Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión ARRANCAR entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 15
- Distribución por dicionarios: RAG (1913-1928) (9), Eladio (1958-1961) (4), CGarcía (1985) (2)

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ARRANCAR v. a.

Arrancar. Desarraigar, desenraizar. Sacar de raíz lo que está plantado, como árboles, plantas, etc.- "Et colleu ella de aquelas mellores et maýs nobles et virtuosas eruas. hũa partida cõ suas rraýzes. Arrancandoas cõ hũ pico de hũa fouçe." (Y cogió ella de aquellas mejores y más apreciadas y medicinales yerbas, una partida, con sus raíces, arrancándolas con la punta de una hoz). C. T., vol. II, P. 281.- "Todalas outras ordees. de qual maneýra quer que seian deuen dar ó dezemo de todalas herdades que ouueren foras ende de aquellas que comezaron a laurar nouamente derronpendo os montes et arrancandoos et metendoos en lauor." (Todas las otras Ordenes de cualquier clase que sean, deben dar el décimo de todas las heredades que tuvieren, excepto de aquellas que comenzaron a labrar nuevamente, rompiendo los montes y arrancándolos y poniéndolos en labor). Fragmento de un nuevo códice gallego de Las Partidas, pub. por Martínez Salazar en el B. R. A. G., tom. III, p. 157.

________

Sacar con violencia alguna cosa del lugar a que está sujeta, como un clavo, una muela, etc.

________

fig. Quitar con violencia.

________

Expectorar.

________

Partir de carrera para proseguir corriendo.

________

Obtener algo con trabajo o astucia.

________

Separar a alguno de una mala costumbre, vicio, etc.

____v. n.

Partir, salir con ímpetu, lanzarse.

________

Morir. Var: ARRIGAR, ARRINCAR y ARRINGAR. Loc. Arrancar a alma: matar bárbaramente.- Arrancar a espada: tirar de ella, empuñarla para arremeter.- Arrancar ais do peito: darlos muy sentidos.- Arrancar bágoas: conmover profundamente.- Arrancar o corazón: causar gran dolor pór efecto de una desgracia.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ARRANCAR v. a.

Arrancar algo con trabajo, esfuerzo o astucia.

____v. n.

Partir de carrera para seguir corriendo.

________

Morir, según el DRAG.

________

ARRINCAR.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
arrancar v.

1. (Oir. Ped. Inc. Gud. Por.) recolectar;

________

2. var. de arrincar 1, 2, 3.