Información
O Dicionario de dicionarios (DdD) é unha colección de obras lexicográficas galegas dos sécs. XIX e XX, recompiladas e transcritas baixo a coordinación do profesor Antón Santamarina no Instituto da Lingua Galega. Publicado orixinalmente en formato CD-ROM, a súa terceira edición (2003) recollía 345.742 entradas correspondentes a 25 obras lexicográficas.
A colaboración entre o ILG e o Seminario de Lingüística Informática da Universidade de Vigo fixo posíbel a publicación en 2006 dunha versión web ampliada do DdD con 392.768 entradas documentadas en 32 obras. A edición en liña do DdD pode ser consultada libremente desde 2006 como un recurso independente ou integrada no Portal RILG.
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart
Logo elaborado con onlinelogomaker.com
· Consultar o Dicionario de dicionarios
Está a procurar a expresión ARGOMA entre os lemas no Dicionario de dicionarios
- Número de acepcións atopadas: 13
- Distribución por dicionarios: Sobreira (1790c) (1), Sobreira (1794) (1), RAG (1913-1928) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (1), Eladio (1958-1961) (1), Varios (1961) (1), Franco (1972) (2), Carré (1979) (1), Losada (1992) (1)
| Juan Sobreira Salgado (1790c): "Vegetables de Galicia" seguido dunhas " Retractaciones" e duns "Documentos justificativos de lanomenclatura botánica gallega", ed. de J. L. Pensado Tomé (Opúsculos lingüísticos del siglo XVIII, Galaxia, Vigo, 1974, pp. 241-267). | ||
|---|---|---|
arbusto, Orcellón; Gataño [Tamén sería pos. ler gatuño]; borxon, Ribadeo; tóxo, Ribadavia . Bèsta vélla, ós toxos. | ||
| Juan Sobreira Salgado (1794): Ensayo para la historia general botánica de Galicia, que deberá comprehenderse en el Diccionario o Glosario General de la Lengua Gallega, ed. de J. L. Pensado (enOpúsculos lingüísticos del siglo XVIII, Galaxia, Vigo, 1974, pp. 227-240) | ||
Su simiente da tinte amarillo exquisito. Color gris hermosísimo dan las ortigas a los guantes y medias de lino. Color encarnado da la salta-sebes de Tabeyrós a la madera, cocida su raíz en vino tinto. Así mismo el vino tinto solo y cocido hace encarnado el cuerno donde es blanco. | ||
| Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano | ||
| s. f. | "El tojo según que sirve para argomar: es el tojo asnal o bravo." | |
| Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931 | ||
| s. f. | El tojo grande, de púas duras, que se emplea para argomar. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. f. | El tojo grande, de púas duras, que se emplea para argomar. | |
| José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid | ||
| s. f. | Tojo grande. | |
| Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel | ||
| s. f. | El tojo grande, de púas duras, que se emplea para argomar. | |
| Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo | ||
| s. f. | Tojo arnal o bravo, de púas duras, que se emplea para ARGOMAR. [*Erro por ÁRGOMA?] | |
| Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez | ||
| s. f. | Maleza (Trabada). | |
| X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo | ||
| s. f. | Tojo arnal o bravo, de púas duras, que se emplea para argomar. | |
| ____ | ____ | Maleza. |
| Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret | ||
| s. f. | El tojo grande, de púas duras, que se emplea para argomar. | |
| E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia | ||
Ulex europaeus L. | ||