Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión ATERRAR entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 30
- Distribución por dicionarios: Sobreira (1792-1797) (1), Leiras (1906) (1), RAG (1913-1928) (3), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Pereda (1953) (1), AO (1956) (1), Eladio (1958-1961) (3), AO (1967) (1), Franco (1972) (4), Carré (1979) (4), CGarcía (1985) (1), Rivas (1988) (1), Rivas (2001) (2)

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
aterrar v. a.

Ribadavia. Causar terror. Papeletas

Manuel Leiras Pulpeiro (1906): Vocabulario (lido directamente do ms da RAG para este diccionario)
aterrar

acollar, recalzar

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ATERRAR v. a.

Aterrar. Echar por tierra.

________

V. AMONTEAR.

________

Causar terror, aterrorizar.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
aterrarv. a.

Aporcar. V. amontear.

________

Aterrizar.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
aterrar

Aterrizar.

____v. a.

Aporcar. V. Amontear.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
aterrarv. a.

Aporcar (amontear). Aterrizar.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
aterrar

Aterrorizar.

____v. a.

Aporcar. Véase Amontear.

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
aterrar v.

Aproximarse una embarcación a la tierra. Vivero.

Aníbal Otero Álvarez (1956): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XXXIII, pp. 117-139
aterrar

Hablando de los haces de centeno, disponerlos en el suelo de modo que uno tape la espiga del otro. Quintáns. DEL LAT. ((TERRA)). (HE06)

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ATERRAR v. a.

Aporcar, arrimar tierra a las plantas; AMONTEAR, ATERREAR, ATERROAR.

________

Derribar, echar por tierra.

____v. n.

Recalar o acercarse a tierra una embarcación.

Aníbal Otero Álvarez (1967): Contribución al diccionario gallego, Vigo, Galaxia
aterrar

Hablando de los haces de centeno, disponerlos en el suelo de modo que uno tape la espiga del otro. Quintáns. Del Lat. TERRA. (CDG)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
aterrar v.

Aporcar, arrimar tierra a las plantas; amontear, aterrear, aterroar.

________

Derribar echar por tierra.

________

Recalar o acercarse a tierra una embarcación.

________

Hablando de los haces de centeno, disponerlos en el suelo de modo que no tape las espigas del otro.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Aterrar v. a.

Aporcar. Véase Amontear.

________

Aterrorizar.

________

Aterrizar. Descender y posarse en tierra un avión u otro aparato volador.

________

Acercarse una embarcación a tierra.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
aterrar v.

(Val. Ced.) acollar una planta.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
aterrar v. tr.

Nivelar con tierra, cubrir con tierra (A Limia). En Arnuide y pueblos da Bara da Serra, aterrar "cubrir de tierra el montón de torgos de uz amontonados na burata, para hacer carbón al arder sin aireó. (FrampasII)

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
aterrar v. t.

Arar entre el maíz para arrimar tierra a las plantas. Tiagonce de Lourenzá. En Sancobade de Vilalba: aterrar es pasar el arado entre las patatas juntándoles tierra.(FrampasIII)

aterrar v. i.

Acercarse la embarcación a tierra. (Viveiro).(FrampasIII)