xesús Bugarín e Begoña González Rei;, A Coruña, Real Academia Galega, 2000 | ||
v. a. | Venir. | |
X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego) | ||
loc. | Preparar el terreno, andarse con palabrerías. Detenerse en miramientos. | |
v. | Venir. Pasar. Caminar hacia un lugar determinado. Llegar. Proceder. Acabar. | |
Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
v. n. | Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla. | |
____ | ____ | Llegar. Proceder. |
Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente | ||
Venir. | ||
Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
v. n. | Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla. | |
____ | ____ | Llegar. Proceder. |
José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
v. n. | Venir. | |
Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
v. n. | Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla. | |
____ | ____ | Llegar. Proceder. |
____ | ____ | Vir ao Mayo. *Acudir el mes de Mayo para entrar en campaña. |
Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
v. n. | Venir, caminar una persona o cosa de allá para acá. | |
____ | ____ | Llegar a donde está el que habla. |
____ | ____ | Comparecer una persona ante otra. |
____ | ____ | Reducirse al dictamen de uno. |
____ | ____ | Volver a tratar del asunto, después de alguna digresión. |
____ | ____ | Ser una cosa consecuencia de otra. |
____ | ____ | Pasar de unos a otros el dominio de una cosa. |
____ | ____ | Llegar el tiempo en que una cosa ha de acaecer. |
____ | ____ | Traer origen una cosa de otra en lo físico o moral. |
____ | ____ | Manifestarse o iniciarse una cosa. |
____ | ____ | Suceder una cosa que se esperaba o se temía. |
____ | ____ | Reducirse al dictamen de uno. |
____ | ____ | Ajustarse, acomodarse una cosa con otra. |
____ | ____ | Reducir finalmente lo que no se quería ejecutar. |
____ | ____ | Volver a tratar del asunto después de una digresión. |
____ | ____ | Revolver, acordar la autoridad. |
____ | ____ | Inferirse una cosa de otra. |
____ | ____ | Pasar el dominio de una cosa de unos a otros. |
____ | ____ | Producirse una cosa en un terreno. |
____ | ____ | Acercarse el tiempo en que ha de acaecer una cosa. |
____ | ____ | Traer origen una cosa de otra. |
____ | ____ | Excitarse un afecto o pasión. |
____ | ____ | Ofrecerse una cosa a la imaginación o a la memoria. |
____ | ____ | Manifestarse, iniciarse una cosa que se esperaba. |
____ | ____ | Algún día me virá ás maus, dícelo aquel que desea vengarse de otro y espera ocasión propicia. |
____ | ____ | Non hai mal que por ben non veña, denota que áun de los sucesos infaustos se puede sacar provecho o beneficio. |
____ | ____ | O que veña atrás que tanga, el que venga atrás que arree. |
____ | ____ | Quen veña que chame, dícese cerrando la puerta de casa, para que no pueda entrar nadie sin llamar. |
____ | ____ | Vénlle de caste, aplícase al que en sus acciones y procederes sigue las huellas de sus ascendientes. Empléase comúnmente en mal sentido. |
____ | ____ | Vénlle naido, lo que viene pintiparado. |
____ | ____ | Veñan vindo, úsase frecuentemente esta repetición de dos modos del mismo verbo vir; p. ej.: veñan vindo á mesa, acérquense o váyanse acercando a la mesa; veñan vindo ó xantar, aproxímense, que la comida ya está lista y preparada. |
____ | ____ | Veña o que veña y veña o que viñer, da a entender la resolución o determinación en que se está de emprender una cosa sin cuidarse de que el éxito sea favorable o adverso. |
____ | ____ | ¡Vès con unhas Marías Garcías...! ¡traes unas historias...!, ¡vienes con unos cuentos y unos chismes...! |
____ | ____ | ¡Viña ben!, dícese de aquello que colmaría todas las aspiraciones si llegase a realizarse. ¡Víñache ben! ya lo creo que te convendría si te lo diesen, ¡te daba la vida! ¡Víñame ben!, ¡quién me diera!, me venía admirablemente. |
____ | ____ | Vir a contra, venir la contaria, cambiarse la suerte en cualquier cosa que sea. |
____ | ____ | Vir axeitada unha cousa, ser muy a propósito para aquello a que se destina. |
____ | ____ | Vir de man armada, dispuesto a armar camorra o pelea. |
____ | ____ | Virlle ancha unha cousa a un, ser excesiva para su capacidad o su mérito. |
____ | ____ | Virlle de perilla unha cousa a un, venirle bien, cuando más lo deseaba o más falta le hacía. |
____ | ____ | Virlle estreita unha cousa a un, no ser bastante a satisfacer su ánimo, ambición o mérito. |
____ | ____ | Vir ó caso, dícese de lo que es oportuno. |
____ | ____ | Vir o trasacordo, recapacitar sobre lo acordado o convenido para modificarlo en todo o parte. |
____ | ____ | Vir pingandiño, o vir pingando, venir chorreando auga las ropas que uno trae puestas. |
____ | ____ | Vir rodada unha cousa, suceder casualmente en favor de lo que se intentaba o se pretendía. |
____ | ____ | FRAS. A mal vir, botar tabaco e cuspir. Axiña vèn o que se ve. Detrás virá quen bo me fará. Nunca vén unha sin outra. Os que cabirtos venden e cabras non teñen, ¿de onde lle veñen? Outro virá que bo me fará. Quen vèn, non tarda. Quen vèn o derradeiro, chega ás veces o primeiro*. Se queres vir comigo, trai contigo. Todo o que vèn, convèn. Vèdesme como veño, e perguntádesme que teño. Venme o que bebo, e non me ven toda a sede que teño. Veñan duas mil, e non veña unha de Abril. Veume o mal que me acostuma vir; que dispóis de farto, bótome a durmir. [*No orixinal 'as']. |
X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
v. | Venir. | |
____ | ____ | Venlle naido, lo que viene pintiparado. |
____ | ____ | Vir ao caso, dícese de lo que es oportuno. |
____ | ____ | Vir o trasacordo, recapacitar sobre lo acordado o convenido para modificarlo en todo o parte. |
Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
v. n. | Venir. Pasar, ir o caminar hacia el lugar en que está el sujeto que habla. | |
____ | ____ | Llegar. Proceder. |
____ | ____ | Vir ao Mayo Acudir el mes de Mayo para entrar en campaña. |
Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27 | ||
v. | ||
____ | ____ | bir auga derriba do corazón |
____ | ____ | non bir ben |
____ | ____ | bir coma un pito |
____ | ____ | bir crecido |
____ | ____ | bir de arribada |
____ | ____ | bi-lo día |
____ | ____ | bir franco |
____ | ____ | bi-lo mar |
____ | ____ | bir do mar |
____ | ____ | bi-la masa |
____ | ____ | bir á memoria |
____ | ____ | bi-la noite |
____ | ____ | bi-la pedra |
____ | ____ | bir ó reboltallo |
____ | ____ | bir de remorque |
____ | ____ | ó bir do sol |
____ | ____ | V. estar a bir y (bir feito un) raio. |
Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo | ||
v. intr. | Venir. También "servir, acabar de fermentar, de cocerse, de estar a punto": Non acaba de vir a masa, está vindo o pan ( | |
Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario) | ||
fr. adv. | Oblicuamente. | |
v. i. | Venir. Vir ó caso se relaciona con esto...; vir a masa a lévedo, completarse la fermentación, etc. |