Dicionario de dicionarios

· Consultar o Dicionario de dicionarios

Está a procurar a expresión Abrollar entre os lemas no Dicionario de dicionarios


- Número de acepcións atopadas: 24
- Distribución por dicionarios: Pintos (1865c) (1), RAG (1913-1928) (4), Carré (1928-1931) (2), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), Eladio (1958-1961) (4), Franco (1972) (4), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (1), Rivas (2001) (1)

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
abroullar, abrollar

Brotar, abollenar.

Real Academia Galega (1913-1928): Diccionario gallego-castellano
ABROLLAR v. n.

bot. Empezar á brotar las plantas ó salirles los primeros renuevos ó brotes. V. ABOTOAR.

________

Empezar á salir el agua de algún manantial.

________

Catar las colmenas.

________

Llenar de abrollos abrojos; esparcir abrollos por el suelo.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
abrollarv. n.

Brotar. Nacer las plantas.

________

Salir el agua de un manantial.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
abrollar

Salir el agua de un manantial.

____v. n.

Brotar. Nacer las plantas.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
abrollarv. n.

Brotar. Nacer las plantas. Salir el agua de un manantial.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
abrollar

Salir el agua de un manantial.

____v. n.

Brotar. Nacer las plantas.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ABROLLAR v. n.

Empezar a brotar las plantas o salirle los primeros renuevos o brotes; ABOTOAR.

________

Empezar a salir el agua de un manantial.

________

Catar las colmenas.

________

Llenar de abrojos o esparcir ABROLLOS por el suelo.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
abrollar v.

Empezar a brotar las plantas o salirle los primeros renuevos o brotes; abotoar.

________

Empezar a salir el agua de un manantial.

________

Catar las colmenas.

________

Llenar de abrojos o esparcir abrollos por el suelo.

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Abrollar v. n.

Brotar. Nacer las plantas.

________

Salir el agua de un manantial.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
abrollar v.

(Mez.) manar.

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
abrollar v. i.

Brotar las plantas. Abrollan as follas, Covelas, Os Blancos, Our.(FrampasIII)