Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión ALFA entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 24
- Distribución por dicionarios: Sobreira (1792-1797) (2), RAG (1913-1928) (4), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (4), AO (1965) (2), Franco (1972) (3), Franco (1972-) (1), AO (1977) (1), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (1)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
alfa s. f.

Lemos. Labarada de fuego. Vaharada*, llamarada, labarada, de fuego. [También podría leerse Vafarada, pero desde luego no BotaradaDRAG]. Papeletas

alfa y alfada

Ribasil. Eso mismo; el rayo de sol que calienta mucho. Item, se toma por el mismo sol muy caliente. Que alfa o alfada, Dios mio! dicen. Papeletas

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ALFA s. f.

Alfa. La primera letra del alfabeto griego: corresponde a nuestra a.

________

El aire caldeado que sale por la boca del horno, y por extensión, el aire caliente en el verano.

____s. f.

"de Lemos. Labarada de fuego. Botarada, llamarada." P. SOBREIRA.

________

"En Ribadesil, eso mismo. El rayo de sol que calienta mucho: se toma por el mismo sol muy caliente. Alfada." P. SOBREIRA. Loc. Alfa e omega: principio y fin.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
alfas. f.

Llamarada. V. labarada. Rayo de sol. V. rayola.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
alfa s. f.

Llamarada. V. Labarada. Rayo de sol. V. Rayola.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
alfas. f.

Llamarada (raiola).

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
alfa s. f.

Llamarada. V. Labarada. Rayo de sol. V. Rayola.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ALFA s. f.

Alfa, primera letra del alfabeto griego que corresponde a nuestra A.

________

El aire caldeado que sale por la boca del horno. Por ext., el aire caliente en verano o invierno.

________

Llamarada de fuego; BOTARADA, LABARADA.

________

Rayo de sol que calienta mucho, y el mismo sol muy caliente, ALFADA.

Aníbal Otero Álvarez (1965): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XX/62, pp. 330-349
alfa

Bochorno, 1 y 2 acep., en Mones. Llamarada. Rayo de sol, en C. O mesmo que chamma. Cor rosada das faces, en CF. DEL LAT. "ALBUS". (HE19)

alfa

T. de Cóina. Rego, aberto para sementeira. Prov. Marco, entre bens communs e particulares. Fronteira. CF. DEL LAT. "ALVEUS". (HE19)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
alfa s. f.

El aire que sale por la boca del horno.

________

Llamarada de fuego; botarada, labarada.

________

Rayo de sol que calienta mucho, y el mismo sol muy caliente, alfada.

X. L. Franco Grande (1972-): Engadidos inéditos ó Diccionario galego-castelán
alfa

Palanca Brandián. [Dun "Apéndice novo para o DEGC de ER", de Valentín Arias]

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
alfa

v. ouba. (VSP)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Alfa s. f.

Llamarada. V. Labarada.

________

Rayo de sol. V. Rayola.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
alfa f.

(Cal.) oleada de calor que a veces recorre el cuerpo.